New world order

New world order

Η νέα τάξη πραγμάτων περιλαμβάνει ρατσισμό και ακραία ρητορική. Μπορούμε να αφορίζουμε απλώς τις επιλογές ή να σκεφθούμε τι πήγε λάθος με το κατεστημένο “σύστημα διακυβέρνησης”

Πριν σπεύσουμε όλοι να κατηγορήσουμε τους πολίτες των ΗΠΑ για την επιλογή Trump, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί δεν ψήφισαν την Clinton. Όπως οι Βρετανοί δεν ψήφισαν bremain αλλά και εν γένει οι πολίτες του δυτικού κόσμου δηλώνουν με κάθε τρόπο την αποστροφή τους σε όσους παραμένουν εκφραστές του παραδοσιακού “συστήματος” διακυβέρνησης.

Οι φιλελεύθεροι θλίβονται από την επικράτηση των διχαστικών απόψεων τύπου Trump. Αρνούνται να πιστέψουν ότι ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και ο σεξισμός υπερτερούν ενός φαινομενικά νηφάλιου και ήπιου λόγου. Μήπως όμως τα φαινόμενα απατούν;

Σε κάθε χώρα, αυτό που ονομάζεται “σύστημα εξουσίας” είναι  ουσιαστικά υπεράνω ιδεολογίας. Πολιτικοί που γνωρίζουν τη δημόσια διοίκηση, υπηρετούν συγκεκριμένες πολιτικές  και εναλλάσσονται στην εξουσία αλλάζοντας ελάχιστα τις ισορροπίες. Το ζήσαμε ήδη στην Ελλάδα. Διατηρούν βεβαίως ένα status quo και διασφαλίζουν την ύπαρξη ενός κράτους δικαίου. Οι πολίτες όμως μοιάζουν κουρασμένοι από την στασιμότητα. Απαιτούν μια ριζική αλλαγή προσβλέποντας στην βελτίωση της ζωής τους. Οι λαϊκιστές τους την υπόσχονται χωρίς ενδοιασμούς.

Δεν πιστεύουν ενδεχομένως ότι ο Trump, o Farage ή η Le Pen θα βελτιώσουν τις συνθήκες. Αγανακτούν όμως με το βαλτωμένο “σύστημα εξουσίας” που μοιάζει να ενδιαφέρεται για πράγματα που δεν τους αφορούν. Επιπρόσθετα, η εντροπία οδηγεί τα συστήματα εξουσίας στη διάλυση, στη διαφθορά, στην προκλητικότητα και κυρίως στην απομάκρυνση των αντιπροσώπων από τα προβλήματα των πολιτών. Αυτή η μετάλλαξη των πολιτικών σε μια ιδιότυπη “ελίτ” τους κάνει απεχθείς στους ψηφοφόρους.

Έτσι οι πολίτες ψηφίζουν αντισυστημικά. Χωρίς να είναι βέβαιοι για το αποτέλεσμα, είναι βέβαιοι για την επιλογή τους. Δεν θέλουν το παλαιό σύστημα. Καθώς οι απόπειρες να δείξουν την αποστροφή τους με ηπιότερες επιλογές στο παρελθόν, έπεσαν στο κενό, οδηγούνται σε ολοένα και πιο ακραίες επιλογές. Ελπίζουν κάτι να αλλάξει ή έστω να ταρακουνήσουν τις διεφθαρμένες ελίτ.

Τα αποτελέσματα είναι δύσκολο να προβλεφθούν. Πιθανότατα θα είναι διαφορετικά σε κάθε χώρα και εξαρτώνται εν πολλοίς από το πρόσωπο του “μεσσία”. Οι λαοί όμως έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν το μέλλον τους και κυρίως να ασκούν κριτική στο παρελθόν τους. Αρνήθηκαν να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι η γηραιά Χίλαρι που αναμιγνύεται με την πολιτική εδώ και 40 χρόνια, είναι η μόνη επιλογή των δημοκρατικών για την διακυβέρνηση της υπερδύναμης.

Ίσως πρόκειται για μια πορεία που οφείλουν να ακολουθήσουν οι δυτικού τύπου δημοκρατίες. Για να καταπέσουν οι μύθοι του λαϊκισμού αλλά και για να υπάρξει μια κάθαρση στο ελιτίστικο σύστημα εξουσίας. Για να υπάρξει μια νέα και ενδεχομένως πιο ρεαλιστική πρόταση.

Αναμφίβολα η νίκη Trump  είναι ένα ορόσημο. Όσα έχει πει προεκλογικά προκαλούν φρίκη σε μεγάλη μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού αν και κινούμενος με όρους marketing  έσπευσε αμέσως μετά την επικράτησή του να μιλήσει για “επούλωση των πληγών του διχασμού” . Αν υλοποιήσει έστω και μερικά από αυτά που είπε, οι παγκόσμιες ισορροπίες θα αλλάξουν δραστικά. Αντί όμως να αφορίζουμε τις επιλογές των λαών, ίσως θα πρέπει να σκεφθούμε πολύ σοβαρά τι πήγε λάθος κατά τα προηγούμενα χρόνια και οδήγησε τους λαούς σε αυτό που πολλοί θεωρούμε λάθος επιλογή.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα