Όχι, φυσικά και δεν μπορείς να πας στη βραχονησίδα και να υψώσεις τη γαλανόλευκη

Δεν μπορώ με ασφάλεια να γνωρίζω πόσοι θα το έκαναν, αλλά πολλοί είναι αυτοί που ρητορικά αναρωτιούνται αν είναι ή όχι δικαίωμα του κάθε Έλληνα να επισκέπτεται όποιο σημείο της επικράτειας θέλει και να κοτσάρει μια σημαία. Η απάντηση, όσο και αν εκπλήσσει μερικούς, είναι κατηγορηματικά όχι και η σημερινή ανακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ ότι “τα Ίμια, τα νερά γύρω τους και ο εναέριος χώρος από πάνω τους είναι αποκλειστικά υπό τουρκική κυριαρχία” εξηγεί το γιατί.

Ο παρορμητισμός και ο πατριωτικός πυρετός σε τέτοιες συνθήκες δεν αποτελούν τον καλύτερο σύμβουλο. Είναι γνωστό ότι οι συγκεκριμένες βραχονησίδες αποτελούν το πλέον εμβληματικό πρόβλημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ο παρορμητισμός του δημάρχου Καλύμνου το 1996 δεν προσέφερε τίποτε περισσότερο από την κλιμάκωση της κρίσης. Ο κ. Δ. Διακομιχάλης, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή, τον παπά και δύο κατοίκους, ύψωσαν τη γαλανόλευκη στα Ίμια, δίνοντας το έναυσμα στους Τούρκους δημοσιογράφους της Χουριέτ, να ανέβουν στο νησί, να υποστείλουν τη γαλανόλευκη και να υψώσουν με τη σειρά τους την ημισέληνο. Μια ενδεχομένως αυθόρμητη ενέργεια έριξε λάδι στη φωτιά και οδήγησε στην κρίση των Ιμίων 5 ημέρες αργότερα.

Η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήνουμε στα χέρια ενός τοπικού αιρετού άρχοντα, ενός χωροφύλακα και ενός παπά. Πολλώ δε μάλλον στα χέρια ανώνυμων κατοίκων. Ακόμη και αν κινούνται από πατριωτικά και μόνο ελατήρια, δεν είναι δεδομένο ότι έχουν την ψυχραιμία και τη συνολική εικόνα για να σταθμίσουν τις επιπτώσεις των ενεργειών τους.

Η κρίση των Ιμίων, δημιούργησε ένα ασφυκτικό status quo στην περιοχή με την αποφασιστική παρέμβαση των Αμερικάνων. Διά του τότε Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ (και πρώην CEO της Lehman Brothers) Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, η υπερδύναμη επέβαλε το δόγμα «No ships, no troops, no flags». Μετά την παρέμβαση, χρειάστηκαν λίγες ώρες για να λήξει η υπόθεση, να αποσυρθούν οι σημαίες και κυρίως να αποφευχθεί η σύρραξη.

Το συγκεκριμένο δόγμα συνεχίζει να ισχύει μέχρι και σήμερα, “γκριζάροντας” την περιοχή των Ιμίων. Θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει κατανοητό ότι μια λάθος κίνηση σε μια περιοχή που μυρίζει μπαρούτι, είναι ικανή να στοιχίσει ακριβά στη χώρα. Αν η κυρίαρχη ελληνική Κυβέρνηση αποφασίσει να κλιμακώσει με τη σειρά της την υπόθεση, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Η Κυβέρνηση μπορεί αν θέλει και αποφασίσει, να βάλει σημαίες και λάβαρα σε όποια βραχονησίδα το επιθυμεί. Θα έχει σχέδιο, θα έχει (ελπίζουμε) σταθμίσει τις συνέπειες και φυσικά θα φέρει το βάρος της ευθύνης των πράξεών της. Μεμονωμένα όμως, ουδείς μπορεί να προβαίνει σε πράξεις που μπορεί αν φέρουν προ απροόπτου την ελληνική διπλωματία ή και τον ελληνικό στρατό που τελικά θα κληθεί “να καθαρίσει” για τον τσαμπουκά.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA (@SZacharos).