Ποιος εκδικείται ένα εξάχρονο;

Ποιος εκδικείται ένα εξάχρονο;

Το εξάχρονο παιδί της Πόλας Ρούπα και του Νίκου Μαζιώτη, ουσιαστικά κρατείται. Καμία ανοχή σε όποιον νοσηρό εγκέφαλο συνέλαβε ή ανέχεται αυτή την κατάσταση

Αυτό που διακρίνει την κοινωνία της βίας και της ανομίας που ονειρεύεται η Πολα Ρούπα από τις δημοκρατίες μας, είναι ότι οι θεσμοί διασφαλίζουν την ισονομία των πολιτών. Ανεξαρτήτως των πράξεών τους. Το γεγονός ότι το εξάχρονο παιδί της συλληφθείσας, είναι ουσιαστικά -αν και όχι τυπικά- υπό κράτηση, ντροπιάζει την κοινωνία μας και θα περίμενε κανείς να υπάρχει σφοδρή αντίδραση από τη δικαιοσύνη και τη συντεταγμένη πολιτεία.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδουν οι αστυνομικοί ρεπόρτερς, το παιδί βρίσκεται στο Νοσοκομείο Παίδων, παρουσία παιδοψυχολόγων και του εισαγγελέα ανηλίκων. Αυτό που δεν μπορεί να συμβαίνει σε μια δημοκρατία, είναι να απαγορεύουν ακόμη και στους συγγενείς να το επισκεφθούν. Όχι μόνο διότι δεν εμπλέκεται σε καμία έκνομη πράξη αλλά κυρίως διότι αποτελεί θεμελιώδες αξίωμα της δημοκρατίας το γεγονός ότι δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη.

Άλλωστε ακόμη και τώρα, δεν έχει αφαιρεθεί η επιμέλεια από τους φυσικούς τους γονείς. Αυτό είναι κάτι που θα αποφασίσει το δικαστήριο κρίνοντας κατά πόσον οι άνθρωποι αυτοί με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, εκθέτουν το ανήλικο σε κίνδυνο. Είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει η συνδρομή ειδικών όπως ίσως και η παρουσία εισαγγελέα ανηλίκων σε ένα σοκαρισμένο παιδί που είδε τη μητέρα του να συλλαμβάνεται. Είναι το ίδιο παράλογο όμως να απαγορεύουν στους άμεσους συγγενείς του να το δουν, και ακόμη χειρότερα -άν συμβαίνει- να μην ενημερώνουν τη μητέρα του για το πού βρίσκεται και υπό ποιες συνθήκες.

Μπορεί η Πόλα Ρούπα να δηλώνει αμετανόητη για τις πράξεις της και να φωνάζει “Ζήτω η επανάσταση” προσερχόμενη στον εισαγγελέα. Στη δημοκρατία μας όμως, υπάρχουν θεμελιώδη δικαιώματα που ανήκουν σε όλους. Ακόμη και σε αυτούς που χλευάζουν ή πολεμούν το πολίτευμά μας. Είναι αδιανόητο να εμπλέκουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο ένα εξάχρονο παιδί σε μια τέτοια υπόθεση. Είναι αδιανόητο να υφίσταται συνέπειες ένα αθώο πλάσμα. Είτε αυτό συμβαίνει ως αποτέλεσμα της εκδικητικότητας είτε από παραλείψεις.

“Ακόμα και στα χρόνια του εμφυλίου και αργότερα, στο μετεμφυλιακό αυταρχικό κράτος που με ευκολία έστηνε στρατοδικεία και καταδίκαζε σε θάνατο τους αντιπάλους του, υπήρχε σεβασμός στη μητρότητα και στα ανήλικα παιδιά των αγωνιστών που σερνόντουσαν στις φυλακές και τα εκτελεστικά αποσπάσματα”, είπε ο Μανώλη Γλέζος σχολιάζοντας την απαράδεκτη κατάσταση. Ελπίζω τα λόγια του να στοιχειώνουν τις μέρες και τις νύχτες όσων εμπνεύστηκαν ή ανέχονται αυτή τη συμπεριφορά του ευνομούμενου κράτους απέναντι σε ένα αθώο εξάχρονο.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι αρθρογράφος του NEWS 247 και σύμβουλος έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα