Ποιοι χαίρονται τελικά με το brexit

Αν οι επιπτώσεις από την ιστορική απόφαση του Βρετανικού λαού δεν ήταν εξόχως σοβαρές, όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες στη Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσαν να είναι εξόχως διδακτικά. Όσοι υποσχέθηκαν ένδοξες μέρες στον λαό της Βρετανίας θα πρέπει  να εξηγήσουν τι εννοούσαν. Το ίδιο και όσοι αμετροεπείς έσπευσαν να “χαιρετήσουν” το αντάρτικο των Άγγλων.

Το ένδοξο brexit, πυροδότησε μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις που κάθε άλλο παρά βελτιώνουν τη θέση της γηραιάς αλβίονας στο ευρωπαϊκό αλλά και στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα. Τουλάχιστον προς το παρόν. Με πρώτη τη Σκωτία, αρχίζουν να επικρατούν αποσχιστικές τάσεις σε διάφορες περιοχές.  Μέχρι και το Sinn Fein σκέφτεται την ένωση με την άλλη μίση Ιρλανδία προκειμένου να μην επωμισθεί τις συνέπειες μιας απόφασης  η οποία αν μη τι άλλο δίχασε τον βρετανικό λαό. Το να χάσει  εδάφη η χώρα δεν μπορεί να περιλαμβάνεται στο ένδοξο αφήγημα του brexit.

Ίσως να είναι πιο εύκολο να δικαιολογήσουν τις οικονομικές συνέπειες. Οι αγορές επετέθησαν με σφοδρότητα στο εθνικό νόμισμα και στο βρετανικό χρηματιστήριο. “Οι πλούσιοι έχασαν λεφτά”, είναι μια πρόχειρη απάντηση που ενδεχομένως γίνει πιστευτή από τους ψηφοφόρους του λαϊκισμού.

Αν όμως “τα λεφτά είναι χαρτιά” όπως είχε υποστηρίξει ο σύντροφος Στάθης Λεουτσακος, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις θέσεις εργασίας. Τα γεράκια του καπιταλισμού, έχουν πολλούς τρόπους για να εκδικηθούν. Οι μεγάλες τράπεζες και οι παγκόσμιοι επενδυτικοί οίκοι χρηματοδότησαν την καμπάνια της παραμονής. Είναι φυσικό να αισθάνονται άβολα σε μια χώρα που αποφασίζει να αποχωρήσει από το παγκόσμιο παιχνίδι. Ήδη οι μεγάλοι οίκοι επεξεργάζονται σχέδια μερικής -τουλάχιστον- αποχώρησης από τη βρετανική πρωτεύουσα, μειώνοντας κατά χιλιάδες τις θέσεις εργασίας.

Άλλωστε το ίδιο το Λονδίνο, δεν φαίνεται να “συμφωνεί” με την απόφαση για έξοδο. Το πανίσχυρο χρηματοπιστωτικό κέντρο της αγγλικής πρωτεύουσας, το city θα χάσει ένα μέρος της αίγλης του μετά την απομόνωση. Ειδάλλως οι αγορές θα πανηγύριζαν, δεν θα έστελναν τη στερλίνα στα Τάρταρα.

Το city άλλωστε είναι η ατμομηχανή της βρετανικής οικονομίας, η οποία δεν πήγαινε και τόσο άσχημα. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ των Βρετανών είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη και πάντως πάνω από 35.000 δολάρια ετησίως. Οι θιασώτες του brexit προφανώς πιστεύουν ότι θα βγάλουν περισσότερα χωρίς το βραχνά της ΕΕ. Απομένει να εξηγήσουν πως; Ελπίζω να μην αρχίσουν τα περί βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης ανάπτυξης χωρίς σχέδιο. Εκτός και αν ο στόχος ήταν η αναδιανομή. Να μοιραστεί δικαιότερα δηλαδή ο πλούτος του νησιού. Σε αυτή την περίπτωση δεν τους έφταιγε η Ε.Ε.

Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν επίσης διάφοροι που πανηγυρίζουν για τον “βρετανικό τσαμπουκά¨. Από ακροδεξιούς που μισούν την ένωση και θέλουν να αναλάβουν τα ηνία των εθνικών κρατών τους, μέχρι ακροαριστερούς που αναζητούν λόγους για επανάσταση χωρίς αιτία. Ένα περίεργο συνονθύλευμα ανθρώπων που απλώς μοιάζουν να χαίρονται με την αναμπουμπούλα. Δεν αντιλαμβάνονται τις άμεσες συνέπειες για τις υπόλοιπες χώρες και τους πολίτες τους.

Οι εγχώριοι λάτρεις της αναμπουμπούλας δεν νοιάζονται προφανώς για την επίθεση των αγορών στο χρηματιστήριο και τα ομόλογα. Είναι άλλωστε θέματα που απασχολούν αυτούς που έχουν, υποστηρίζουν με αφέλεια. Ξεχνούν βεβαίως ότι η πληγωμένη οικονομία μας επιβαρύνεται περαιτέρω, έχοντας σαν αποτέλεσμα να πληρώσουμε ακριβότερα τον λογαριασμό. Αδιαφορούν για το αν τα 2,5 εκατ. Βρετανοί  τουρίστες που επισκέπτονται ετησίως τη χώρα μας, δεν θα ξαναέρθουν. Διότι πολύ απλά όλα θα τους φαίνονται πανάκριβα με την υποτίμηση της στερλίνας. Οι ίδιοι βεβαίως που επιχαίρουν για “τον τσαμπουκά των Άγγλων κατά της μέρκελ” είναι αυτοί ΠΥ υποστηρίζουν την άποψη ότι δεν θέλουμε τους συντρόφους ανυπότακτους Βρετανούς επειδή έρχονται μόνο σε all inclusive.

Ξεχνούν επίσης να λάβουν διδάγματα από τη σφοδρότητα με την οποία έπληξαν οι αγορές την καπιταλιστική Βρετανία και δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν τη σύγκριση με την ψωροκώσταινα.  Η έξοδος της οποίας από την ευρωζώνη θα έκανε τις αγορές να χορεύουν σύμφωνα με τις αρλούμπες που ξεστόμιζαν πέρυσι. Όταν η άποψη αυτή ήταν δημοφιλής, οποίος έλεγε για υποτιμήσεις και καταστροφές, χαρακτηρίζονταν με μεγάλη ευκολία γερμανοτσολιας.

Ακόμη και τώρα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και φιλίες δυνάμεις δεν διστάζουν να μιλούν για grexit από την ΕΕ της λιτότητας. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει εκφραστεί ξεκάθαρα φιλοευρωπαϊκά. Πρόκειται για μια θέση που δεν βασίζουν πουθενά πέρα από την ανάγκη τους για ψεύτο-επαναστάσεις κατά αόρατων εχθρών.

Το brexit για πολλούς αποτελεί ένδειξη αξιοπρέπειας. Θεωρούν αξιοπρεπές να βάλλουν κατά του φανταστικού εχθρού της Ε.Ε. Για τους υπόλοιπους είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ευρώπης. Όχι γιατί δεν υπάρχει Ευρώπη χωρίς Βρετανία αλλά διότι οι λαϊκιστές εκμεταλλεύθηκαν τη δημοκρατία για να δημιουργήσουν αδιέξοδα που θα βλάψουν τους πάντες αλλά θεωρούν ότι θα τους οδηγήσουν στην εξουσία…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).