Προς ένα νέο πολιτικό σκηνικό

Από την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια, την οποία ο Πάνος Καμμένος προσδιόρισε χρονικά αμέσως μετά την 24η του τρέχοντος μηνός, μέχρι την παρότρυνση προς θριαμβολογούντες του Αλέξη  Τσίπρα να μη πετάνε στα σύννεφα, μεσολαβεί ένα δύσκολο διάστημα.

Τόσο για την κυβερνητική πλειοψηφία όσο και για τους βουλευτές της αντιπολίτευσης. Σημειωτέον ότι οι νόμοι ψηφίζονται επί των παρόντων. Η επισήμανση γίνεται ακριβώς γιατί η εικόνα που παρουσίαζε το  κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το Ασφαλιστικό δεν ήταν ανάλογη της κρισιμότητας του νομοσχεδίου. Αν όμως οι προσεχείς ημέρες θα είναι δύσκολες για τους βουλευτές, για τους  φορολογούμενους θα είναι οδυνηρές.

Κι ενώ ο πρωθυπουργός ορθώς εμφανίστηκε συγκρατημένα αισιόδοξος, υπάρχουν αρκετοί υπουργοί-πέραν του υπουργού Αμύνης- που δεν εννοούν να συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα. Έχουν μείνει στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και περιμένουν ότι η Ανάπτυξη θα έρθει με το πρώτο δρομολόγιο αμέσως μετά το Eurogroup.

Προφανώς δεν έχουν καταλάβει το περιεχόμενο των όσων ψήφισαν και όσων πρόκειται να ψηφίσουν οσονούπω. Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά για διαφορετικούς λόγους, η αντιπολίτευση που δεν πείθει επί του παρόντος ότι έχει μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Και οι μεν και οι δε αναφέρονται στο τι έγινε και στο τι θα μπορούσε να γίνει, αλλά δεν απαντούν ρεαλιστικά στο ερώτημα: Τι έχει ανάγκη η Ελλάδα της επόμενης ημέρας πέρα από  όμορφες εικόνες και ωραίες λεζάντες.

Διαπιστώνω ότι ο Αλέξης Τσίπρας ωρίμασε μέσα από τα λάθη του και αναλαμβάνει το κόστος των δικών του αποφάσεων. Κι αν δεν υπάρξει κάποιο “ατύχημα” τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι μετά την επίτευξη  συμφωνίας, ο πρωθυπουργός θα στραφεί προς μετριοπαθέστερες θέσεις με τελικό προορισμό την ένταξη στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Η πρώτη φορά Αριστερά απαλλάχθηκε από τη Ζωή, τον Βαρουφάκη, τον Λαφαζάνη και την Αριστερή Πλατφόρμα. Η δεύτερη φορά Αριστερά θα απαλλαγεί από όλους όσοι εκφράζουν νοοτροπίες και αντιλήψεις Πολάκη. Κάτι τέτοιο ασφαλώς θα βοηθήσει ευρύτερες συγκλίσεις ενώ θα δώσει χρόνο στη Νέα Δημοκρατία να ανασυγκροτηθεί ώστε να επανατοποθετηθεί στο νέο πολιτικό χάρτη.

Η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και προϋπόθεση γι αυτή είναι η δημιουργία ενός οικονομικού πλαισίου, που με τη συμβολή όλων των πολιτικών δυνάμεων, θα σηματοδοτήσει την επανεκκίνηση της  επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αρκεί βέβαια η κυβέρνηση να απαλλαγεί από ιδεοληπτικές επιλογές που την οδήγησαν σε λανθασμένες εκτιμήσεις- που προσφάτως ο πρωθυπουργός αναγνώρισε ως “αυταπάτες”- και η αξιωματική αντιπολίτευση από αντιλήψεις και πρακτικές που δεν αντιστοιχούν με τις αλλαγές που έχουν συντελεσθεί στη κοινωνία την τελευταία εξαετία.

Σε τελευταία ανάλυση τα Μνημόνια δεν άφησαν κανέναν “αναμάρτητο” ώστε από εδώ και στο εξής όλοι να φροντίσουν προκειμένου να αποδείξουν στο κόσμο ότι έμαθαν από τα λάθη τους και στο εξής δεν θα τα επαναλάβουν.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος