Δυστυχώς, αυτοί είμαστε

Δυστυχώς, αυτοί είμαστε

Δεν φταίνε μόνο οι "λίγοι" που κάνουν τα επεισόδια και αυτοί που τους προστατεύουν. Τους κανόνες του παιχνιδιού της βίας και της αλητείας τους ανεχόμαστε όλοι

Τα επεισόδια στο Βόλο, με τις μονομαχίες στην πεζογέφυρα, τα μαχαίρια, τους τραυματισμούς, τα αυτοκόλλητα και με θεατές τους αστυνομικούς, δεν είναι ούτε “ντροπή”, ούτε ανορθογραφία. Είναι κάτι πολύ χειρότερο.

Είναι η εικόνα μας.

Απόδειξη, τα όσα έγιναν μια μέρα μετά σε άλλο άθλημα και όλα όσα έχουν γίνει στο παρελθόν. Οι νεκροί, οι τραυματίες, τα κυνηγητά τα σπασμένα καθίσματα, οι δηλώσεις τα “πύρινα” πρωτοσέλιδα, οι πολιτικοί χειρισμοί.

Συνήθως, τα επεισόδια αντιμετωπίζονται ως μια παρεκτροπή κάποιων “κάφρων”, που μετεξελίχθηκαν σε στρατούς και που όπως λέγεται “ουδεμία σχέση έχουν με τους αγνούς φιλάθλους”.

Λάθος. Έχουν πολύ μεγάλη σχέση γιατί όλοι λειτουργούν στο ίδιο πλαίσιο και επομένως και οι φίλαθλοι, νομιμοποιούν τελικά τους κανόνες της πεζογέφυρας.

Διότι τον κάφρο, πολλοί εμίσησαν, τον πρόεδρο που τον προστατεύει και τον πολιτικό που χαϊδεύει τον πρόεδρο ουδείς. Η ανοχή, η απάθεια ή ακόμα και η αντιμετώπιση του μαχαιροβγάλτη, ως “παρανοϊκά ερωτευμένου με την ομάδα του”, καθιστά τους πάντες συμμέτοχους στο έγκλημα.

Το γεγονός ότι αυτό το σύστημα, που αποτελείται από προέδρους, στρατούς, αγνούς οπαδούς, πληρωμένους οπαδούς, φιλάθλους, ειδήμονες, επιστήμονες, πολιτικούς και δημοσιογράφους, παράγει τις ίδιες εικόνες επί χρόνια, δείχνει ότι όλοι οι παραπάνω συνδέονται και τελικά συνυπάρχουν.

Οι ελάχιστοι που κατά καιρούς όρθωσαν ανάστημα, αντιμετωπίστηκαν ως τρελοί, ρουφιάνοι, κορόιδα και άσχετοι. Ήταν λίγοι και δεν είχαν καμία τύχη.

Ο πολιτισμός είναι η εξαίρεση σε αυτό το σύστημα. Γι’αυτό ακόμα μνημονεύουμε τη συμπεριφορά μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, όταν “μας έβλεπαν οι ξένοι” και δεν τολμούσαμε στο δρόμο να πατήσουμε την λωρίδα κυκλοφορίας των Μέσων Μεταφοράς.

Οι συνένοχοι λοιπόν, δεν θα δώσουν ποτέ λύση στο πρόβλημα της βίας στον ελληνικό αθλητισμό γιατί είτε με τη συμμετοχή τους, είτε με την ανοχή τους, είτε με την επιβράβευση μέσω εισιτηρίων ή ψήφων, ενισχύουν τους πρωταίτιους.

Το καφριλίκι σε αυτή τη χώρα, είναι κανονικότητα και το αν θα χάσει κάποιος τη ζωή του, είναι θέμα τύχης. Όταν βρεθούν οι πολιτικοί, που θα αντιμετωπίσουν με θάρρος και σεβασμό στους νόμους, το παραπάνω σύστημα, θα μείνουν στην ιστορία.

Κρίμα που δεν θα εκλεγούν ποτέ ξάνα.

*Ο Μάνος Χωριανόπουλος, είναι Διευθυντής Σύνταξης του NEWS 247

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα