Ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει μόνο γέλιο ή κλάματα

Τι σας έμεινε από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Ο Γιώργος Τσίπρας κατήγγειλε κατάντια και αποχώρησε, μάλλον για αυτό που ετοιμάζει ο εξάδερφος. Όμως επιτρέψτε μου να μαντέψω τι κρατήσατε εσείς. Σίγουρα σημειώσατε τον κύριο με το λευκό φανελάκι καθώς ο καχεκτικός κλιματισμός έκανε πολλούς συνέδρους να βγουν, στην κυριολεξία, από τα ρούχα τους. Το παρατήρησε, άλλωστε, ομιλητής που είπε ότι η παράταξη δεν δύναται να διατηρεί βλέψεις διακυβέρνησης όταν αδυνατεί να διοργανώσει συνέδριο σε χώρο με λειτουργικό κλιματισμό.

Σίγουρα σας έκανε εντύπωση η ρηξικέλευθη πρόταση για βασικό μισθό 3.500 ευρώ. Είναι δίκαιη, μακάρι να γίνει και πράξη. Δυστυχώς δεν θυμάστε το όνομα του συνέδρου αν και πρόκειται για τον άνθρωπο που έχει τη λύση για τα προβλήματα μας και ειδικά των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης του κόμματος. Ομοίως, παρακολουθήσατε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τον διάλογο Πολάκη-Ραγκούση για την κρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας όταν, με το καλό, ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέψει στα πράγματα.

Αξιόλογη ήταν και η ιδέα για τη συνάντηση του Roger Waters των Pink Floyd με τον ΛΕΞ και τον Μιθριδάτη στο πλαίσιο εκδήλωσης της Νεολαίας του κόμματος.

Εντάξει, είχαμε και την ανάδειξη εσωκομματικών τριβών. Ο Φάμελλος βλέπει σκιές και ίντριγκα. Ο Πολάκης μάλλον δεν θέλει τον Αλέξη και ο Νίκος ο Παππάς μεταφέρει το τραύμα από τη διάρρηξη μίας αδερφικής φιλίας.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ένα βασικό ερώτημα. Οχι, δεν θα αναρωτηθώ πώς έγινε και όλοι αυτοί πήραν στα χέρια τους τη χώρα. Αλλωστε βλέπω και ορισμένους από αυτούς που κάνουν σήμερα την ίδια δουλειά και ασκούν αρίστη διακυβέρνηση.

Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως είναι τώρα, έχει λόγο ύπαρξης πέρα από τη μισθολογική συντήρηση των βουλευτών του και τη διαχείριση της επιχορήγησης. Εσείς τι λέτε; Η δική μου απάντηση τείνει προς την άρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι σήμερα υπονομεύει την έννοια της αντιπολίτευσης. Οι άνθρωποι αντί να παράγουν προγραμματικό λόγο βγάζουν γέλιο ή ξεκατινιάζονται χωρίς να τηρούν καν τα προσχήματα. Τους έχετε ικανούς να πρωταγωνιστήσουν στην ανασύσταση του χώρου τους; Ο Τσίπρας σίγουρα δεν τους έχει.

Και τι μπορούν να κάνουν; Τίποτα. Μόνο κακό, δυσφημώντας την παράταξη τους, επιβεβαιώνοντας το εθνικό έλλειμμα αντιπολίτευσης. Να το διαλύσουν;

Μπα, δεν γίνεται. Υπάρχει η επιχορήγηση και θα χαθούν τα καπετανάτα.

Άλλωστε ακόμα και αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπει στην επόμενη Βουλή, όσοι μείνουν στο κόμμα θα έχουν να διαχειριστούν μία γενναία επιχορήγηση. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η αποσύνθεση θα συνεχιστεί, όπως, δηλαδή, ορίζει η φύση για ο,τιδήποτε νεκρό. Αλλά για να είμαστε και επιεικείς, ίσως δεν φταίνε οι σύντροφοι -τόσοι ήταν πάντα. Είναι οι καιροί που άλλαξαν και πια δεν τους σηκώνουν.