Από την Άνοιξη της Πράγας, υποστηρικτές ενός δικτάτορα;

Να δεχτώ για την οικονομία της συζήτησης ότι οι Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης αποτελούν τις αιχμές των δοράτων (ή τις ακμές των τσεκουριών αν προτιμάτε) της ακροδεξιάς συνιστώσας της ΝΔ. Να παραβλέψω επίσης το δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συγκυβερνά με ένα εντελώς ακροδεξιό και ρατσιστικό κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ και πάλι για την οικονομία της συζήτησης. Είναι δύσκολο όμως να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία κατηγορούν όλους τους άλλους για ακροδεξιές επιλογές, έχουν εκφράσει στο πρόσφατο παρελθόν τη στήριξη ή και τον θαυμασμό τους στη χούντα του Μαδούρο. Ο ιδεολογικός αποπροσανατολισμός της άλλοτε ριζοσπαστικής και προοδευτικής αριστεράς οφείλεται εν μέρει στα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε. Βρέθηκε λοιπόν στη δύσκολη θέση να κατηγορεί τους πολιτικούς της αντιπάλους για ακροδεξιά ρητορική, χωρίς όμως να μπορεί να εξηγήσει πως βρέθηκε να υποστηρίζει μια χούντα.

Η έκφραση του θαυμασμού των αυτοπροσδιοριζόμενων ως ριζοσπαστών αριστερών προς τα κάθε είδους λατινοαμερικάνικα καθεστώτα αποτελεί ένα ιστορικό παράδοξο. Ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος απέκτησε διακριτή ταυτότητα όταν κόντρα στην κυρίαρχη αριστερίλα της εποχής του ψυχρού πολέμου, άρθρωσε πολιτικό λόγο κόντρα στις απολυταρχικές πρακτικές των καθεστώτων στην ανατολική Ευρώπη και κυρίως κόντρα στη “μαμά ΕΣΣΔ” που με ωμότητα αντιμετώπισε κάθε αίτημα για δημοκρατία.

Υιοθέτησε το σύνθημα της “άνοιξης της Πράγας” για “σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο” και καταδίκασε την εισβολή των  Σοβιετικών τανκς. Την ίδια εποχή οι παραδοσιακοί κομουνιστές υιοθετούσαν χωρίς ερωτήσεις τη σοβιετική προπαγάνδα. Ήθελε κότσια για να πάει κανείς κόντρα στην κυρίαρχη ιδεολογία της εποχής. Ιδίως αν ήταν αριστερός. Οι ορθόδοξοι κομουνιστές τους αντιμετώπιζαν με χλευασμό.

Το σημερινό καθεστώς στη Βενεζουέλα, έχει τα χαρακτηριστικά μιας κανονικής χούντας. Μόλις χθες στην “μητέρα όλων των διαδηλώσεων” στο Καράκας, ένας 17χρονος διαδηλωτής πυροβολήθηκε στο κεφάλι, μία γυναίκα στο Σαν Κριστομπάλ σκοτώθηκε ενώ νεκρός είναι και ένας εθνοφρουρός στα βόρεια της πρωτεύουσας. Κι όμως ακόμη και σήμερα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να καταδικάσουν τις πρακτικές του λατινοαμερικανού δικτάτορα. Θα μπορούσαν φυσικά να μην ασχολούνται, αλλά υπάρχουν οι παλαιότερες δηλώσεις θαυμασμού για το καθεστώς.

Ίσως οι “σύντροφοι” να παρασύρθηκαν από την “επαναστατικότητα” των Τσάβεζ και Μαδούρο στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν συμμάχους και σύμβολα. Η παραδοχή και η εξομολόγηση του λάθους είναι αποδεκτή ακόμη και από την ορθόδοξη πίστη, με την οποία ορισμένοι “σύντροφοι” εσχάτως συναντήθηκαν.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης το έκανε. Παραδέχθηκε τη λάθος στάση του απέναντι στους Εβραίους και στο Ολοκαύτωμα. «Αν με ρωτήσετε ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής μου καριέρας μέχρι σήμερα, ήταν η εμπλοκή μου με το βιβλίο του Πλεύρη για τους Εβραίους» (Star Channel 5.10.2015).

