Ποιοί Έλληνες έχουν το δικαίωμα να κρατούν τη σημαία και ποιοι όχι;

Τα κίνητρα πίσω από την “εθνικιστική” δράση ενός ιδιότυπου όχλου είναι μάλλον δυσδιάκριτα. Ποιός μπορεί άλλωστε να γνωρίζει τι υπάρχει στο μυαλό ανθρώπων που με μίσος και φανατισμό καταφέρονται κατά παιδιών του δημοτικού επειδή έλαχε να κληρωθούν ως σημαιοφόροι στον αναχρονιστικό θεσμό των μαθητικών παρελάσεων; Αν κάποιοι πιστεύουν ότι από τους σημαιοφόρους ενός σχολείου στο Εμπορειό και ενός ακόμη στη Δάφνη κινδυνεύει η χώρα και η καθαρότητα της φυλής, το κράτος οφείλει να κάνει δύο πράγματα. Αφενός να σταθεί δίπλα τους αναγνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι δεν έχουν σώας τα φρένας αλλά και παράλληλα να εμποδίσει τη δράση τους, διότι δεν μπορεί ο καθένας να επιβάλλει την άποψή του παρανομώντας. Ιδίως αν οι ενέργειές του στρέφονται με ρατσιστικό τρόπο κατά ανήλικων παιδιών.

Οι άνθρωποι αυτοί βεβαίως επικαλούνται τη λαϊκή αγανάκτηση. Μια λαϊκή αγανάκτηση που δεν είναι και τόσο δεδομένη. Η έρευνα της Διανέοσις με τίτλο “τι πιστεύουν οι Έλληνες” που πραγματοποιήθηκε το 2016 έχει ένα εξαιρετικά σημαντικό εύρημα. Μόνον το 1/4 των ερωτηθέντων θεωρεί προϋπόθεση το να έχει γεννηθεί κανείς στην Ελλάδα για να θεωρείται Έλληνας.

Αντίθετα, πάνω από τους μισούς θεωρούν ότι αρκεί να υιοθετεί τα ελληνικά ήθη και έθιμα. Αυτά τα ήθη και έθιμα δηλαδή που ήθελαν να υιοθετήσουν οι δύο μικροί μαθητές φέροντας τη σημαία στις παρελάσεις του Σαββάτου. Μια συντεταγμένη πολιτεία βεβαίως οφείλει να αντιδρά άμεσα σε τέτοιες ενέργειες που δηλητηριάζουν τις τοπικές κοινωνίες αλλά και τις παιδικές ψυχές. Δεν θέλω να φαντάζομαι την ψυχολογία των μικρών μαθητών που ουσιαστικά τους απαγορεύτηκε να παρελάσουν με τη σημαία, ενώ το δικαιούνταν.

Πηγή: Διανέοσις, τι πιστεύουν οι Έλληνες 2016

Στο όνομα λοιπόν μιας δήθεν “λαϊκής” αγανάκτησης η παρέλαση στο Νημποριό ακυρώθηκε. Το ποιος προσβάλλει ακριβώς τα σύμβολα και τα ήθη είναι ορατό αλλά η κοινωνία δεν αντιδρά. Έχει συνηθίσει καθώς τα προηγούμενα χρόνια “ακτιβιστές” από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους και με διαφορετικά κίνητρα, εμπόδιζαν τις παρελάσεις δηλώνοντας και τότε αγανακτισμένοι. Αυτή ακριβώς την κλιμακούμενη ασέβεια στους θεσμούς πληρώνει σήμερα η Ελληνική κοινωνία. Ακόμη και αν δεν συμφωνεί κανείς με τις μαθητικές παρελάσεις, δεν έχει δικαίωμα να τις διακόπτει ή να τις αμαυρώνει. Για κανέναν λόγο. Οι τραμπούκοι που διακόπτουν την παρέλαση, παραμένουν τραμπούκοι είτε είναι ακροδεξιοί είτε “αγανακτισμένοι” αριστεροί”.

Η περίπτωση του μικρού μαθητή στη Δάφνη που ενώ κέρδισε τον κλήρο για τη σημαία υποχρεώθηκε να παρελάσει με μια ταμπέλα, είναι διαφορετική. Ο Διευθυντής του σχολείου που “μηχανεύτηκε” αυτόν τον τρόπο για να γλιτώσει από περαιτέρω μπλεξίματα θα πρέπει να αξιολογηθεί εκ’ νέου για το αν μπορεί και πρέπει να κάνει αυτή τη δουλειά. Θα ήθελα με ενδιαφέρον να ακούσω το αν σκέφθηκε ο ίδιος το πως θα νιώσει ένα μικρό αγόρι που ούτως ή άλλως βιώνει μια μορφή κοινωνικού αποκλεισμού. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις οι θύτες θα πρέπει να κατανοήσουν διά της τιμωρίας ότι δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν χωρίς συνέπειες. Όχι τόσο για να τιμωρηθούν οι ίδιοι αλλά κυρίως για να παραδειγματιστεί η υπόλοιπη κοινωνία. Για να ανακτήσει το κράτος την κυριαρχία του και να δείξει σε όλους ότι δεν πρόκειται για ξέφραγο αμπέλι.

Τα παιδιά των μεταναστών αλλά και των προσφύγων που “μετέχουν της ελληνικής παιδείας” είναι μέρος της κοινωνίας μας. Ένα μέρος της κοινωνίας αρνείται να το παραδεχθεί εκτός και αν κάποιος απ’ αυτούς γίνει μεγάλος και τρανός όπως ο Αντετοκούνμπο. Τότε σπεύδουν να φωτογραφηθούν μαζί του ακόμη και όσοι προηγουμένως τον έβριζαν.

Δυστυχώς, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ιδεοληψίες, παραμένουμε όμηροι μιας μικρής αλλά δυναμικής μειοψηφίας που αντιδρά με παραλογισμό αλλά γίνεται αποδεκτή, μόνο και μόνο επειδή έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα να υπερισχύουν κατά περίπτωση οι μειοψηφίες. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει αλλά όχι να το επιβάλλει δια της βίας στους υπόλοιπους.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)