Παράγουμε κλικ μας λείπουν γαλακτοκομικά

Σταθερό χαρακτηριστικό της κυβέρνησης είναι ότι διαχειρίζεται τα προβλήματα επικοινωνιακά, θεωρώντας το πραγματικό μέρος ως παράπλευρο και δευτερεύον. Το χαρακτηριστικό της αυτό φαινόταν ήδη από τα χρόνια που βρισκόταν στην αντιπολίτευση και διαμόρφωνε την ατζέντα της, θέτοντας στην κορυφή τα «επιτελικά», τα Εξάρχεια και τις φυλακές. Οι κυβερνητικές θητείες που ακολούθησαν ήταν επόμενο ότι θα έμπλεκαν σε αδιέξοδα.

Παρένθεση: Θέμα μας εδώ δεν είναι τόσο η σημερινή κυβερνητική πολιτική, όσο η καθίζηση της παραγωγής. Ελλείψεις τεχνογνωσίας και δουλειάς στο πεδίο καταγράφονται επίσης σε εποχές άλλων κυβερνήσεων ή αντιπολιτευτικών επιρροών. Αντιπαραγωγική συνθήκη πχ αποτελεί το να ασχολούμαστε περισσότερο με τον εξώστη και λιγότερο με τις συνθήκες εργασίας.

Στις μέρες μας ωστόσο οι αγροτικές απελπισίες και οι κινητοποιήσεις καθιστούν ορατό το μέγεθος των προβλημάτων και ολοφάνερο το μοντέλο υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού της διαχείρισής τους. Προκύπτει σκάνδαλο υποκλοπών; Δρομολογούμε ταυτόχρονη είδηση με άλλο σκάνδαλο, καθόλου δομικό αλλά γαργαλιστικό, ικανό να φορτίζει συναισθηματικά και να κολλάει στη μνήμη, οπότε οι υποκλοπές ωθούνται στο περιθώριο. Απλό που ήτανε! Εντάξει δεν ήταν ακριβώς απλό, αλλά δοκιμασμένο και με βέβαιες αποδόσεις. Προκύπτει σκάνδαλο διαφθοράς, ΟΠΕΚΕΠΕ; Διαχρονικό το ζήτημα! Που όντως είναι, την πολιτική διαφθορά τη γνώριζε και ο Αριστοτέλης, ίσως και αρχαιότεροι, εγκλήματα υπήρχαν πάντα. Ωστόσο αποσιωπάται η εκρηκτική διόγκωση σκανδάλων στα τελευταία χρόνια και η εμφάνιση πρωτόγνωρων κομψοτεχνημάτων συγκάλυψης. Κατηγορούμαστε για επιβάρυνση περιβάλλοντος; Θεωρία συνομωσίας είναι! Κατηγορούμαστε για ελλείψεις υποδομών απέναντι σε καιρικά φαινόμενα; Φταίει η επιβάρυνση περιβάλλοντος. Αυτός που διαβάζει τα σημερινά έχει ξεχάσει τα χθεσινά.

Αναγνώστες, τηλεθεατές, ψηφοφόροι, καλούνται να το δεχθούν οριστικά: Δεν ενδιαφέρει η ίδια η παραγωγή, δεν ενδιαφέρει η αλήθεια ή το ψέμα της πληροφορίας, αλλά το κλικ. Η δυναμική της διάδοσης. Όποιος έχει πιο πολλά και ισχυρά μέσα για να διαδίδει, να χειρίζεται τη συλλογική μνήμη και έτσι να πείθει, αυτός παρακάμπτει τα εμπόδια και κυβερνά. Εξάλλου «για να μας κρίνετε πρέπει να μας γνωρίσετε», αλλά που χρόνος για μελέτη! Ακούς βιβλία!! Όλοι είναι απασχολημένοι να κατεβάζουν εφαρμογές, η αγορά βοηθάει, ακόμη και για να δεις ένα συνηθισμένο θέαμα χρειάζεται application, αμέτρητα απς συλλέγουν τηλέφωνα, μέιλ κλπ. Μήπως κάποιοι κρυφά τα πωλούν σε κάποιους άλλους που τα χρειάζονται για πρώτη ύλη; ; Μια ερώτηση έκανα, ΟΚ την αποσύρω.

Τώρα όμως με τις αγροτικές κινητοποιήσεις τα κουκιά είναι μετρημένα και χειροπιαστά, όχι εικονικά. Kαιρικά φαινόμενα, κατασπατάληση αγροτικών αποζημιώσεων (παρένθεση: αναγνώστη, εσύ έχεις Φερράρι;) και αρρώστιες που δεν αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα, όλα αυτά συμμάχησαν. Ζώα χάθηκαν, προϊόντα καλλιέργειας και γαλακτοκομικά λείπουν. Εισάγουμε από έξω, οι παραγωγοί μας πεινούν και υποφέρουν, η αγορά τροφοδοτείται ανεπαρκώς, η ακρίβεια φουντώνει και ο καταναλωτής ξανάρχισε να μετράει φασούλι το φασούλι την ώρα που ψωνίζει.

Εντωμεταξύ με τα μπλοκαρίσματα ο κόσμος αντιδρά. Ίσως συμψηφισμός: Οι μεν θα τα βάλουν με το κράτος οι δε με τους αγρότες που «τί τους φταίει ο κόσμος να ταλαιπωρείται». Ο ένας (ή μια) δημοσιογράφος θα ρωτήσει «δεν καταλαβαίνετε ότι με τους δρόμους κλειστούς οι διεκδικήσεις και οι διαπραγματεύσεις δυσκολεύουν;», ο αγρότης θα απαντήσει κι αυτός με ερώτηση «γιατί, με τους δρόμους ανοιχτούς είδαμε κάποιο αποτέλεσμα;»

Δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω, απλώς να βοηθήσω σε μια συζήτηση, μήπως καταλάβουν.