Να πάει ο Τσίπρας σε συναυλία του ΛΕΞ

Ο κύβος ερρίφθη κατά την ομιλία-παρουσίαση του Αλέξη Τσίπρα στο “Παλλάς”. Εγένετο νέο κόμμα που θα έχει ως άμεσο στόχο να πρωταγωνιστήσει στο πολιτικό σκηνικό και να αμφισβητήσει τη δεξιά κυριαρχία.

Πώς όμως θα γίνουν όλα αυτά; Και κυρίως ποιους πολίτες επιθυμεί να εκπροσωπήσει ο Τσίπρας και όσοι τον συνοδεύσουν σ’ αυτή τη φιλόδοξη απόπειρα;

Αν, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, επιθυμεί να εκπροσωπήσει τον απλό λαϊκό κόσμο, τους ανθρώπους του μόχθου και της παραγωγής, την κοινωνική πλειοψηφία εν γένει, ο πρώην Πρωθυπουργός πρέπει να βγει άμεσα από το γραφείο του.

Πού όμως πρέπει να πάει;

Στα σούπερ μάρκετ των λαϊκών περιοχών, ας πούμε για παράδειγμα τα Σεπόλια. Εκεί ο Τσίπρας θα διαπιστώσει ότι ο λαϊκός κόσμος δυσκολεύεται στα αλήθεια να γεμίσει το καλάθι των αγορών του. Αν στηθεί στην ουρά των τυριών, θα ακούσει να γίνονται παραγγελίες για… 7 ή 8 φέτες τυρί για τοστ. Οι 10 είναι πολλές και ακριβές. Θα δει ότι οι άνθρωποι βάζουν στη σακούλα 6-7 μήλα, 5 ντομάτες, 2 πακέτα μακαρόνια, ιδιωτικής ετικέτας πάντα. Η ακρίβεια σαρώνει τα λαϊκά νοικοκυριά, as we know…

Στα επείγοντα των κρατικών νοσοκομείων. Και μέσα στα ιατρεία, εκεί που οι γιατροί κάνουν την πρώτη διαλογή των ασθενών. Σ’ αυτήν την καθημερινή τρέλα των εφημεριών στις οποίες σπεύδουν δεκάδες, εκατοντάδες ασθενείς προσδοκώντας ανακούφιση. Να δει πόσος χρόνος χρειάζεται για να έρθει η σειρά κάποιου να εξεταστεί, σε πόσο χρόνο γίνονται οι απαραίτητες εξετάσεις, σε ποια δωμάτια ή σε ποια ράντζα βρίσκουν τελικά καταφύγιο νοσηλείας οι ασθενείς.

Στα φροντιστήρια όταν οι γονείς πληρώνουν κάθε τέλος του μήνα. Ανελαστικό έξοδο πλέον για την ελληνική οικογένεια με παιδιά που φοιτούν στο γυμνάσιο και (κυρίως) στο λύκειο. Αλλά όχι μόνο. Ο σκληρός ανταγωνισμός για παρουσία είτε στα πρότυπα είτε στα Ωνάσεια σχολεία έχει βοηθήσει ώστε η φροντιστηριακή εκπαίδευση να επεκταθεί και στο δημοτικό σχολείο. Εκεί θα δει ο πρώην Πρωθυπουργός πόσο “ματώνει” η ελληνική λαϊκή οικογένεια να μορφώσει τα παιδιά της. Τα 300άρια και τα 400άρια πέφτουν σαν βροχή.

Στο δρόμο συνοδεύοντας ένα ζευγάρι που ψάχνει να νοικιάσει σπίτι στην Αθήνα ή σε άλλη μεγάλη πόλη. Να βιώσει κάθε λεπτό από την αγωνία και την απογοήτευση των νέων ανθρώπων όταν πληροφορούνται τα ποσά που ζητούν οι ιδιοκτήτες για τα χρέπια των 50 και 60 ετών που προσφέρουν προς ενοικίαση. Να διαπιστώσει ιδιοίς όμμασι τις απειλές που εκτοξεύονται στον κόσμο “τόσα θέλω αλλιώς θα το κάνω airbnb και αν σας αρέσει”. Να λιώσει τα παπούτσια του αναζητώντας μ’ ένα φοιτητή, στέγη, μία γκαρσονιέρα, σε μία στοιχειωδώς λογική τιμή.

Στα χωράφια όταν οι αγρότες επιχειρούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους στους μεσάζοντες που έρχονται για να αγοράσουν πολύ φθηνά και να πουλήσουν πολύ ακριβά. Να παρακολουθήσει και εκεί τους ωμούς εκβιασμούς μίας τάχα ελεύθερης αγοράς. Και να διαπιστώσει ο ίδιος πως προϊόντα που πωλούνται από τους αγρότες σε εξευτελιστικές τιμές καταλήγουν πανάκριβα στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Και επίσης, να συνομιλήσει με τους παραγωγούς και όσους στην ελληνική Περιφέρεια θα ήθελαν να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο αλλά κρίνουν ότι είναι χαμένος κόπος. Αν η σχετική κουβέντα γίνει σ’ ένα χέρσο χωράφι από τα εκατομμύρια που υπάρχουν, ακόμα καλύτερα. Θα καταλάβει ότι η γη ερημώνει και μετατρέπεται σε σκέτη πέτρα.

Στις συναυλίες του ΛΕΞ και των άλλων δημοφιλών Ελλήνων ράπερ με τους οποίος έχει απολύτως συνδεθεί η ελληνική νεολαία για να εκφράσει τους δικούς της προβληματισμούς για το παρόν και το μέλλον. Να κατανοήσει πως ένα φαινόμενο όπως ο ΛΕΞ μιλά στην καρδιά του νεαρόκοσμου λέγοντας ωμές αλήθειες και πως ο καλλιτέχνης έφτασε σε υψηλό επίπεδο δημοφιλίας χωρίς καμία διαφήμιση από κυρίαρχο μέσο. Να πιάσει τον παλμό των νέων ανθρώπων παντού, όπου αυτοί συγκεντρώνονται. Στις συναυλίες, στα μπαρ, στα κλαμπ, στις ταβέρνες ακόμα και στα μπουζούκια, γιατί όχι;

Μόνο έτσι ο επίδοξος (αλλά και πρώην Πρωθυπουργός) μπορεί να συντονίσει το βήμα του μ’ αυτούς που επιθυμεί να εκφράσει. Και μόνο έτσι θα μπορέσει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του χτυπήματος που έχει καταφέρει η σημερινή κυβέρνηση στους πολλούς και τις ανάγκες τους.

Αν το πράξει, αν μπει δηλαδή στα παπούτσια του κόσμου της εργασίας, θα έχει την ευκαιρία να επανέλθει δυναμικά. Αν όχι, θα καταλάβει πολύ σύντομα ότι τα λαϊκά στρώματα τον έχουν ξεπεράσει.