Ο Βενιζέλος φεύγει, το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει;

Ο Βενιζέλος φεύγει, το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει;
Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος Eurokinissi

Aν ο κ. Βενιζέλος, έχει τόσο μεγάλη απήχηση στην κοινωνία, το μόνο που του μένει να κάνει, είναι να καταγράψει αυτή τη δυναμική, μέσω της ίδρυσης νέου κόμματος.

Η Φώφη Γεννηματά στον χειρισμό του Ευάγγελου Βενιζέλου, πήρε μια απόφαση αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Όχι αρχηγού του ΚΙΝΑΛ. Αρχηγού του παλιού ΠΑΣΟΚ του ορθόδοξου.

Ο κ. Βενιζέλος, λόγω της ευφυΐας του, της χαρισματικότητάς του, της ευφράδειάς του και των χρεών που πιστεύει ότι έχει η ιστορία απέναντί του, δυσκολευόταν πάντα να έχει κάποιον αρχηγό από πάνω του.

Όπως και με τον Γιώργο Παπανδρέου, έτσι και με τη Φώφη Γεννηματά, κινήθηκε  αυτόνομα και με θόρυβο, που οποιοσδήποτε αρχηγός, οποιουδήποτε κόμματος, δύσκολα θα άντεχε. Η κ. Γεννηματά το άντεξε για πολύ περισσότερο καιρό από όσο έπρεπε.

Τα γεγονότα της εποχής Παπανδρέου, είναι γνωστά. Από το “παρών” Βενιζέλου στο Ζάππειο, το βράδυ των εκλογών του 2007, πριν ακόμα συνέλθουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ από την ήττα, μέχρι την ανατροπή του Γιώργου Παπανδρέου -εκλεγμένου πρωθυπουργού- το 2012 και τη μετατροπή στη συνέχεια του κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου σε παρακολούθημα της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό το τελευταίο μαζί με την εφαρμογή μνημονίου και την διάψευση του “λεφτά υπάρχουν”, οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στο 4,68% το 2015, όταν ο κ. Βενιζέλος ήταν επικεφαλής του.

Στις μέρες μας, την προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ για διμέτωπο απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία, σκίαζε η θεωρία του κ. Βενιζέλου για “στρατηγική ήττα της κυβέρνησης”. Το πώς αυτό δεν θα σήμαινε στρατηγική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, δεν εξηγήθηκε επαρκώς.

Η κ. Γεννηματά, με το να μην του προτείνει την πρώτη θέση στο Επικρατείας, ώθησε τον τέως πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στην έξοδο, αναλαμβάνοντας ένα πολιτικό ρίσκο, που έπρεπε να πάρει.

Κατάλαβε ότι δεν μπορεί να κερδίσει ψηφοφόρους από τα δεξιά της. Αυτούς τους προσεγγίζει η ΝΔ, με φόρα από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Έμενε να στοχεύσει στον επαναπατρισμό αντιδεξιών ψηφοφόρων, που μεταξύ άλλων δεν συγχώρεσαν ποτέ τη σύμπλευση του 2012-2015 με τη δεξιά. Αυτός ο στόχος δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με τον κ. Βενιζέλο να τραβάει το ΚΙΝΑΛ προς ακόμα μια συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία.

Πόσους θα χάσει το ΚΙΝΑΛ, από την έξοδο Βενιζέλου και πόσους θα κερδίσει, θα μετρηθεί στις κάλπες. Το βέβαιο είναι ότι και η ανάληψη του πολιτικού ρίσκου από την κ. Γεννηματά και  η “βοήθεια” στον κ. Βενιζέλο να αποχωρήσει ώστε “χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, να υπερασπιστεί δυναμικά τις θέσεις του για το μέλλον της Πατρίδας”, είναι κινήσεις που ενισχύουν το αρχηγικό προφίλ της.

Με αυτό διαφωνούν βεβαίως οι φίλοι του κ. Βενιζέλου, που ήδη επιτίθενται στην επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ και την κατηγορούν ότι βάζει στην άκρη τον “καλύτερο κοινοβουλευτικό” (Sic) για να μετατρέψει το κόμμα της σε ουρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Εφόσον, όπως υποστηρίζουν, όσοι χαρακτηρίζουν “καταστροφική” τη στάση Γεννηματά, ο κ. Βενιζέλος, έχει ωφελήσει τον τόπο και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί από τον ελληνικό λαό, ο δρόμος είναι ένας.

Η ίδρυση νέου κόμματος, ώστε μετά το 2015 να κριθεί ξανά η δυναμική του και η απήχησή του στους Έλληνες ψηφοφόρους.

Είναι γνωστή η ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου όταν ο Τηλέμαχος Χυτήρης του είπε “Πρόεδρε, ο Βαγγέλης θέλει να γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ”. “Ο Βαγγέλης θέλει να γίνει αρχηγός οποιουδήποτε κόμματος”, είχε απαντήσει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί οποιουδήποτε κόμματος και όχι του δικού του;

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα