Προεδρία, κοινωνία και φοβία

Προεδρία, κοινωνία και φοβία
Meeting between the greek President Karolos Papoulias and the Demokratic Left leader Fotis Kouvelis, at the Presidential palace, in Athens, on Nov. 4, 2014 / , 4 , 2014 Sooc

Λίγες ώρες πριν την τρίτη ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου, κανένας δεν δίνει σημασία στα προσόντα του υποψηφίου Σταύρου Δήμα

Πριν εκατό χρόνια, και ενώ μαινόταν ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος οι αντιμαχόμενες πλευρές αποφάσισαν την παύση των εχθροπραξιών ανήμερα τα Χριστούγεννα για την διεξαγωγή ενός αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ Βρετανών και Γερμανών στρατιωτών.  Σκοπός αυτής της εκδήλωσης ήταν η αποφόρτιση της έντασης και η αποφυγή ανταρσίας. Και παρότι ο πόλεμος συνεχίστηκε, ο φιλικός αγώνας απέδειξε ότι αξίες όπως η ειρήνη και η αγάπη είναι ισχυρότερες από το μίσος και τη διχόνοια.

Στην Ελλάδα του 2014, ταλαιπωρημένη από τα Μνημόνια και την πολιτική λιτότητας, το Πνεύμα των Χριστουγέννων δεν επέφερε καμία ανακοχή στην συνεχή πολιτικολογία που παραγει διχόνοια. Αντιθέτως, με την επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή προέδρου της δημοκρατιας μέσα στον Δεκέμβριο, η πολιτική αντιπαράθεση κλιμακώθηκε και ο κόσμος που απέβλεπε στην ανακούφιση των Εορτών βρέθηκε άνευ λόγου και αιτίας μέσα σε δείνη.

Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μια καθιερωμένη διαδικασία που λαμβάνει χώρα κάθε πέντε χρόνια τον μήνα Μάρτιο. Για μήνες Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση προειδοποιούσαν ότι η διαδικασία αυτή πρόκειται να μεταβληθεί σε πεδίο μάχης.

Όταν η χώρα μας έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανέργων στην Ευρώπη, οι πολίτες δεν έχουν ευνομία και υγεία, κατατρέχονται από εφορίες και τράπεζες με τη στήριξη του κράτους με αποτέλεσμα εμφράγματα και εγκεφαλικά επισόδεια να έχουν εκτιναχθεί σε ποσοστά ρεκόρ, εύλογο είναι το ερώτημα από πού η κυβέρνηση άντλησε το δικαίωμα να επέμβει και στη τελευταία ανάσα που είχε ο κόσμος, δηλαδή στους Εορτασμούς των Χριστουγέννων.  Με ποιά λογική, όταν χιλιάδες μαγαζιά έχουν ήδη κλείσει, δίδεται η χαριστική βολή στο εμπόριο και στα θέατρα της πρωτεύουσας που περίμεναν τον μήνα Δεκέμβριο να κάνουν τζίρο;

Η Κυβέρνηση προτείνει την υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα, ενός αναμφισβήτητα αξιόλογου ανθρώπου, τον οποίον δεν αξιολογεί καν. Κανένας πολιτικός δεν παρατηρεί τον Δήμα. Ούτε ένα βιογραφικό δεν κυκλοφορεί .  Λες και η προσωπικότητα του μέλλοντα προέδρου της δημοκρατίας δεν αφορά κανέναν. Προτωφανές φαινόμενο στα χρονικά του διεθνούς μάρκετιγκ, ο παρέχων να μην προβάλλει στο κοινό το προιόν που προτείνει.

Από την πλευρά της η Αντιπολίτευση, αξιωματική και μη, φέρεται ακόμα πιό παραλογα αρνούμενη να στηρίξει την πρόταση της κυβέρνησης ή να αντιπροτείνει εναν δικό της υποψηφιο. Η Βουλή των  Ελλήνων έχει αποφασίσει να υποβαθμίςσει τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας σε απλό εκλογικό μοχλό.

Ο κ Δημας καλείται σε μια καθόλου ευτυχή εποχή να αναλάβει τον πιο τραυματισμένο θεσμό του πολιτικού μας τοπίου. Δύσκολη εποχή γιατί βρισκόμαστε σε ημι-εποπτεία και η κυβέρνηση πλέον φαίνεται να μην κυβερνά.

