Ο Τσακαλώτος ξεκίνησε την ‘διαβολοβδομάδα’ πυροβολώντας το πόδι του

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος άνοιξε ξανά χθες το θέμα της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη προκαλώντας ανατριχίλες. Απευθυνόμενος στην μείζονα αντιπολίτευση και στο ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ότι: ”οι απόψεις σας για το πού πάει η Ευρωζώνη και πώς μπορεί να βελτιωθεί, αν μπορεί η Ελλάδα να επιζήσει σε τέτοια ευρωζώνη και αν δεν μπορεί, τί χρειάζεται να γίνει, δεν έχουν ακουστεί ούτε από εσάς ούτε από τον κ. Στουρνάρα. Νομίζω όμως ότι ήρθε ο καιρός να γίνει αυτή η συζήτηση”.

Προφανώς και ο κος Τσακαλώτος έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει. Η απειρία του όμως στον δημόσιο λόγο, δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια τόσο επικίνδυνη τοποθέτηση. Ο κύριος Τσακαλώτος -όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί πριν απ’ αυτόν- δεν έχει κατορθώσει να διαχωρίσει την ιδιότητα του κομματικού στελέχους από αυτή του Υπουργού. Και δη του Υπουργού Οικονομικών μιας χώρας που διαπραγματεύεται το μέλλον της. Μπορεί βεβαίως ο Πρωθυπουργός να έχει υποστηρίξει ακριβώς έναν χρόνο πριν ότι: “Άλλο κράτος, άλλο κυβέρνηση και άλλο το κόμμα”  (10 Οκτωβρίου 2015) αλλά πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

Είναι κατανοητό ότι ο κύριος Τσακαλώτος έχει μπροστά του ένα κομματικό συνέδριο. Είναι επίσης γνωστό ότι επιχειρεί διαρκώς να εμφανίσει διαφοροποιημένη την ιδεολογική τοποθέτηση των 53 στους οποίους και συμμετέχει, προκειμένου να διατηρήσει ένα αριστερό προφίλ, παρά την υποδειγματική εφαρμογή φιλελεύθερων πολιτικών και μόνο.

Επαναφέροντας όμως τη συζήτηση για την επιβίωση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, το μόνο που κατορθώνει, είναι να πυροβολεί το πόδι του. Η βαρύτητα των δηλώσεών του είναι προφανώς μεγαλύτερη από οποιουδήποτε άλλου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ή μέλους της Κυβέρνησης καθώς κατέχει τη θέση του Υπουργού οικονομικών της χώρας. Σκεφθείτε πολύ απλά τι θα συνέβαινε αν ο Βολφγκανγκ Σόιμπλε είχε κάνει μια ανάλογη δήλωση για τη χώρα του.

Το χειρότερο είναι ότι ο Κύριος Τσακαλώτος δεν προτείνει κάτι διαφορετικό. Προκαλεί απλώς την αντιπολίτευση και τον Κεντρικό τραπεζίτη να πάρουν θέση στον διάλογο. Κάτι που βεβαίως ο ίδιος δεν κάνει. Δεν προτείνει κάτι διαφορετικό. Απλώς ανακατεύει τη σούπα. Το μόνο αποτέλεσμα είναι να δημιουργεί εκ νέου μια αναταραχή στο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, κάτι που ελάχιστα βοηθά στη σταθερότητα της χώρας. κάτι που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική που έχει χαράξει η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μετά την κολοτούμπα που ακολούθησε το δημοψήφισμα.

Εμφανίζεται δε, συνολικά ανακόλουθος καθώς συνεχίζει να υπηρετεί μια πολιτική την οποία με κάθε ευκαιρία αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό. Συνεχίζει μια μακρά παράδοση μερίδας της εγχώριας αριστεράς που βασίζει την πολιτική της επιβίωση στην μόνιμη αμφισβήτηση των πάντων, χωρίς μάλιστα αυτή η αμφισβήτηση να συνοδεύεται από ρεαλιστικές προτάσεις. Όσα θεωρούσε περίπου βέβαια η κυβερνώσα αριστερά, αποδείχθηκαν αυταπάτες κατά την ομολογία του ίδιου του Πρωθυπουργού (7 Μάιου 2016).

Η συγκυρία μάλιστα κάνει τις δηλώσεις Τσακαλώτου να μοιάζουν με κακόγουστη φάρσα καθώς έχει ξεκινήσει η “διαβολοβδομάδα” κατά την οποία πρέπει να εμφανιστεί στο ΔΝΤ και στο κρίσιμο Eurogroup για την εκταμίευση της δόσης. Πρέπει επίσης να υποστηρίξει την κεντρική κυβερνητική θέση για λύση στο θέμα του χρέους. Αμφισβητώντας ο ίδιος τον θεσμό της ευρωζώνης, δυσκολεύει το έργο της Κυβέρνησης να πείσει τους πάντες να χάσουν χρήματα κουρεύοντας το ελληνικό χρέος.

Απλώνει βούτυρο στο ψωμί των απανταχού νεοεθνικιστών που χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως το παράδειγμα του κακού μαθητή και ταυτόχρονα δυσχεραίνει το έργο όσων λίγων πασχίζουν να διατηρήσουν την ενότητα της Ευρώπης. Σε μικροπολιτικό επίπεδο, ενισχύει τις υποψίες ότι ο ίδιος δεν παίζει σημαντικό ρόλο στη διαπραγμάτευση, αφήνοντας τον υπουργό-φάντασμα Γιώργο Χουλιαράκη να δημιουργεί το μύθο ότι αυτός έχει την τύχη της χώρας στα χέρια του.

Δεν πρόκειται για μια ακόμη παρεξήγηση των λεγομένων του. Ούτε όσα είπε προσφέρονται για χαβαλέ, όπως συμβαίνει με τις δηλώσεις διάφορων απίθανων στελεχών επί παντός του επιστητού, οι οποίες και γίνονται για εσωτερική κατανάλωση. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας οφείλει να κινείται με απόλυτη σοβαρότητα και αν δεν το κάνει, ο Πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει δράση για να διατηρήσει το κύρος του. Αν ο κύριος Τσακαλώτος θέλει να παίξει τον ρόλο του αμφισβητία διανοητή, οφείλει να το κάνει χωρίς το θεσμικό καπέλο του Υπουργού Οικονομικών.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

(πηγή φωτογραφίας: sooc)