Ούτε με τον αστυφύλαξ, ούτε με τον χωροφύλαξ

Ούτε με τον αστυφύλαξ, ούτε με τον χωροφύλαξ
Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Σοφία Βούλτεψη στην συζήτηση για το δημοψήφισμα στην Ολομέλεια της Βουλής, το Σάββατο 27 Ιουνίου 2015. (EUROKINISSI/ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ) Eurokinissi

Η Σοφία Βούλτεψη προτιμά τον κίτρινο από τον φιμωμένο Τύπο. Συμφωνώ αλλά δεν διακρίνω πολλές διαφορές μεταξύ αυτής και της Κυβέρνησης

Αν και με χωρίζει ιδεολογική και πολιτισμική άβυσσος από την Σοφία Βούλτεψη, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί της. Προτιμώ και εγώ έναν κίτρινο Τύπο από έναν φιμωμένο Τύπο. Θα με βρει όμως αντίθετο κάθε προσπάθεια που κάνουν τα κόμματα να επηρεάσουν τον Τύπο, φιμωμένο ή κίτρινο. Το όψιμο ενδιαφέρον των κομμάτων της αντιπολίτευσης για την ελευθερία του Τύπου δεν γίνεται εύκολα πιστευτό διότι ανέκαθεν προσπάθησαν να ελέγξουν τι γράφεται στα media. Αυτό που αλλάζει τώρα είναι απλώς ο τρόπος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ακόμη ισχυρές συμμαχίες με επιχειρηματίες που θα χρηματοδοτήσουν την προπαγάνδα του. Ούτε έχει καταφέρει να ελέγξει αποτελεσματικά τη ροή του αποκαλούμενου “πολιτικού χρήματος”. Έτσι αποφασίζει να το κάνει με ότι μέσα έχει. Με το κρατικό χρήμα και την κατάχρηση της εξουσίας.

Το κόμμα της κυρίας Βούλτεψη αντίθετα, όπως έκαναν και όλα τα κόμματα που Κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια, ήλεγχαν -κακά τα ψέματα- το περιβάλλον του Τύπου στην Ελλάδα. Έκαναν τα στραβά μάτια στις ατασθαλίες των φίλα προσκείμενων εκδοτών, επέτρεπαν τη δανειοδότηση, μοίραζαν αφειδώς κρατικό χρήμα και επιπλέον ήλεγχαν με ανήθικο τρόπο τη ροή της πληροφορίας “επιβάλλοντας” ακόμη και τους συνεργαζόμενους δημοσιογράφους. Πρόθυμοι εκδότες βεβαίως υπήρχαν πάντοτε.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο η -αυτονόητη- θέση που εκφράζει η κυρία Βούλτεψη δεν είναι ειλικρινής. Η Νέα Δημοκρατία κυβερνούσε τον τόπο μέχρι πρόσφατα. Δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για τη βελτίωση του Τύπου. Τουναντίον, δεν εφήρμοσε καν τον νόμο. Άφησε κανάλια να λειτουργούν χωρίς να πληρώνονται ούτε καν οι ανάλογοι φόροι. Υπάρχει επίσης και ο “καπνός” από υποθέσεις όπως η διαφημιστική δαπάνη του ΚΕΕΛΠΝΟ για παράδειγμα. Αν είχε αντιδράσει και τότε η Κυβερνητική Εκπρόσωπος, θα είχε σίγουρα διαφορετική βαρύτητα ο λόγος της. Βολεύτηκαν όμως με την προσωρινή κατάσταση και κάπως έξι ξωμείναμε και μεις με τις προσωρινές άδειες.

Όμως όπως έχουν τα πράγματα, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η κυρία Βούλτεψη και όλοι όσοι εκφράζονται μέσω αυτής, δεν αγωνίζονται για την ελευθερία του Τύπου. Αγωνίζονται απλώς για να μην καταστραφεί η καλολαδωμένη μηχανή που είχαν δημιουργήσει. Κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να δημιουργήσει τη νέα διαπλοκή. Δεν το κάνουν γιατί δεν θέλουν να υπάρχει η διαπλοκή γενικώς, αλλά γιατί δεν θέλουν να χάσουν την παλιά και δοκιμασμένη.

Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την πρόδηλη απόπειρα της Κυβέρνησης να επηρεάσει την ενημέρωση. Τα στελέχη της εκφράζουν διαρκώς άποψη για τις ειδήσεις και τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται. Μοιάζει σαν όλοι να είχαν απωθημένο να γίνουν αρχισυντάκτες. Επιπλέον, τα δείγματα γραφής από την πληθώρα των μέσων που ελέγχουν απόλυτα, δεν είναι είναι μνημεία αντικειμενικότητας. Άλλωστε στον ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον θεωρούν εντελώς φυσικό να υπάρχουν προπαγανδιστικά ΜΜΕ που θα αναδεικνύουν το έργο της Κυβέρνησης.

Η σπουδή της άλλωστε να πατάξει τη διαπλοκή μέσω της αδειοδότησης την ώρα που το μεταναστευτικό συνεχίζεται ανεξέλεγκτο, η οικονομία παραπαίει, η συμφωνία μοιάζει δύσκολη και η κοινωνία βράζει, ξεπερνά τα όρια της σύμπτωσης. Εμπίπτει περισσότερο βέβαια στη δικαιοδοσία του ρητού “εδώ ο κόσμος χάνεται”.

Η ποιότητα του Τύπου στην Ελλάδα -καλή ή κακή- δεν είναι θέμα που θα αντιμετωπιστεί με πολιτική παρέμβαση. Οι αναγνώστες, οι τηλεθεατές και οι ακροατές είναι αυτοί που διαμορφώνουν το τοπίο. Αυτοί κρίνουν τι θεωρούν πολιτισμό και τι όχι. Πιστεύετε ότι αν ένας καναλάρχης πίστευε ότι θα κοκκινίσει τα μηχανάκια της AGB παίζοντας κλασική μουσική δεν θα το είχε κάνει; Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την αντικειμενική ενημέρωση. Πολλοί την μνημόνευσαν, ελάχιστοι την εφάρμοσαν.

Το μόνο που μπορεί να κάνει το κράτος είναι να ελέγξει την τήρηση των κανόνων με αδέκαστο και διάφανο τρόπο για όλους. Προσοχή, δεν είναι μια δυνατότητα που έχει η κυβέρνηση και μπορεί να την χρησιμοποιεί σαν όπλο κατά το δοκούν. Είναι υποχρέωσή της να το πράττει. Όπως οφείλει να κάνει -και δυστυχώς δεν κάνει- σε όλες τις αγορές. Πολύ περισσότερο στα Μέσα Ενημέρωσης όμως, διότι επηρεάζουν τον δημόσιο διάλογο και πλείστες όσες φορές, απλά τον δηλητηριάζουν…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα