Ο “φόρος Βίτσα” και το τέλος του καπιταλισμού

Ο Δημήτρης Βίτσας είναι Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας αλλά ακολουθώντας την παράδοση των Ελλήνων πολιτικών έχει άποψη για όλα και την εκφράζει δημοσίως. Ακόμη και για το χρηματιστήριο, για το οποίο ανέφερε ότι μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση του ασφαλιστικού, μέσω της φορολόγησης -τι άλλο- των συναλλαγών.

Φαίνεται ότι στο μεγάλο τραπέζι των συσκέψεων στην Κουμουνδούρου υπάρχει ένας φόρος διά πάσα νόσο. Η φορολόγηση του ναού του χρήματος και όσων αμετανόητων επιμένουν να ασχολούνται μαζί του, είναι σίγουρα μια επαναστατική πράξη. Στην απλουστευτική προσέγγιση του Δ. Βίτσα, το να πάρει το κράτος μερικά ευρώ από τους καπιταλιστές του Χρηματιστηρίου δεν δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα.

Είναι αυτονόητο ότι το κράτος πρέπει να φορολογεί το κέρδος από τις κινήσεις κεφαλαίων.  Το κάνει ήδη! Για κάθε πώληση μετοχών, παρακρατείται φόρος κατά τη συναλλαγή ίσος με το 0,2% της αξίας. Μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι ο φόρος είναι πολύ μικρός. Υπάρχουν επενδυτές που αγοράζουν και πωλούν διαρκώς μετοχές, ακόμη και εντός της ίδιας ημέρας.   Πληρώνουν είτε χάσουν είτε κερδίσουν από τη συναλλαγή.

Υπάρχει επίσης και φόρος υπεραξίας των μετοχών ίσος με το 15%. Μόνο που ο φόρος αυτός είναι επιλεκτικός καθώς αφορά μόνον όσους έχουν ποσοστό άνω του 0,5% του μετοχικού κεφαλαίου, για τίτλους που αγοράστηκαν μετά το 2009. Μετοχές που αποκτήθηκαν πριν, απαλλάσσονται. Ίσως θα πρέπει να δούμε κάποια στιγμή τον εκσυγχρονισμό του φορολογικού πλαισίου στο Χρηματιστήριο. Θα πρέπει να το κάνουμε όμως με νηφαλιότητα και σοβαρότητα. Σε συνεργασία με τους επαγγελματίες της αγοράς και πάντα συνυπολογίζοντας τις διεθνείς συνθήκες.

Με δεδομένο το ισχνό ενδιαφέρον των επενδυτών για το ελληνικό χρηματιστήριο, η επιβολή ενός νέου φόρου θα είχε πιθανότατα μηδενικά ή ακόμη και αρνητικά αποτελέσματα.

Προφανώς θα απέτρεπε περαιτέρω τους ξένους επενδυτές από το να επενδύσουν σε ελληνικές εταιρείες. Το χρήμα ταξιδεύει εύκολα και προτιμά προορισμούς που του φέρονται με φροντίδα και στοργή. Οι ελληνικές μετοχές δεν αποτελούν δα και τη μεγαλύτερη επενδυτική ευκαιρία, ώστε να παραβλέψει κανείς το κόστος. Ακόμη και όσοι είναι τοποθετημένοι σε ελληνικές μετοχές, θα έσπευδαν να αποεπενδύσουν πριν προλάβει να τους πιάσει ο “φόρος Βίτσα”.

Οι Έλληνες επενδυτές, είναι είδος υπό εξαφάνιση. Όχι μόνο λόγω της κακής οικονομικής συγκυρίας αλλά και διότι τα capital controls έχουν βάλει φρένο στην δραστηριότητα των αμετανόητων. Επιπλέον, τα περισσότερα κεφάλαια που επενδύονται στις αγορές παγκοσμίως, δεν είναι προσωπικές περιούσιες μεγιστάνων. Αποτελούν τοποθετήσεις ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών ταμείων (ιδιωτικών και δημόσιων) καθώς και αμοιβαίων κεφαλαίων. Η φορολογία που ονειρεύεται ο Υπουργός, δεν θα πλήξει την ελίτ. Θα πλήξει μισθοσυντήρητους σε όλο τον κόσμο. Σιγά βεβαίως μην κάτσουν να περιμένουν το χαράτσι οι διαχειριστές των κεφαλαίων. Θα πατήσουν το κουμπί και θα γίνουν καπνός, στέλνοντας τον Γενικό Δείκτη ακόμη χαμηλότερα.

Ελλείψει επενδυτών, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις θα δελεαστούν να αποχωρήσουν από το Ελληνικό χρηματιστήριο, όπως ήδη έχουν κάνει αρκετές. Επιλέγουν την εισαγωγή των μετοχών τους για διαπραγμάτευση σε ένα ξένο χρηματιστήριο που τους δίνει έναν πιο διεθνή χαρακτήρα και πιο εύκολη πρόσβαση σε κεφάλαια. Το κράτος χάνει έσοδα όχι μόνο από τη μεταφορά της φορολογικής έδρας (που είναι ανεξάρτητη με την διαπραγμάτευση σε χρηματιστήριο της αλλοδαπής) αλλά και από την απώλεια του φόρου πωλήσεων μετοχών.

Υπάρχει και ακόμη χειρότερο. Με τις τράπεζες πρακτικά κλειστές για νέες χρηματοδοτήσεις και το Χρηματιστήριο διαλυμένο, πως περιμένει η Κυβέρνηση να χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις -που ονειρεύεται- στη χώρα. Το Χρηματιστήριο δεν είναι απλώς το σύμβολο του καπιταλισμού. είναι η κινητήριος δύναμή του. Εκεί συγκεντρώνονται επενδυτές που αξιολογούν ιδέες και business plans, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις. Είναι μια διαδικασία που ξεχάσαμε υπό το βάρος των συνθηκών.

Τα χρόνια της κρίσης, έχουμε ακούσει σημεία και τέρατα σχετικά με τη φορολόγηση του Χρηματιστήριου. Δεν είναι βασικά η αύξηση του φόρου που θα διώξει από μόνη της τους επενδυτές. Είναι η αβεβαιότητα για το πόσο πολύ και πόσο απρόβλεπτα μπορεί να τους φορολογήσει μια κυβέρνηση σε απόγνωση. Τώρα ο Βίτσας προτείνει φόρο για να συνεχίσουν να δίνονται οι συντάξεις. Γιατί να μην περιμένουν αύριο από τον Υπουργό Ναυτιλίας να προτείνει έναν φόρο στο Χρηματιστήριο για τη βελτίωση της παιδείας; Φεύγουν λοιπόν για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)