Όμως η υποψηφιότητα του κ Δήμα διαθέτει ένα σημαντικό πλεονέκτημα,  την εμπειρία του στα Ευρωπαϊκά δρώμενα και μια βαθύτατη γνώση και καταςόηση για οικολογικά θέματα. Το να εκλεγεί ένας πρόεδρος δημοκρατίας με βαθύτατη οικολογική συνείδηση και να παρουσιαστεί σαν προστάτης του περιβάλλοντος θα ήταν μία πολιτική εξέλιξη που θα έδινε παγκόσμια ακτινοβολία στο κράτος που θα τον εξέλεγε. Όμως ούτε η κυβέρνηση ούτε ο ίδιος ο κ Δήμας φαίνονται να δίνουν σημασία σε αυτό το πλεονεκτημα του

Δυστυχώς ο κ Δήμας φέρει και μια τροχοπέδη, την ιδιότητα του ως υψηλοβάθμιο στέλεχος  κόμματος, εν προκειμένω αυτού της Νέας Δημοκρατίας.  Διότι ενώ το πολιτικό κόμμα είναι εξ’ ορισμού διασπαστικό στοιχείο για την κοινωνία, η ιδιότητα του προεδρου της δημοκρατίας επιβάλλεται να είναι ενωτική.

Μόνον έτσι εξηγείται η άρνηση του για αποδοχή πιθανών ψήφων από βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Απορρίπτοντας τις ψήφους βουλευτών της, απορρίπτει ενα μέρος του εκλογικού τους σώματος που οδηγήθηκε στους κόλπους της απελπισμένο.

Όμως η βία και η αγριότητα δεν καταπολεμούνται με παχεια λόγια ή καταγγελίες αλλά με την κατανόηση για τα αιτία τους. Όλοι οι μεγάλοι ψυχολόγοι συγκλίνουν ότι πίσω από τον θυμό υπάρχει η απαγοήτευση και η απογοήτευση κρύβει τον πόνο. Και το βασικότερο συστατικό για τη διατήρηση αυτών των αρνητικών συναισθημάτων είναι ο φόβος.

Η κοινωνία μας έχει γαλουχηθεί από ένα πολιτικό σύστημα που με μεθοδικότητα καλλιεργεί τον φόβο. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος εστιάζεται στα δεινά που έχουν επιφέρει οι Μνημονιακοί από τη μία και τα δεινά που αναπόφευκτα θα έρθουν σε περίπτωση που έρθουν στην εξουσία οι Αντιμνημονιακοί από την άλλην.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι παρά το απόσταγμα αυτής της συλλογικής τρομολαγνείας. Η δική της κινδυνολογία εστιάζεται στην ξενοφοβία, την ομοφοβία, και την γενικότερη φοβία του διαφορετικού. Αυτό που είναι απαράδεκτο είναι η βίαια μορφή επιβολής αυτών των απόψεων από μέλη της.

Ο κ Δήμας έχει μεγαλώσει τρία υπέροχα παιδιά, διόλου ευκαταφρόνητο κατόρθωμα στην σημερινή κοινωνία. Ως πετυχημένος γονιός γνωρίζει εκ πείρας ότι όταν το παιδί φοβάται δεν το δέρνεις αλλά υπομονετικά προσπαθείς να του εξηγήσεις για ποιό λόγο ο φόβος του είναι αβάσιμος ώστε να τον ξεπεράσει.

Όμως κ Δήμας ακολουθεί την πάγια τακτική του πολιτικού μας κόσμου με το να προσπαθεί να διακόψει την προβολή αυτού του άσχημου έργου όχι κλείνοντας τον προτζέκτορα αλλά κτυπόντας τον τοίχο όπου η ταινια προβάλλεται.

Στην προσπάθεια του αυτή επικαλείται τον Μπαμπούλα.  Όμως η Πολιτική είναι για να δίνουμε λύσεις όχι για να ασκούμε κριτική ή να παίζουμε τον δικαστή. Αυτόν που επειγόντως χρειάζεται η κοινωνία μας σε μία τέτοια στιγμή είναι τον Άγιο Βασίλη !!!

* Ο Μιχάλης Μουσσού είναι πρόεδρος του εξωραϊστικού συλλόγου ‘Ο Λυκαβηττός’ και ιδρυτικό μέλος του σωματείου ‘Συμβίωση’  για την προώθηση αστικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει επιτελέσει δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα