Όχι στο όνομά μας
Διαβάζεται σε 3'
Η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τη σιωπή απέναντι στην εξελισσόμενη γενοκτονία στη Γάζα. Οι πρακτικές αυτές, όμως, δεν μπορεί να είναι στο όνομα του ελληνικού λαού.
- 21 Μαΐου 2025 11:22
«Θέλω να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά τα 14.000 βρέφη μέσα στις επόμενες 48 ώρες». Αυτό είπε, μιλώντας στο BBC τη Δευτέρα 19.05, o επικεφαλής των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ, Τομ Φλέτσερ, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο τα βρέφη αυτά να πεθάνουν σε έως δύο ημέρες, καθώς η τροφή, το νερό και οποιαδήποτε άλλη ανθρωπιστική βοήθεια έχουν εξαντληθεί προ πολλού στη Γάζα.
Λίγες ώρες αργότερα, 24 μέλη της EEAS ((European External Action Services) συνυπέγραψαν μια -μετριοπαθή, κατά τ’ άλλα- επιστολή, με την οποία ζήτησαν άμεση άρση του αποκλεισμού της Γάζας, ώστε να περάσουν οι τόνοι της ανθρωπιστικής βοήθειας που περιμένουν στα σύνορα. Το κείμενο φέρει την υπογραφή των: Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Καναδάς, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο. Η ελληνική κυβέρνηση δεν υπέγραψε τη συγκεκριμένη επιστολή.
Ακόμα και αυτή την ώρα, την ύστατη, που χώρες εντός και εκτός ΕΕ κινητοποιούνται ενάντια στις φρικαλεότητες του Ισραήλ στη Γάζα, απειλούν με λύση συμφωνιών και κόβουν εμπορικούς δεσμούς, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τη σιωπή απέναντι στην εξελισσόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
Επειδή, όμως, η σιωπή είναι συνενοχή -και ειδικά σε αυτήν εδώ την περίπτωση που μιλάμε για εγκλήματα πολέμου- είναι επιτακτικό να γίνει σαφές ότι τα παραπάνω αποτελούν επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης, όχι του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός έχει καταγεγραμμένα στο DNA του και τον πόλεμο και την προσφυγιά και την πείνα. Και το υγιές κομμάτι του ελληνικού λαού γνωρίζει ότι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης δεν τιμά την Ιστορία αυτού του τόπου, που μεταξύ πολλών άλλων έχει γράψει τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον λιμό της Κατοχής.
Θα έχετε ακούσει να λένε πως «δεν υπάρχει σωστή και λάθος πλευρά της Ιστορίας». Αυτό είναι ό,τι πιο δειλό μπορεί να ειπωθεί, όταν λίγα χιλιόμετρα μακριά λιμοκτονούν βρέφη και παιδιά. Υπάρχει σωστή πλευρά της Ιστορίας και είναι με τον άνθρωπο, είναι με εκείνους που βομβαρδίζονται ανελέητα, πυροβολούνται σε ουρές συσσιτίων, τους στερούν το νερό και την τροφή για μήνες. Η εκκωφαντική σιωπή απέναντι σε τέτοιες πρακτικές δεν μπορεί να είναι στο όνομα του ελληνικού λαού. Όχι στο όνομά μας.
