Διώξτε τους καθηγητές και δώστε τα κλειδιά στους μπαχαλάκηδες

Είναι να απορεί κανείς σχετικά με το πώς ο Κώστας Γαβρόγλου κατέληξε στο μοντέλο που προτείνει για την Ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Αφού δηλαδή σπούδασε και δίδαξε σε πανεπιστήμια επιπέδου Κέμπριτζ, Χάρβαρντ και ΜΙΤ αποφάσισε ότι η καλύτερη μέθοδος είναι αυτή που ακολουθείται στην Ελλάδα και αποφάσισε να την ενισχύσει; Οι αλλαγές που προτείνει ο Υπουργός για την ανώτατη παιδεία θα διαλύσουν συθέμελα την ανώτατη εκπαίδευση και θα ενισχύσουν την ανομία που φωλιάζει στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και απειλεί το σύνολο της κοινωνίας. Είναι ένα μίγμα ιδεολογικών εμμονών, αμοραλισμού αλλά και πολιτικής χρησιμοθηρίας που θα πλήξει με σφοδρότητα τον πολυτιμότερο θεσμό της ελληνικής δημοκρατίας.

Το επίκεντρο των αλλαγών σχετίζεται με το πολύπαθο άσυλο. Η στρεβλή άποψη που επέβαλλαν φοιτητοπατέρες και μπαχαλάκηδες, ταλαιπωρεί την κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Περάσαμε από την ελευθερία της διακίνησης ιδεών, στην πλήρη παρανομία και δι’ αυτής τελικά στην πλήρη απαγόρευση όσων ιδεών δεν αρέσουν στους μπαχαλάκηδες. Με πολιτικά και ιδεολογικά κίνητρα, όσοι σφετερίζονται την έννοια του ασύλου κατόρθωσαν να επιβάλλουν την άποψη ότι ο νόμος δεν ισχύει στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Όσοι -λίγοι- πρυτάνεις τόλμησαν να επιχειρήσουν την αποκατάσταση της νομιμότητας, έγιναν θύματα των παρανόμων αλλά και των πολιτικών νταβατζήδων τους.

Η συζήτηση για το άσυλο διαρκεί όσο και η μεταπολίτευση. Ο Κ. Γαβρόγλου αποφάσισε να θέσει ένα τέλος καθιστώντας πρακτικά αδύνατη την εφαρμογή του νόμου εντός των ορίων των ανωτάτων ιδρυμάτων. Ακόμη και για την τέλεση ποινικών αδικημάτων, προκειμένου να παρέμβει η Αστυνομία, θα πρέπει να συγκαλούνται συμβούλια με την συμμετοχή και φοιτητών (που εκλέγονται  φυσικά με κομματικά κριτήρια). Ακόμη όμως και οι πανεπιστημιακοί που συμμετέχουν σε αυτά τα συμβούλια, ουσιαστικά θα εκλέγονται και θα ελέγχονται από τους φοιτητές, καθιστώντας τους τελευταίους κυρίαρχους στη διοίκηση των πανεπιστημίων. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ακόμη και για πολύ σοβαρά αδικήματα όπως φόνοι ή κατασκοπεία, θα πρέπει να ακολουθείται η συγκεκριμένη διαδικασία στο όνομα ενός διαστρεβλωμένου ασύλου.

Προκειμένου να “τσιμεντώσει” την κυριαρχία της κομματοκρατίας και των τραμπούκων στα πανεπιστήμια, ο κος Γαβρόγλου επαναφέρει την φυσική κάλπη στις διαδικασίες ψηφοφορίας. Όποιος έχει θητεύσει έστω και για λίγο σε ελληνικό πανεπιστήμιο θα έχει ζήσει την εμπειρία της αρπαγής της κάλπης από τραμπούκους που δεν βολεύονταν με το αποτέλεσμα. Αν έχει επιχειρήσει να συμμετάσχει στις εκλογές θα γνωρίζει με πόσο δημοκρατικό τρόπο αυτές διεξάγονται. Το ξύλο που πέφτει σε όσους έχουν διαφορετική άποψη, είναι αξιοσημείωτα περισσότερο από τη συμμετοχή.  Το πρόβλημα λύθηκε με την ηλεκτρονική ψηφοφορία αλλά ο κος Γαβρόγλου (προφανώς επειδή είναι και υπουργός Θρησκευμάτων) θεωρεί του διαβόλου αυτές τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και επαναφέρει τη φυσική κάλπη για να μπορεί να την αρπάζει όποιος το επιθυμεί.

Άλλωστε η χρησιμότητα των καθηγητών είναι περιορισμένη, σε αντίθεση με τους τραμπούκους φοιτητοπατέρες που πάντοτε φαίνονται χρησμοί. Την ίδια ώρα λοιπόν που δίνει και με το παραπάνω δικαιώματα στους φοιτητοπατέρες προκαλεί την ακαδημαϊκή κοινότητα λέγοντας ότι “Αν οι καλοί είναι να φύγουν στο εξωτερικό επειδή δεν πληρώνονται έξτρα, εγώ τους προτρέπω να φύγουν”. Είναι μια εξαιρετική ιδέα για να ενισχύσουμε το brain drain. Τι τους θέλουμε άλλωστε τους καλούς; έτσι κι αλλιώς στα περισσότερα πανεπιστήμια δεν γίνεται μάθημα…

Το αρχικό ερώτημα όμως παραμένει. Γιατί τα κάνει ολ’ αυτά; Εκτιμά ότι η μέχρι τώρα μεθοδολογία έκανε τα πανεπιστήμια μας καλύτερα από αυτά που ο ίδιος γνώρισε ως φοιτητής και ακαδημαϊκός; Ακόμη και στο μυαλό του Γαβρόγλου δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Είναι προφανές ότι πολλά από αυτά τα πιστεύει γιατί γαλουχήθηκε με την μίζερη αριστερίλα των ελληνικών πανεπιστημίων. Με την στρεβλή άποψη που θεωρούσε μαγκιά να βρίζεις όσους είχαν αντίθετη άποψη. Ακόμη και τους καθηγητές.

Κάποια άλλα θέματα δεν τα πιστεύει ούτε ο ίδιος όπως πληροφορούμαι. Όπως αυτό με τη φυσική κάλπη. Υπάρχουν πιέσεις όμως από τον ΣΥΡΙΖΑ του 3% που θεωρεί ότι πρόκειται για μια συμβολική προσφορά της πρώτης Κυβέρνησης της αριστεράς στο χώρο όπου ανδρώθηκαν πολιτικά αρκετά στελέχη της. Τον χώρο των αιώνιων φοιτητών.

Διαφορετικές απόψεις υπάρχουν σε όλα τα θέματα άσκησης πολιτικής. Αν υπάρχει όμως ένα σοβαρό θέμα που θα υπονομεύσει το μέλλον των επόμενων γενεών, αυτό δεν είναι άλλο από την παιδεία. Εκεί θα έπρεπε να υπάρχει συναίνεση και εφαρμογή των προτύπων που έκαναν τα μεγάλα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια πρώτα στον κόσμο. Το να ευνοείς την ανομία και να ενισχύεις τα δικαιώματα της κομματοκρατίας είναι κάτι που η κοινωνία θα πληρώσει ακριβά και όσο περισσότερο ενισχύει κανείς αυτό το νοσηρό καθεστώς, τόσο πιο πολύ θα δυσκολευτούμε να το αλλάξουμε.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).