Ψηφίζεις Κυριάκο; Παίρνεις Κυριάκο…

Ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει θεωρητικά δύο βασικές επιλογές για τον τρόπο με τον οποίο θα αποφασίσει να πολιτευθεί. Ο πρώτος είναι προφανής. Η κοινωνία ξεχνάει γρήγορα τους “προηγούμενους” μεσσίες και είναι έτοιμη να εμπιστευθεί τον επόμενο που θα τάξει οτιδήποτε.

Παλιά και δοκιμασμένη συνταγή που πηγαίνει “αγκαζέ” με “ανένδοτο”. Δεν έχει σημασία τίποτε άλλο, παρά η ανάληψη της εξουσίας. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα. Όσοι βρέθηκαν τοιουτοτρόπως στο τιμόνι της χώρας, ευθύνονται τα μέγιστα για την “καμένη γη” που διατείνονται ότι παρέλαβαν. Εμπόδισαν τις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες ακολούθως κλήθηκαν να κάνουν. Η καθυστέρηση στοίχισε πάντοτε ακριβά στους Έλληνες πολίτες. Και στους ίδιους εδώ που τα λέμε…

Ο δεύτερος μοιάζει πιθανότερος τώρα από ποτέ, μέχρι σήμερα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και όλοι μας άλλωστε, έχει νωπό το μαρτύριο μιας Κυβέρνησης που πόλωσε προεκλογικά τους πολίτες και όταν διαπίστωσε ότι δεν γίνεται αλλιώς, δυσκολεύτηκε να ξεπεράσει τις προεκλογικές μπαρούφες και να προχωρήσει σε όσα επιβάλλει η πραγματικότητα. Και μάλιστα όχι μία, αλλά τρεις φορές σε σχεδόν 5 χρόνια.

Επιπλέον, η πλειοψηφία όσων πήγαν να ψηφίσουν, επιλέγοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ψήφισαν ενσυνείδητα μια επιλογή που -υποσχέθηκε τουλάχιστον- να μην ενδώσει στον λαϊκισμό. Κέρδισε μένοντας πιστός σε ένα πλάνο που έχει γνωστοποιήσει εδώ και χρόνια. Ακόμη και όταν οι συνθήκες δεν βόλευαν, αυτός ήταν συνεπής. Επέμεινε στο σχέδιό του και αυτό εκτιμήθηκε. Πάλεψε γι’ αυτό, δεν περίμενε τα λάθη του αντιπάλου του. Οι ψηφοφόροι του είναι έτοιμοι να στηρίξουν μεταρρυθμιστικές πολιτικές και ευθύνονται για το γεγονός ότι για πρώτη φορά σε μια εκλογική μάχη κερδίζει κάποιος που υπόσχεται λιτότητα και ξεβόλεμα.

Ούτε βέβαια ο Βαγγέλης Μειμαράκης πολιτεύθηκε με στείρο τρόπο. Ο λόγος του ήταν λιγότερο φιλελεύθερος από του νέου προέδρου. Ουδέποτε όμως τυφλά αντιπολιτευτικός. Όσο καιρό διοίκησε το κόμμα, έστω σαν μεταβατικός πρόεδρος, δεν υπέπεσε σε λαϊκιστικά ατοπήματα. Είχε αναπτύξει και μια ιδιότυπη σχέση με τον Πρωθυπουργό. Ας μην ξεχνούμε επίσης ότι επί αρχηγίας του, έγινε η πρώτη σοβαρή πράξη συναίνεσης στην εποχή των μνημονίων. Η προεκλογική στάση του Μειμαράκη διευκολύνει βεβαίως τις μετεκλογικές εσωκομματικές ισορροπίες αλλά δεν εγγυάται αυτόματα και την ενότητα.

Ο φιλελεύθερος λόγος του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν είναι σίγουρο ότι θα εκφράσει όλους όσοι ψηφίσαν χθες και πολύ περισσότερο όλους όσοι ψήφισαν νέα Δημοκρατία στις Εθνικές Εκλογές. Για πρώτη φορά όμως το μεταρρυθμιστικό κομμάτι της κοινωνίας βρίσκει πολιτική έκφραση και εφόσον τηρήσει πιστά την προεκλογική στάση του, δεν αποκλείεται να συσπειρωθούν γύρω του ψηφοφόροι συγγενών ιδεολογικών χώρων που δεν ανήκουν στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία να επιχειρήσει τη μεγάλη αλλαγή. Να πολιτευθεί με σοβαρότητα και να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός που θα ολοκληρώσει επιτέλους τις μεταρρυθμίσεις, θα σεβαστεί τη νομιμότητα και θα κάνει την Ελλάδα μια κανονική χώρα. Είναι μοναδική ευκαιρία να πάει κόντρα στην πεπατημένη που μας έχει οδηγήσει στον έβδομο χρόνο ύφεσης. Είναι μια μοναδική ευκαιρία, ακόμη και αν οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Αξίζει να το παλέψει. εδώ το πάλεψε εντός της ΝΔ, όντας το απόλυτο αουτσάιντερ.

Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος. Θα πρέπει να βρει τρόπο να διατηρήσει τις εσωκομματικές ισορροπίες, χωρίς να αποκλίνει από την γραμμή που προεκλογικά υποσχέθηκε. Με όσα πρεσβεύει, μπορεί να μιλήσει στο “καραμανλικό” DNA της παράταξης. Όταν λέμε ισορροπίες, δεν εννοούμε φυσικά ότι η παράταξη δεν χρειάζεται ανανέωση. Απλώς πρέπει να γίνει με τρόπο τέτοιο που να συσπειρώσει τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας και όχι να τον διχάσει.

Ακολούθως θα πρέπει να πείσει και την υπόλοιπη κοινωνία για την ανάγκη της αλλαγής. Αν τα καταφέρει, θα έχει μια ισχυρή νομιμοποίηση για να προχωρήσει σε αλλαγές. Αλλαγές τις οποίες οι μέχρι τώρα Κυβερνήσεις αρνήθηκαν να κάνουν, σκεπτόμενες το πολιτικό κόστος.  Αλλαγές που ο ίδιος υποστήριξε με σθένος από τη θέση του Υπουργού και καθώς φαίνεται δεν εισέπραξε πολιτικό κόστος για την επιλογή του.

Ο Κυριάκος δεν θα έχει πολιτικό κόστος αν βρεθεί στην Κυβέρνηση και υποστηρίξει τις επιλογές του. Υπήρξε ξεκάθαρος σε όσα είπε. Κανείς δεν θα μπορεί να πει ότι δεν κατάλαβε. Όπως ο ίδιος είπε σε συνέντευξή του στο News247την προηγούμενη εβδομάδα: “Ψηφίζεις Κυριάκο, παίρνεις Κυριάκο”.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)