Αντίθετα ο Τρ. Μηταφίδης, ένας άνθρωπος που έχει βασανιστεί από την εγχώρια χούντα των συνταγματαρχών, επιχείρησε να παρουσιάσει την “αληθινή” εικόνα της Βενεζουέλας, από το Βήμα της Βουλής. Στο τέλος Φεβρουαρίου, εμφάνιζε έναν Μπολιβαριανό παράδεισο χωρίς δημόσιο χρέος, χωρίς ανεργία και χωρίς ακραία φτώχεια. Με αυτά τα λόγια έμεινε στην ιστορία ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας με την Μπολιβαριανή Δημοκρατία. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι παραπλανήθηκε, δεν ένιωσε την ανάγκη να ανασκευάσει.

Το τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ (με επικεφαλής τότε τον Κώστα Ήσυχο που στη διάσπαση του 2015 επέλεξε να πορευθεί με τον Λαφαζάνη) είχε εκδώσει το 2014 και ανακοίνωση συμπαράστασης προς το καθεστώς Μαδούρο. “Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες μιας προσπάθειας κλιμάκωσης της βίας από ακραίες ομάδες της αντιπολίτευσης στην Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας. Η 14χρονη Μπολιβαριανή επαναστατική διαδικασία πραγματοποιείται σε συνθήκες δημοκρατίας και ειρήνης, παρά την προσπάθεια βίαιης ανατροπής με πραξικόπημα το 2001.

Οι νοσταλγοί της οπισθοδρόμησης και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης δεν έχουν καταθέσει τα «όπλα». Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την ολόθερμη αλληλεγγύη του στους προοδευτικούς, δημοκρατικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους, που διανύει η χώρα και ο λαός της σε συνθήκες δημοκρατίας και προόδου”.

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι βρέθηκε «για λίγες ώρες στη μακρινή Βενεζουέλα, εκεί όπου ο λαός της Βενεζουέλας, μαζί βέβαια και με άλλους λαούς της Λατινικής Αμερικής έχουν δημιουργήσει ένα παράδειγμα όχι μόνο για τη Λατινική Αμερική, αλλά για τους λαούς σε κάθε γωνιά του πλανήτη, που αγωνίζονται για δημοκρατία, για κοινωνική δικαιοσύνη και για δικαιώματα». Ο Πρωθυπουργός δεν αναφέρονταν φυσικά στους αγώνες του λαού κατά του Μαδουρο.

Η παραδοχή του λάθους είναι δείγμα ευφυΐας αλλά απαιτεί κότσια. Το πρόβλημα της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν συνίσταται στο να ανασκευάσει τα όσα έλεγε περί Μαδουρο. Δεν είχε πρόβλημα άλλωστε να ανασκευάσει βασικές συνισταμένες της ιδεολογικής του ταυτότητας όταν αντελήφθη ότι πρόκειται για αυταπάτες. Πολλά όμως από τα συνθήματα και τις υποσχέσεις που καταχράστηκε ο Μαδούρο, τα έχει υιοθετήσει η εγχώρια κυβερνώσα ριζοσπαστική αριστερά. Είναι δύσκολο να τα απεμπολήσει.

Η αμηχανία είναι έκδηλη ακόμη ενώπιων αποκαλύψεων όπως αυτή που θέλει την κρατική εταιρεία πετρελαίων της Βενεζουέλας να χρηματοδοτεί την προεκλογική καμπάνια του D. Trump. Μια υπόθεση με απείρως περισσότερο ενδιαφέρον από την φημολογούμενη χρηματοδότηση των Podemos στην Ισπανία. Κανείς δεν θέλει να πιστέψει ότι η Κυβέρνηση υποστηρίζει μια Χούντα. Είναι πιθανότερο να έκαναν λάθος στις εκτιμήσεις τους. Μπορούν αν θέλουν να προσποιούνται ότι στη Βενεζουέλα υπάρχει ο επί γης παράδεισος και όλα τα υπόλοιπα είναι προβοκάτσια. Αν δεν παραδεχτούν όμως το λάθος τους, η ρετσινιά θα μείνει για πάντα, σε έναν χώρο που ιστορικά διακρίθηκε για την προοδευτικότητα και τον φιλελευθερισμό του.

*Στη φωτογραφία η Βενεζουελανά μις Υφήλιος Stefanía Fernández Krupij, από τη συμμετοχή της -το 2014- στην καμπάνια “Your Voice is Your Power” με στόχο τη δημόσια καταγγελία κατά της βίας, της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της λογοκρισίας των ΜΜΕ στη Βενεζουέλα του καθεστώτος Μαδούρο.

Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι αρθρογράφος του NEWS 247 και σύμβουλος έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).