Σήμερα θα μάθουμε όλα τα ονόματα της διαπλοκής
Το είχε υποσχεθεί άλλωστε ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος από το μακρινό 2014 όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν Κυβέρνηση και οι καταγγελίες για διαπλοκή, σαφώς ευκολότερες. Οι ακραίοι τρίβουν τα χέρια τους με τις παλινωδίες
- 10 Οκτωβρίου 2016 10:42
“Τα ονόματα όλα, θα τα αποκαλύψει εδώ μέσα η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πάρτε το απόφαση επιτέλους”, έλεγε το 2014 ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κος Γιάννης Δραγασάκης χτυπώντας το χέρι του στο βήμα της Βουλής για να τονίσει προφανώς την αγανάκτηση του απέναντι στη Λερναία Ύδρα της διαπλοκής. Δυο χρόνια μετά, ουδείς είναι σε θέση με ασφάλεια να πει αν η διαπλοκή πατάχθηκε. Ονόματα ωστόσο δεν ακούστηκαν ακόμη. Ίσως κάποιοι να περιμένουν ότι θα συμβεί σήμερα, οπότε και ξεκινά στη Βουλή η συζήτηση για τη διαβόητη διαπλοκή. Η ιστορία ωστόσο μας έχει δείξει ότι οι κοκορομαχίες περί διαπλοκής, δεν μας κάνουν σοφότερους. Μας αφήνουν με την πικρή γεύση της συγκάλυψης και ρίχνουν ταυτόχρονα νερό στο μύλο της απαξίωσης και ισοπέδωσης της πολιτικής ζωής του τόπου.
Είναι δύσκολο να βρεις παγκοσμίως πολιτικό που δεν υπόσχεται να τα βάλει με τη διαπλοκή. Ακόμη και οι πλέον διεφθαρμένοι, βγάζουν πύρινους λόγους κατά όσων λυμαίνονται την περιουσία του λαού. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Όλες όμως τις προηγούμενες φορές, η συζήτηση εξαντλήθηκε σε ήδη γνωστές αναφορές. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται όλη αυτή τη -συχνά επαναλαμβανόμενη- φαρσοκωμωδία σαν έλλειψη ουσιαστικής βούλησης για αποκαλύψεις.
Στην πραγματικότητα οι πολιτικοί δεν έχουν τίποτε εύκολο να αποκαλύψουν. Οι ισχυροί επιχειρηματίες δεν διαπλέκονται μόνοι τους. Χρειάζονται δημόσιους λειτουργούς και πολιτικούς για να “διαπλακούν”. Οι όποιες αποκαλύψεις ενέχουν τον κίνδυνο να αποκαλυφθούν αβαρίες και στον δικό τους πολιτικό χώρο. Κάθε πολιτικό κόμμα έχει τους δικούς του ευνοούμενους.
Τα ελληνικά πολιτικά ήθη δεν επιτρέπουν τέτοιες δραστικές κινήσεις. Για την ηθική των Ελλήνων πολιτικών, όσοι ανήκουν στο ίδιο κόμμα είναι εξ’ ορισμού αθώοι. Αν δεν είναι, έχουν τουλάχιστον το δικαίωμα στη λήθη για τις πράξεις τους, λόγω της κομματικής συνάφειας.
Το γεγονός ότι η διαπλοκή δεν αποτελείται από απλές και ευθείες σχέσεις επιχειρηματιών με πολιτικούς, οδηγεί ενδεχομένως στο συμπέρασμα ότι το φαινόμενο είναι διακομματικό. κάθε επιχειρηματίας που επιθυμεί να διαπλακεί δεν το κάνει “μονόπαντα”. Φροντίζει να έχει τις “καβάτζες” του σε όλες τις πλευρές. Ούτε καν μόνο στο δίπολο Κυβέρνηση-Αντιπολίτευση. Έχει “σταθμισμένες” σχέσεις διαπλοκής με όλους. Όλοι αποδεικνύονται χρήσιμοι κατά περίπτωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο διαχρονικά υπάρχουν επιχειρηματίες που έχουν “χρεωθεί” διαδοχικά σε διάφορες κυβερνήσεις, αντικρουόμενων ιδεολογικών χώρων.
Μέχρι λοιπόν να βρεθεί σοβαρός πολιτικός που δεν θα λογαριάσει τις εκλεκτικές συγγενείς με τους διαπλεκόμενους, οι πολίτες θα ακούν τις ίδιες και τις ίδιες απειλές (σαν αυτές του Δραγασάκη) και τις ίδιες πασίγνωστες ιστορίες διαπλοκής. Πρόκειται για μια κατάσταση που λειτουργεί παρελκυστικά σε σχέση με την αποκάλυψη του φαινομένου. Εκτοξεύονται τόνοι λάσπης και απειλών για να ακούσουμε εν τέλει τον εκάστοτε πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ψελλίζουν το όνομα κανενός εκδότη ή κάποιου “τελειωμένου” επιχειρηματία.
Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους με την αυτιστική επανάληψη του φαινομένου είναι διάφοροι ακραίοι που στοχεύουν στην απαξίωση της πολιτικής με τον ισοπεδωτικό χαρακτηρισμό “όλοι ίδιοι είναι”. θρέφονται από τον μηδενισμό και με τον αισχρό λόγο τους φαντάζουν ως ρομφαιοφόροι εκδικητές της διαπλοκής, μέχρι να αποδειχθούν περίτρανα και αυτοί μέρος της. Την ευκαιρία τους τη δίνουν οι ίδιοι οι ψευτόμαγκες πολιτικοί που ενώ απειλούν Θεούς και δαίμονες, αποδεικνύονται στο τέλος πολύ φοβισμένοι για να πουν οτιδήποτε ουσιαστικό.
*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).
