Pacta sunt servanda*

*Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται.

Με την παραπάνω φράση, ο πρωθυπουργός, κατά την ομιλία του στο 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, εξέφρασε το δίκαιο ελληνικό αίτημα για τήρηση των συμφωνηθέντων.

Εϊνα κάτι που πριν λίγους μήνες, θα έλεγε με βλοσυρό ύφος ο Σόιμπλε απευθυνόμενος στους “διεφθαρμένους Έλληνες”, που άλλα λένε και άλλα κάνουν.

Παρά την κόπωση του ελληνικού λαού, τα πολλά χρόνια λιτότητας, τα Capital Controls, τις γνωστές αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού και το βάρος του προσφυγικού, η Ελλάδα έχει τηρήσει το χρονοδιάγραμμα, που τέθηκε τον Ιούλιο του 2015.

Και εκείνη η συμφωνία προέβλεπε, από την πλευρά των εταίρων μας, τη συγκεριμενοποίηση των μέτρων για την απομείωση του χρέους.

Επομένως, ο αφερέγγυος αυτή τη στιγμή, αυτός που κοιτά το πολιτικό κόστος και καθυστερεί είναι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, με μια διαφορά όμως.

Το κάνει από τη θέση του ισχυρού. Εξακολουθεί να έχει το μαχαίρι και το καρπούζι και μπορεί να μετατρέπεται από άτεγκτο τεχνοκράτη σε πολιτικάντη, που σκέφτεται “ας γίνουν πρώτα οι εκλογές στη χώρα μου και βλέπουμε”.

Δίκιο έχει λοιπόν ο πρωθυπουργός, όταν απαιτεί τήρηση των συμφωνηθέντων, αλλά το κάνει σε μια ΕΕ, όπου νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

(Φωτογραφία: Sooc.gr)

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247