Δυο χρόνια αξιοπρέπεια χωρίς αριστεροσύνη

Μετά το πρωτοφανές “κάζο Βαρουφάκη”, ο Πρωθυπουργός έπραξε αυτό που επέβαλλε το ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης. Ευτυχώς το πολιτικό του συμφέρον συνέπιπτε και με την σωτηρία της χώρας, οπότε παραμείναμε μέρος της Ευρωζώνης. Όσα ακολούθησαν και κυρίως όσα μάθαμε εκ’ των υστέρων για εκείνη την περίοδο μάλλον μας δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητούσε ένα άλλοθι για να πράξει τελικά το σωστό, χωρίς να αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος. Δυστυχώς δεν του βγήκε.

Παρ’ όλ’ αυτά, ακόμη και χωρίς άλλοθι ο Πρωθυπουργός πήρε πάνω του το βάρος της απόφασης να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Πρωτίστως γιατί έπρεπε να διαχειριστεί την πολιτική απαξίωση των προηγούμενων επιλογών του. “Ζύγισε και αποφάσισε ότι μειώνεται η αριστεροσύνη και μπαίνουμε στην πραγματικότητα” είπε σήμερα με γλαφυρό τρόπο ο Βουλευτής του κόμματος Δ. Σεβαστάκης. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν ήταν εύκολη απόφαση. Κανείς δεν μπορούσε τότε να είναι βέβαιος ότι οι ψηφοφόροι, πωρωμένοι από τα αριστερίστικα συνθήματα και τις υποσχέσεις για σεισάχθειες και λεφτόδεντρα, θα ακολουθούσαν μια απροσδόκητη στροφή, λίγες μέρες μετά την “αξιοπρέπεια’ ενός καταστροφικού δημοψηφίσματος.

Εν συνεχεία διότι έπρεπε να “πετάξει στη θάλασσα” τους σκληροπυρηνικούς πρώην συντρόφους του. Πέρα από τις ιδιάζουσες περιπτώσεις όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Αλ. Τσίπρας έπρεπε να βάλει απέναντί του σκληρά καρύδια όπως ο Λαφαζάνης και ο Στρατούλης. Αυτοί είχαν δημιουργήσει ένα σημαντικό μέρος της εκλογικής επιρροής βασιζόμενοι σε παραδοσιακές δομές του πελατειακού κράτους, όπως ο συνδικαλισμός. Γνώριζαν επίσης καλά τις κνίτικες μεθόδους για να τον πλαγιοκοπήσουν εξ’ αριστερών. Το γεγονός ότι “τους έφαγε για πρωινό”, ήταν εντυπωσιακό.

Κυρίως όμως διότι έπρεπε να πείσει τον κυβερνητικό του εταίρο. Κάτι που ευτυχώς αποδείχθηκε εύκολο. Ο Π. Καμένος είχε χτίσει προφίλ σκληρού αντιμνημονιακού. Έμοιαζε με ιεροκήρυκα του μίσους κατά των Γερμανών και όσων άλλων επιβουλεύονται το μεγάλο μας Έθνος. Θα φανταζόταν εύκολα κανείς τον Καμένο να ταμπουρώνει τους Ανεξάρτητους Έλληνες σε κάποια βίλα του και να απειλεί ότι θα αυτοπυρποληθούν μαζικά, σαν τις αιρέσεις στις ΗΠΑ. Όμως η προοπτική της ισχύος ήταν εμφανές ότι τον συναρπάζει. Ο Πρωθυπουργός “διάβασε” σωστά ότι ο Καμένος γνώριζε πως μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τον διασώσει πολιτικά. Ένα νεύμα του ΑΛ. Τσίπρα, ήταν αρκετό για να αλλάξει πλεύση, συνεχίζοντας ωστόσο τις αντιμνημονιακές κορώνες.

Ο Τσίπρας όμως είχε και ισχυρούς συμμάχους. Φαντάζεται κανείς κυρίως τους δανειστές. Εκ’ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι τον στήριξαν σ’ αυτή του την απόφαση. Όχι άνευ όρων, αλλά μοιάζει να τον διευκολύνουν κάθε φορά που τα βρίσκει σκούρα. Τον αφήνουν να σέρνει τις διαπραγματεύσεις. Τον αφήνουν να μην αποπληρώνει τις υποχρεώσεις του δημοσίου με λεφτά που του δίνουν ακριβώς γι’ αυτό το σκοπό. Γενικώς μοιάζουν ικανοποιημένοι από την ικανότητα Τσίπρα να “περνάει” σκληρές φιλελεύθερες πολιτικές σε συνδυασμό με εξωφρενική φορολόγηση.

Υπήρχαν βεβαίως και τα στηρίγματα, στο ίδιο του το κόμμα. Μιλάμε για μια κρίσιμη μάζα πολιτικών με δυτικές-καπιταλιστικές αναφορές. Μπορεί να δηλώνουν από μαρξιστές μέχρι σταλινικοί, όμως το αποτέλεσμα καταδεικνύει ότι παρά τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς, μια χαρά “αποκρατικοποιούν” όλα όσα προηγουμένως ονόμαζαν ξεπούλημα και περνούν μεταρρυθμίσεις που οι ίδιοι συνεχίζουν να τις χαρακτηρίζουν απαράδεκτες. Δεν διστάζουν να συναγελάζονται ακόμη και με όσους δημόσια βρίζουν. Δεν έκαναν ποτέ την προαναγγελθείσα ρήξη ούτε με τη Μέρκελ, ούτε με τους Αμερικάνους φυσικά. Ακόμη και το θέμα-ταμπού της εκκλησίας, πέρασε στα ψιλά με την εκκλησία νικήτρια. Ούτε καν ο ίδιος ο Φίλης που ουσιαστικά εξευτελίστηκε από τους Κυβερνητικούς χειρισμούς, δεν αντέδρασε.

Οι άνθρωποι αυτοί μοιάζουν αποφασισμένοι. Όχι πλέον να το κάνουν “Κούγκι” αλλά να πείσουν ότι αυτοί είναι η μόνη σταθερή φιλοευρωπαϊκή δύναμη στη χώρα. Οι μηχανισμοί προπαγάνδας που χρησιμοποιούν, μοιάζουν απλοικοί αλλά είναι πολύ ισχυροί. Αν χρειαστεί είναι ικανοί να παρουσιάσουν τον Μητσοτάκη ως επικίνδυνο αντιμνημονιακό. Κάποιοι θα τους πιστέψουν και κυρίως θα υπάρχουν πάντα κάποιοι που θα θεωρούν ότι όλα όσα συνέβησαν αποτελούν την επιτομή της αξιοπρέπειας.

Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).