Θα σας φορολογήσουμε στο περίπου, με ταξικά κριτήρια

Θα σας φορολογήσουμε στο περίπου, με ταξικά κριτήρια
Φωτογραφία αρχείου Eurokinissi

Η αναμόρφωση των αντικειμενικών αξιών άργησε μια δεκαετία. Οι κυβερνήσεις έκαναν τη δουλειά τους αλλά όχι τη δουλειά που έπρεπε…

Οι κυβερνήσεις των μνημονίων φορολόγησαν βάναυσα την ακίνητη περιουσία των πολιτών προκειμένου να διατηρήσουν το πελατειακό κράτος που τις εξέλεξε. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να μοιράσουν τη επιβάρυνση δίκαια. Όλοι οι φόροι που πληρώνετε και σχετίζονται με τα σπίτια σας, υπολογίζονται με βάση τις αντικειμενικές αξίες της προηγούμενης δεκαετίας.

Τότε που ακόμη και το λούμπεν προλεταριάτο μπορούσε να πάρει διακοποδάνειο για να πιει καφέ στο Empire State Building. Θα έφθανε κάποια στιγμή που η αλλαγή των αντικειμενικών θα ήταν επιβεβλημένη αλλά πιστή στην παράδοση, η Κυβέρνηση έκανε και αυτή τη δουλειά στο πόδι. 

Διότι ο χρόνος σπαταλήθηκε προκειμένου να μην διαταραχθεί η εισπρακτική ισορροπία. Κανείς δεν έπαιρνε το ρίσκο να εξορθολογίσει τις τιμές, υπό το κράτος του φόβου των αντιδράσεων όσων θα πλήρωναν περισσότερα μετά τις αλλαγές. Άφησαν τα κορόιδα που πλήρωναν αστρονομικές τιμές να διαμαρτύρονται και πέταγαν φελλούς για να περάσει η ώρα. Ώσπου ήρθε μια μέρα η τρόικα και άρχισε να ανασκαλεύει το θέμα. Τότε η Κυβέρνηση άρχισε να ψάχνει πώς θα βρει λύση στον γόρδιο δεσμό των αντικειμενικών.

Τα προβλήματα ήταν δύο. Πρώτον ότι δεν είχε τεχνογνωσία και μηχανισμό για να το κάνει και δεύτερον ότι ο εξορθολογισμός θα επέφερε αυξήσεις αξιών για την λαϊκή κατοικία και μειώσεις για τις βίλες της πλουτοκρατίας.

Η αρχική υπόσχεση ότι μέχρι το τέλος του 2017 θα υπήρχαν νέες αντικειμενικές δεν έπειθε ούτε τους πιο φανατικούς Συριζαίους. Μιλάμε άλλωστε για 10.000 διαφορετικές ζώνες αξιών σε όλη τη χώρα και για τις οποίες το ΥΠΟΙΚ φιλοδοξεί να λάβει τουλάχιστον 3 ή 4 (!) διαφορετικές απόψεις για την αξία της κάθε ζώνης. Έτσι το “έργο” μεταφέρθηκε για την τέταρτη και φαρμακερή αξιολόγηση που θα λάβει χώρα την άνοιξη.

Μέχρι τότε, σε διάστημα σχεδόν δυο μηνών, οι πιστοποιημένοι εκτιμητές που δήλωσαν συμμετοχή θα πρέπει να συντάξουν 30.000-40.000 διαφορετικές εκθέσεις για τις τιμές ζώνης σε όλη τη χώρα. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στο ότι παρά την πρόσκληση του ΥΠΟΙΚ, ενδιαφέρον εξεδήλωσαν μόνον 100 εκτιμητές, έναντι στόχου για 400 από το σύνολο των Ελλήνων εκτιμητών που ανέρχονται σε 600.

Με μια απλή πράξη γίνεται κατανοητό ότι ο κάθε ένας απ’ αυτούς θα πρέπει να συντάξει περίπου 3.000- 4.000 εκθέσεις. Ήτοι 50 με 66 εκθέσεις κάθε ημέρα, δουλεύοντας και τα Σαββατοκύριακα.
Ακόμη και αν πρόκειται για πολύ έμπειρους εκτιμητές, θεωρείται απίθανο να μπορούν να συντάξουν περισσότερες από 2 ή 3 εκθέσεις κάθε ημέρα, οπότε ο προγραμματισμός πάει περίπατο. Εκτός και αν χρησιμοποιήσουν την μη αποδεκτή διεθνώς μέθοδο του “τσάτρα-πάτρα”. Καθώς όμως μιλάμε για τα σπίτια και τις επαγγελματικές στέγες των πολιτών, η μέθοδος αυτή δεν αναμένεται να εκτιμηθεί απ’ όσους θα κληθούν να πληρώσουν. Είναι οι ίδιοι που θα πάνε μετά και για να ψηφίσουν. 

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να απευθυνθεί βεβαίως και σε μια εξειδικευμένη εταιρεία που θα τελείωνε τη δουλειά γρήγορα και με εγκυρότητα. Κάτι τέτοιο θα έπρεπε να γίνει μέσω διεθνούς διαγωνισμού που θα απαιτούσε σχεδόν έναν χρόνο. Χρόνος που δεν υπήρχε. Πλέον. 

Το δεύτερο πρόβλημα αν και δεν σχετίζεται με ανυπέρβλητα εμπόδια, είναι πιο σοβαρό. Πολιτικά μιλώντας. Η Κυβέρνηση της αριστεράς δεν μπορεί εύκολα να δικαιολογήσει την αύξηση στους φόρους της φτωχολογιάς ακόμη και αν προκύψει από την εναρμόνιση των αντικειμενικών με τις εμπορικές τιμές που ισχύουν σε κάθε ζώνη. Ακόμη περισσότερο δεν θα μπορεί να επιχειρηματολογήσει υπέρ της μείωσης των φόρων ου πληρώνουν οι πλούσιοι για βίλες στα ακριβά προάστια.

Ούτε μπορεί φυσικά να “παίξει” με τις τιμές και να τις ρυθμίσει κατά το πώς τη βολεύουν. Οι εκτιμητές θα βάλουν την υπογραφή τους για κάθε αξία που θα πιστοποιήσουν. Δύσκολα θα πεισθούν να δώσουν αξίες “άλλα ντ’ άλλων”. Η αγορά στην οποία δραστηριοποιούνται είναι μικρή και η αξιοπιστία παίζει τον κυρίαρχο ρόλο. Δεν θα την απεμπολήσουν για να κάνουν το ταξικό χατίρι καμίας Κυβέρνησης. 
Εδώ βέβαια “είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε” που λέει κι’ ο Νιόνιος. Η κυβέρνηση θα βρει “μια λύση στο ποδάρι” που λέει κι ο Κότσιρας. Η κτηματαγορά όμως δεν πρόκειται να κινηθεί ποτέ με ημίμετρα και πατέντες. Κυρίως όμως οι πολίτες δεν θα είναι συνεργάσιμοι για πολύ καιρό, βιώνοντας την αδικία. Κυρίως γιατί αδυνατούν να ανταπαεξέλθουν…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα