ΜΚΟ: Οργανισμοί για την απάλυνση του πόνου των φτωχών ή όχημα πλουτισμού; Αυτή είναι η γνώμη μας

ΜΚΟ: Οργανισμοί για την απάλυνση του πόνου των φτωχών ή όχημα πλουτισμού; Αυτή είναι η γνώμη μας
Improving tomato crop production in Honduras. USAIDs Rural Economic Diversification Project, (RED) has assisted farmers to increase their crop production not only to feed their families, but to sell to grocery stores to improve the family income. 2009 Improving tomato crop production in Honduras. USAIDs Rural Economic Diversification Project, (RED) has assisted farmers to increase their crop production not only to feed their families, but to sell to grocery stores to improve the family income. 2009

Η νάρκη των ΜΚΟ, ο ρόλος τους και τα χλωρά που δεν πρέπει να καίγονται με τα ξερά. Επτά συντάκτες του NEWS 247 γράφουν για το τελευταίο σκάνδαλο. Έπεσε κανένας από τα σύννεφα;

Οι αποκαλύψεις για τη δράση συγκεκριμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στην Ελλάδα, δεν μας έριξε από τα σύννεφα.

Το χρήμα ήταν πολύ και οι έλεγχοι λίγοι. Χωρίς να καίνε τα χλωρά με τα ξερά, επτά συντάκτες του NEWS 247 γράφουν για το ρόλο των ΜΚΟ, που όπως δείχνει η δικαστική έρευνα, αποτέλεσαν μέσο πλουτισμού για διάφορους “αξιοπρεπείς” κυρίους στη χώρα μας.

Στείλτε μας την άποψή σας στο τέλος του κειμένου

“Αμαρτωλές ΜΚΟ; Α πα πα…”, πέφτει απ’ τα σύννεφα η Μαρίνα Κουτσούμπα

Οικονομικά σκάνδαλα σε ΜΚΟ; Έλα, δεν το πιστεύω. Αν θέλουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, τότε ναι. Πέσαμε από τα σύννεφα.

Ξεσκεπάσαμε κάτι που αποτελούσε κοινό μυστικό. Δεν είναι φυσικά τυχαίο το ότι βρισκόμαστε κοντά στις εκλογές. Τα κουκιά κακά τα ψέματα δεν βγαίνουν. Αυτό είναι όμως άλλο κεφάλαιο.

Η καχυποψία που δεν εκφραζόταν ανοιχτά βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί. Αφού φυσικά πήραμε πρώτα το “πράσινο φως” εκ των άνωθεν με την αποκάλυψη οικονομικών σκανδάλων.

Θα πρέπει όμως να προσέξουμε να μην κάψουμε τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Δεν μπορούμε να μηδενίσουμε ΜΚΟ που προσφέρουν ουσιαστικό έργο. Έως ότου τουλάχιστον να υπάρχουν “αποδείξεις και ονόματα”.

Φαίνεται πάντως πως αποτέλεσαν ένα πρώτης τάξεως “όχημα” για οικονομικά παιχνίδια. Αφού δεν υπήρχε έλεγχος ως προς τη διαχείριση των πόρων που έφταναν στα ταμεία τους, οι επιτήδειοι έκαναν απλά αυτό που γνωρίζουν καλύτερα. Εκμεταλλεύτηκαν πράγματα και καταστάσεις.

Αλίμονο στα κράτη, που χρειάζονται ΜΚΟ, λέει ο Μάνος Χωριανόπουλος

“Η φιλανθρωπία είναι γεροντική ασθένεια του καπιταλισμού”, συνήθιζε να λέει ο Τζίμης Πανούσης. Σίγουρα υπήρξαν και υπάρχουν ΜΚΟ, που πραγματικά βοηθούν τους ανθρώπους, ωστόσο και μόνο η ύπαρξή τους (έστω και χωρίς σκάνδαλα), δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά με το κοινωνικό κράτος. Στην Ελλάδα, αυτή η λάθος νοοτροπία, “παντρεύεται” με την απουσία ελέγχου, που επιτρέπει σε λαμόγια να εκμεταλλεύονται τον πόνο για να πλουτίσουν. Και διεθνώς όμως συχνά γίνονται όχημα πολιτικής με τις πηγές χρηματοδότησης να μένουν στο σκοτάδι και τα χρήματα να εξαφανίζονται, στο δρόμο προς τους καταφρονεμένους. Δεν ξέρω πώς θα καταλήξει η δικαστική έρευνα στη χώρα μας. Ξέρω όμως ότι με αφορμή την απουσία του κράτους, κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν χρήματα. Αν “όπου υπάρχει πόνος, ο τόπος είναι ιερός”, κάποιοι δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο και κάποιοι, που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας, έχουν να απαντήσουν στην εξής ερώτηση: “Διεφθαρμένοι ή απλώς ηλίθιοι”;

Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, λέει ο Χρήστος Δεμέτης

Δεν φταίνε οι ΜΚΟ για τα σκάνδαλα. Φταίει εκείνος που (δεν) ελέγχει τη χρηματοδότηση τους. Δεν φταίνε οι ΜΚΟ για τη διαπλοκή. Φταίνε εκείνοι που δεν κάνουν εκκαθάριση. Για να μην παρεξηγηθώ. Ευθύνες έχουν όλοι. Ο πρώτος όμως που επιβαρύνεται με την ευθύνη ενός οικονομικού σκανδάλου, είναι το κεφάλι. Από εκεί βρωμάει πάντα το ψάρι. Από την άλλη, δεν μπορώ να δεχτώ ότι όλες οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι “λαμόγια” και διεφθαρμένες. Υπάρχουν Οργανώσεις που παράγουν πραγματικά κοινωνικό έργο χωρίς καμία στήριξη. Υπάρχουν και άλλες που είναι “βδέλες”. Πώς μπορεί κανείς να τις διακρίνει; Άλφα. Από το έργο που παρουσιάζουν. Βήτα. Από τον οικονομικό τους έλεγχο που πρέπει να κοινοποιείται δημόσια σε καθεστώς διαφάνειας.  Όταν χαλαρώνει ο κεντρικός έλεγχος και αρχίζει το μεγάλο φαγοπότι, ποιος είναι αυτός που φταίει; Αυτός που τρώει ή εκείνος που κάνει τα στραβά μάτια; Και στο δια ταύτα, εκείνος που “μολύνει”, παίρνει στον λαιμό του και τους αμόλυντους. Κοινώς, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Κακό παράδειγμα η Ελλάδα, υποστηρίζει ο Στέφανος Νικήτας

Είναι αρκετοί αυτοί που κατάφεραν να κάνουν τις ΜΚΟ ένα επικερδές επάγγελμα. Είναι κοινό μυστικό ότι πέραν των παλιών και γνωστών ΜΚΟ καθώς κι ελάχιστων ακόμα, χρειάζεται πολιτικό μέσο για να πάρεις χρηματοδότηση. Η μόδα των ΜΚΟ ξεκίνησε στις αρχές του ’90  με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Το 1991 υπήρχαν περίπου δέκα τέτοιες οργανώσεις οι οποίες αναζητούσαν χρήματα, κυρίως από την Ε.Ε και από δωρητές.

Το μεγάλο πάρτι ξεκίνησε το 2000 όταν και με απόφαση της Ε.Ε όλα τα κράτη-μέλη θα  έπρεπε στο εξής να διαθέτουν το 0,21% του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος σε ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια.

Το Υπουργείο Εξωτερικών διέθεσε αρκετά δισεκατομμύρια σε ΜΚΟ με σκοπό να προσφέρουν ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια σε τρίτες χώρες που είχαν ανάγκη. Από δέκα ΜΚΟ που υπήρχαν μέχρι τότε, δημιουργήθηκαν άλλες 300! Στην Ελλάδα δυστυχώς διαπιστώθηκαν πελατειακές σχέσεις μεταξύ κυβέρνησης- ΜΚΟ. Υπήρξε κακοδιαχείριση και κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος πράγμα που οδήγησε στον δημόσιο ευτελισμό τους.

Ωστόσο είναι αποδεκτό διεθνώς ότι οι υπηρεσίες που προσφέρουν στην κοινωνία, σε σχέση με άλλους φορείς του κράτους και της αγοράς, παρουσιάζουν πολλά συγκριτικά  πλεονεκτήματα (χαμηλότερο λειτουργικό κόστος, συμμετοχικές-δημοκρατικές διαδικασίες, μεγαλύτερο βαθμό αποτελεσματικότητας, κ.α.).

Για να συμβεί κάτι τέτοιο και στην Ελλάδα πρέπει να υπάρξει θέσπιση αυστηρών κριτηρίων για την χρηματοδότηση τους, ποιοτική εποπτεία και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των προγραμμάτων ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας. Εμείς από την πλευρά μας οφείλουμε να διερευνήσουμε τις περιπτώσεις κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, ζητώντας την τιμωρία των υπευθύνων και την επιστροφή των χρημάτων.

Δεν πιστεύει στις ΜΚΟ η Μαρίνα Χατζηδημητρίου

ΜΚΟ aka Μπίζνες Καλά Οργανωμένες και δεν το λέω εγώ, τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους, όσο και αν θα ήθελα να πιστέψω ότι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στη χώρα μας επιτελούν κάποιο κοινωνικό έργο.

Ο αριθμός των εγγεγραμμένων ΜΚΟ στην Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών υπερβαίνει τις 600, ενώ όπως δήλωσε προσφάτως σε ραδιοφωνικό σταθμός ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής διερευνά κάπου στις… 600 ΜΚΟ.

«Οι ΜΚΟ, ενώ έπρεπε να αποδίδουν λογοδοσία τι έκαναν τα χρήματα, σχεδόν όλες, δεν έδωσαν παραστατικά, στο τι έκαναν τα λεφτά», σημείωσε. Σχεδόν όλες, το διαβάσατε νομίζω.

Άρα, ελάχιστες είναι εκείνες οι ΜΚΟ που προσφέρουν πραγματικό έργο, όπως μαρτυρούν τα στοιχεία αλλά όπως παραδέχονται ακόμη και πηγές του υπουργείου Εξωτερικών.

Όταν γίνουν δίκες μπορεί να υπάρξουν συμπεράσματα, τόνισε ο κ. Ρακιντζής. Μέχρι τότε φέξε μου και γλίστρησα, λέω εγώ.

Την χαμένη αίγλη των ΜΚΟ, ψάχνει ο Στέλιος Μπαμιατζής

Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στην όντως αμαρτωλή ιστορία των ΜΚΟ. θα μου πείτε, γενικεύεις, δεν είναι όλες. Σωστό! Και δεν είναι σωστή η γενίκευση. Έχω όμως, προς υπεράσπιση μου, να καταθέσω μία εντελώς απλοϊκή ερώτηση. Οι ΜΚΟ από που ακριβώς πληρώνονται; Ποιος τις χρηματοδοτεί;

Οι φήμες λένε ότι οι ΗΠΑ έδωσαν ένα τεράστιο ποσό, κάπου έξι εκατ. ευρώ, για να χρηματοδοτήσουν συγκεκριμένες ΜΚΟ στην Κύπρο, οι οποίες με την πλευρά τους θα “στήριζαν” το “Ναι” στο σχέδιο Ανάν. Όλο αυτό το ποσό, φέρεται να προήλθε μέσω USAID.

Θα μου πείτε αυτό δε δείχνει ούτε αποδεικνύει κάτι. Ή θα υποστηρίξουν άλλοι, μεμονωμένη περίπτωση.

Ναι, καταρχάς έχουμε πήξει από “μεμονωμένες περιπτώσεις”. Κατά δεύτερον, όχι, δεν είναι μόνο αυτή. Πολλές ΜΚΟ χρηματοδοτούνται από κρατικά – ημι-κρατικά κονδύλια.

Επομένως, οδηγούμαστε στο άλλο…απλοϊκό ερώτημα: Είναι δυνατόν να χρηματοδοτείσαι από κάποιον και δη κράτος και να μην έχεις και άλλα “πάρε-δώσε”; Γίνεται να σε πληρώνουν οι ΗΠΑ ας πούμε ή η Ρωσία ή η Βρετανία και να μην παίζονται και άλλα παχινίδια στο περιθώριο;

Προσωπικά, επιτρέψτε μου να μην έχω τέτοιες αυταπάτες.Η διαφορά έγκειται στο εξής: Υπάρχουν ΜΚΟ αθώες. Υπάρχουν κάποιες που στήθηκαν για “να φάνε” αυτοί που τις έφτιαξαν. Σε αυτή την κατηγορία βρίσκονται οι τελευταίοι συλληφθέντες. Μάλλον, γι’ αυτό τους συνέλαβαν κιόλας.

Και υπάρχουν και άλλες που λειτουργούν σε…υψηλά κλιμάκια, λειτουργούν με άλλους κανόνες και λαμβάνουμε μέρος σε πολύ πιο περίπλοκα παιχνίδια.

“Θέλω ακόμα να πιστεύω, ότι το καλό κερδίζει στο τέλος”, λέει η Σοφία Κατσαρέλη

Ούτε 1 ούτε 2 αλλά 9 εκατομμύρια ευρώ φέρεται να “έφαγε” από το κράτος η αμαρτωλή ΜΚΟ για τις αποναρκοθετήσεις. Και δεν είναι η πρώτη περίπτωση, που τίθεται στο μικροσκόπιο για παράνομη ή έστω ύποπτη δραστηριότητα. Στην Ελλάδα τουλάχιστον.

Και μόλις χθες, ο Economist παρομοίασε τη διαφθορά στην Ελλάδα με “πολιτικό ναρκοπέδιο”, κάνοντας αναφορά στην 20μηνη έρευνα των διωκτικών αρχών, από την οποία προέκυψε κατάχρηση ενισχύσεων που χορηγήθηκαν σε 600 ελληνικές ΜΚΟ, με δράση στο εξωτερικό. Πάμε πάλι για όσους δεν διάβασαν καλά… σε 600 ελληνικές ΜΚΟ!

Μα, οι ΜΚΟ εξ ορισμού είναι οργανισμοί που λειτουργούν ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, επιδικώνοντας ευρύτερους κοινωνικούς στόχους. Κι είναι δεκάδες χιλιάδες οι διεθνείς κι εκατοντάδες χιλιάδες οι εθνικές ΜΚΟ.

Θα προτιμήσω, να μην μπω στο “τρυπάκι”, που όλα τα ισοπεδώνουμε κι όλα τα σωριάζουμε αντιδραστικά στο ίδιο τσουβάλι. Σίγουρα, ναι, σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης υπήρχαν, υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν “καλοί και κακοί”, “καθαροί και βρώμικοι”, “ηθικοί και αμαρτωλοί”.

Αρνούμαι όμως να πιστέψω, ότι όλα είναι σάπια! Άλλωστε, ακόμα και στη χώρα που οι πολίτες βουτάνε το χέρι στο μέλι με μεγαλύτερη ή μικρότερη άνεση, υπάρχουν οργανώσεις, που ξεχωρίζουν για τη δράση τους. Τι να πει κανείς; Μέχρι να αποκαλυφθεί παράνομη δράση και γι’αυτές και πέσουμε από τα σύννεφα; Ποιος ξέρει; Στην Ελλάδα ζούμε…

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα