Οι κυρ Παντελήδες και το… αθάνατο κοντοσούβλι

Σε μία από τις ΔΕΘ στις οποίες έδωσε το παρών ως επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ισχυριστεί, εκ παραδρομής φυσικά, ότι τον ενδιαφέρει περισσότερο η επικοινωνία και ουδόλως η ουσία. Εννοούσε σαφώς το αντίθετο, ωστόσο η ατάκα καταγράφηκε, “ανέβηκε” στο youtube και έκανε το μεγάλο διαδικτυακό της κύκλο ως είθισται στις ημέρες μας. 

Στους πρώτους δύο μήνες ως πρωθυπουργός της χώρας όμως, έχει βαλθεί να μας πείσει ότι η τότε ατάκα του μάλλον δεν απείχε και πάρα πολύ από την αλήθεια, τουλάχιστον όπως ο ίδιος την επεξεργάζεται στο μυαλό και στο σχεδιασμό του. Οι σχεδόν 60 ημέρες της κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας μοιάζει να είναι βγαλμένες από τα καλύτερα όνειρα των επικοινωνιολόγων και των image maker ανά την υφήλιο. 

Εκμεταλλευόμενοι την μιντιακή τους υπεροπλία, η κυβέρνηση γενικότερα και ο πρωθυπουργός, καταφέρνουν να υπερτονίσουν τα όποια θετικά των δράσεών τους και να “εξαφανίζουν” από την ατζέντα τα λάθη, τις αβελτηρίες, ακόμη και τις γκάφες σαν και αυτή των χειρισμών τους στο θέμα των γλυπτών του Παρθενώνα που έχουν υπό την κατοχή τους οι Βρετανοί. 

Δεν θέλει δα και πολύ μυαλό για να αντιληφθεί κανείς τι θα είχε γίνει αν ο Αλέξης Τσίπρας ως Πρωθυπουργός είχε μιλήσει για δανεισμό των γλυπτών, παραβιάζοντας έτσι τη διαχρονική εθνική γραμμή για το ζήτημα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έκανε αλλά για τους περισσότερους πέρα βρέχει. Τα αντικυβερνητικά τρολ σήκωσαν το θέμα στο twitter αλλά είναι σαφές ότι το διαδικτυακό περιβάλλον αφενός απευθύνεται σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες και αφετέρου στην Ελλάδα δεν είναι ακόμη τόσο ισχυρό που να μπορεί να κλονίσει μία κυβέρνηση η οποία απολαμβάνει της στήριξης ή της ανοχής των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης. 

Κατά αυτόν τον τρόπο η νέα κυβέρνηση μπορεί να αισθάνεται σίγουρη ότι ο παραδοσιακός μήνας του μέλιτος (ή περίοδος χάριτος) θα κρατήσει για πολύ περισσότερο σε σχέση με την αντίστοιχη της προηγούμενης κυβέρνησης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη φθορά της και την επιβίωσή της στον μέλλοντα πολιτικό χρόνο. 

Το επιτελείο του κ. Μητσοτάκη φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά ότι ακόμα και εν έτει 2019 η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού ενημερώνεται ακόμα από την τηλεόραση. Εστω και αν στις μετρήσεις τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν πιάσει πάτο σε ότι αφορά την αξιοπιστία τους, οι ηλικιωμένοι άνθρωποι (ας πούμε αυτοί που είναι μεγαλύτεροι των 55-60 ετών) θα καθίσουν το βράδυ στο καναπέ τους, θα πατήσουν το κουμπί και θα παρακολουθήσουν ένα από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.

Από την τηλεόραση η Νέα Δημοκρατία δεν έχει τίποτα να φοβάται, τουλάχιστον σ’ αυτήν την πρώτη περίοδο της κυβερνητικής θητεία της. Οπως δεν έχει τίποτα να φοβάται όσο γνωρίζει ότι η σιωπηρή πλειοψηφία των κυρ-Παντελήδων αυτής της χώρας θα είναι μαζί της σε μία σειρά από ζητήματα όπως η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η “ανομία” στα Εξάρχεια, το μεταναστευτικό. 

Οι συντηρητικές θέσεις, κακά τα ψέματα, είναι ακόμη πλειοψηφούσες στην Ελλάδα. Τα συντηρητικά αντανακλαστικά του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, ειδικά στην απομακρυσμένη από την Αθήνα ελληνική επαρχία, μπορούν να επιστρατευτούν ανά πάσα ώρα και στιγμή και με ιδιαίτερη επιτυχία. 

Κάπως έτσι η Νέα Δημοκρατία θα μπορεί να πατά ελεύθερα σε δύο βάρκες. Η μία είναι αυτή του κοινωνικού φιλελευθερισμού που υποτίθεται ότι εκφράζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η άλλη είναι αυτή της ακροδεξιάς η οποία εκφράζεται από κορυφαίους υπουργούς (και το παρελθόν τους θα μπορούσε να πει κανείς) η οποία αγγίζει τον πιο παλιό και “παραδοσιακό” κόσμο της παράταξης. 

Και κάπως έτσι παρατηρείται το εξής παράδοξο. Η Νέα Δημοκρατία διαγράφει σωρηδόν τον τελευταίο καιρό μικρομεσαία στελέχη της με φασίζουζες τάσεις αλλά την ίδια ώρα διατηρεί στις τάξεις της μεγαλοστελέχη (και υπουργούς φυσικά) που δεν διστάζουν να εκφράζουν ακραίες θέσεις και να φλερτάρουν έντονα με την ακροδεξιά. 

Πρόκειται για τακτική που μέχρι στιγμής κρίνεται απολύτως επιτυχημένη. Οι δημοσιογραφικές υπερβολές για τον απερχόμενο πρωθυπουργό που προτιμούσε καθημερινώς το κοντοσούβλι σε αντίθεση με το νυν που επιλέγει ψάρι και σαλάτα αντιμετωπίζονται, προς το παρόν, με χιούμορ και δεν κάνουν ζημιά. 

Καταμαρτυρούν βέβαια το επίπεδο της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους περισσότερους. Ο θρίαμβος της επικοινωνίας καλά κρατεί.