Κωλοτούμπα και στα θρησκευτικά;

Κωλοτούμπα και στα θρησκευτικά;
Στιγμιότυπο από τον αγιασμό για τη νέα σχολική χρονιά, στο Δημοτικό Σχολείο Μεγαλοχώριου την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2012. (EUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ) Eurokinissi

Η κοινή λογική, ο προσηλυτισμός στα σχολεία και η κυβέρνηση που δεν προχωρά ούτε στα αυτονόητα

Η Σία Αναγνωστοπούλου, ακόμη και αν παραποιήθηκαν τα λεγόμενά της, είπε κάτι που κινείται στη σφαίρα της κοινής λογικής. Κάθε μαθητής που δεν επιθυμεί να διδάσκεται θρησκευτικά, μπορεί απλώς να το δηλώσει. Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος άστραψε και βρόντηξε, διεκδικώντας το κεκτημένο του προσηλυτισμού των μαθητών όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα.

Το θέμα του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας, συνεχίζει να απασχολεί το δημόσιο διάλογο και αν η Κυβέρνηση της αριστεράς δεν τολμήσει τη μεταρρύθμιση, δύσκολα υπάρχει ελπίδα να το κάνει κάποιος στο σύντομο μέλλον.

Θεωρούσα πάντοτε ότι το θέμα των μεταφυσικών αναζητήσεων του καθενός είναι προσωπική υπόθεση. Ιδίως σε ότι αφορά τον χριστιανισμό, μια θρησκεία που βασίζεται στην αγάπη. Ο ευαγγελιστής Μάρκος αποδίδει στον Κύριο Ιησού Χριστό την πασίγνωστη φράση: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι».

Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει προφανώς μια διαφορετική ερμηνεία του λόγου Του. Ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος, βασιζόμενος στο Σύνταγμα δεν θέλει να απεμπολήσει το δικαίωμα να διδάσκει υποχρεωτικά το λόγο του Θεού στους μαθητές. «Η παιδεία μας πρέπει να είναι εθνική, χριστιανική, ελληνοχριστιανική παιδεία» είπε αναφερόμενος στο θέμα.

Είναι βεβαίως δεδομένο ότι οφείλουμε να σεβόμαστε πλήρως τους ισχύοντες συνταγματικούς κανόνες. Οφείλουμε όμως επίσης να συζητούμε επ’ αυτών, να τους αμφισβητούμε ενδεχομένως και να τους εκσυγχρονίζουμε αν κρίνεται απαραίτητο.

Αν μιλά απλώς για τον τρόπο με τον οποίο προωθείται η αλλαγή, έχει αναμφίβολα ένα επιχείρημα. Ακόμη και τότε είναι εξαιρετικά μισαλλόδοξο να χαρακτηρίζει ανοησίες, την άποψη της Υπουργού. Αν όμως αρνείται την ουσία της αλλαγής που θέλει να προωθήσει η Κυβέρνηση, τότε είναι ένα διαφορετικό ζήτημα.

Προφανώς η εκκλησία βλέπει την μείωση της επιρροής που ασκεί στην κοινωνία και δεν θέλει να απωλέσει ένα μέσο άσκησης προσηλυτισμού και μάλιστα σε τόσο νεαρές ηλικίες. Αν δεν θεωρεί κανείς προσηλυτισμό το μάθημα των θρησκευτικών, θα πρέπει να είναι έτοιμος για τη διδασκαλία και των υπόλοιπων θρησκειών. Η συγκριτική θεολογία όμως, δεν μπορώ να φανταστώ για ποιο λόγο είναι προτεραιότητα ενός παραπαίοντος πρωτοβάθμιου ή δευτεροβάθμιου εκπαιδευτικού συστήματος.

Επίσης δεν μπορώ να αντιληφθώ ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται ο διαχωρισμός των παιδιών που θέλουν να παρακολουθούν την κατήχηση σε σχέση με τα άλλα. Τι θα κάνουν την ώρα των θρησκευτικών; Θα περιφέρονται σαν απόκληροι; Δεν είναι ένας τρόπος δημιουργίας ενός ιδιότυπου διαχωρισμού; Σχολικού και κοινωνικού. Και μάλιστα στο όνομα της θρησκείας της αγάπης…

Η Σία Αναγνωστοπούλου είπε κάτι αυτονόητο. «Λύγισε» όμως υπό το βάρος του λαϊκισμού, όπως λύγισαν και διάφοροι άλλοι -κατά δήλωση- αριστεροί με φιλελεύθερο πνεύμα. Αυτοί που εύστοχα χαρακτηρίστηκαν «η Αριστερά του Κυρίου». Ο διαχωρισμός του κράτους από την Εκκλησία, ήταν κάτι που περίμενε μέρος της κοινωνίας από την πρώτη φορά αριστερά. Το είχε δηλώσει και ο Υπουργός Οικονομίας κ. Γ. Σταθάκης το… μακρινό 2013: «Είμαστε σταθερά υπέρ του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας και με αλλαγή του θεσμικού πλαισίου» (Βήμα FM Ιανουάριος 2013). Η αναμφίβολη προσφορά της Εκκλησίας στον ελληνισμό, δεν σχετίζεται αλλά ούτε επιβάλλεται με διοικητικές αποφάσεις.

Αν στα υπόλοιπα θέματα υπήρχε η δικαιολογία της διαπραγμάτευσης ή της έλλειψης χρόνου και πόρων, για το συγκεκριμένο θέμα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, οφείλει να πράξει κατά συνείδηση και όχι να «μαζεύει» τις δηλώσεις της. Αν χρειαστεί να αλλάξει το Σύνταγμα, ας το επιχειρήσει. Το ίδιο και η Κυβέρνηση. Πρέπει να προχωρήσει αποφασιστικά και να εκσυγχρονίσει το θεσμικό πλαίσιο.

Η Εκκλησία δεν πρέπει να έχει καμία δυνατότητα παρέμβασης στα εγκόσμια, όπως ακριβώς το κράτος δεν πρέπει να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της. Συμβαίνει σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες, χωρίς καταστροφικά αποτελέσματα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η διδασκαλία της Χριστιανικής θρησκείας δεν πρέπει να είναι απλώς προαιρετική. Πρέπει να μείνει εκτός των ορίων του σχολείου. Όστις θέλει, μπορεί να απευθυνθεί στην εκκλησία…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα