Αν δεν υπήρχε η αριστερά θα έπρεπε να την εφεύρουμε

Αν δεν υπήρχε η αριστερά θα έπρεπε να την εφεύρουμε
Atmosphere of PASOK headquarters in Charilaou Trikoupi street following the announcement of the first results of the elections for the leadership of the new center-left movement showing the win of Fofi Gennimata, in Athens, Greece, on November 19, 2017. / , , , 19 2017. George Vitsaras / SOOC

Η τροπολογία της κυρίας Αχτσιόγλου είναι απόλυτα δημοκρατική αλλά κάποιοι πιστεύουν ότι η πολύ δημοκρατία βλάπτει…

Η παράφραση της “Αδωνείου” ρήσεως ταιριάζει γάντι σε ότι συνέβη με την περιβόητη αλλαγή του νόμου για τις απεργίες. Ποιός άλλος θα μπορούσε δηλαδή να υπονοήσει ότι θα βάλει χέρι στα συνδικαλιστικά ταμπού χωρίς να προκαλέσει χάος; Η αλλαγή που έφερε χθες βράδυ στη Βουλή η κυρία Αχτσιόγλου αποτελεί μια νίκη της δημοκρατίας. Δυστυχώς την απέσυρε πάραυτα μετά τις αντιδράσεις αλλά όλοι ελπίζουμε ότι δεν θα κάνει πίσω. Θα προχωρήσει στις νομοτεχνικές βελτιώσεις που ενδεχομένως απαιτούνται αλλά η κεντρική ιδέα θα παραμείνει ίδια.

Το ευτύχημα είναι ότι δεν υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα εναντίον αυτού που προτείνουν οι δανειστές. Ακόμη και για μια αριστερή κυβέρνηση δεν είναι εύκολο να υποστηρίξει ότι το 1/5 των εργαζομένων μπορεί να αποφασίσει τη διενέργεια μιας απεργίας. Οι συνδικαλιστές βεβαίως που βλέπουν να χάνεται το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια τους δεν έχουν πρόβλημα να επιμείνουν σε επιχειρήματα που μοιάζουν αστεία.

Όπως για παράδειγμα ότι δεν είναι εύκολο για τους εργαζομένους να συμμετέχουν όλοι μαζί ταυτόχρονα σε μια ψηφοφορία. Στο σκουριασμένο μυαλό των Ελλήνων συνδικαλιστών η ψηφοφορία γίνεται με κάλπη, επιτροπές, ντουντούκα και αντάρτικα. Όταν αντιτείνει κανείς το επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να ψηφίσουν με ηλεκτρονική ψηφοφορία αρχίζει το …μάσημα των λέξεων. Διότι βεβαίως μπορεί όλοι να έχουν σύνδεση στο διαδίκτυο και να το εμπιστεύονται ακόμη και για να δώσουν οικειοθελώς τα προσωπικά τους στοιχεία αλλά οι ενστάσεις ξεκινούν όταν πρόκειται να ψηφίσουν για απεργία. Εκεί εγείρουν θέματα αξιοπιστίας.

Άλλωστε πολλά από τα μέλη του σωματείου μπορεί να εργάζονται όταν οριστεί η ψηφοφορία, είναι το επόμενο επιχείρημα. Παραλείπω το γεγονός ότι με ένα smartphone μπορεί κανείς να ψηφίσει απ’ οπουδήποτε. Άλλωστε η εικόνα του συνδικαλιστή που ψηφίζει για την απεργία μέσω smartphone μοιάζει βγαλμένη από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Παραλείπουν όμως και οι συνδικαλιστές να απαντήσουν στο γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ψηφοφορία που να διαρκεί ένα ολόκληρο 24ωρο. Δεν μπορεί, θα βρει 2 λεπτά ο τίμιος συνδικαλιστής  ή εργαζόμενος να πατήσει το κουμπάκι που θα λέει “ναί” ή “οχι”.

Το απόλυτο -και κατά την άποψή τους αφοπλιστικό- επιχείρημα είναι ότι πρέπει να “ζυμώνονται” τα μέλη του σωματείου πριν αποφασίσουν. Να συζητούν δηλαδή με τους υπόλοιπους και να συνδιαμορφώνουν την άποψή τους. Πρόκειται για ένα επιχείρημα που ακούσαμε και στις εκλογές της κεντροαριστεράς. Δεν κατανοώ ωστόσο γιατί δεν μπορούν να ζυμώνονται τηλεφωνικώς ή ακόμη και μέσω teleconference όσοι το επιθυμούν. Επιπλέον μιλάμε για ανθρώπους που αν ζουν όπως όλοι οι υπόλοιποι, ζυμώνονται όλη μέρα στα social media.  Άλλωστε ποιος είπε στους συνδικαλιστές ότι ο εργαζόμενος χρειάζεται ζύμωση για να καταλάβει το συμφέρον του; Μήπως τους θεωρούν ανεπαρκείς να αποφασίσουν για το μέλλον τους;

Το μόνο συμφέρον που διακυβεύεται με την αλλαγή του νόμου για τις απεργίες. είναι αυτό των εργατοπατέρων. Αυτών που μπορούν να εκβιάζουν τις Κυβερνήσεις και να κατεβάζουν τον κλάδο σε απεργία για ψύλλου πήδημα ακόμη και για λόγους που στερούνται ηθικής απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία. Σκεφθείτε το. Συζητάμε για το αν είναι δίκαιο ή όχι να αποφασίζουν κατά πλειοψηφία οι εργαζόμενοι για το αν θα κατέβουν σε απεργία.

Σε μια απεργία που δεν είναι δικαίωμα αλλά υποχρέωση σύμφωνα με τα δημοκρατικά ιδεώδη των συνδικαλιστών. Υπάρχουν κλάδοι που αν αποφασίσεις ότι διαφωνείς με τη γραμμή που χαράζει το 20%, θεωρείσαι απεργοσπάστης και τρως ξύλο. Τόσο δημοκρατικά.

Προσωπικά θεωρώ ότι με την αλλαγή του νόμου, το απεργιακό και εργατικό κίνημα θα ενισχυθεί. Οι απεργίες έχουν εκφυλιστεί σε τέτοιο βαθμό που ελάχιστα επηρεάζουν τις εξελίξεις. Το να αποφασίσει όμως η πλειοψηφία του κλάδου για απεργία θα είναι πάντοτε ένα ηχηρό μήνυμα.

Ίσως η “βιαστική” κατάθεση της αλλαγής του νόμου με τροπολογία να μην ήταν ενδεδειγμένη. Ίσως να υπήρχαν ελλείψεις νομοτεχνικής φύσεως ή τεκμηρίωσης. Πρόκειται όμως για μια εξαιρετικά σωστή απόφαση της Κυβέρνησης μετά από πρόταση των δανειστών. Στη χώρα όμως του απόλυτου παραλογισμού, δεν έχουμε πρόβλημα να συζητάμε για το αν είναι πιο δίκαιο να αποφασίζει το 1/5 ή η πλειοψηφία για τις τύχες όλων…

ΦΩΤΟ SOOC

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα