Βρέθηκε η λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας

Βρέθηκε η λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015// ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ.(EUROKINISSI-ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ) Eurokinissi

Μια ντουζίνα από νέα κόμματα ετοιμάζονται για το μεγάλο πόκερ της επόμενης ημέρας

Έχοντας εντοπίσει το πρόβλημα, το να βρεθεί η λύση ήταν απλό για να μην πω αναμενόμενο. Η χώρα είχε μια έλλειψη από ιδεολογική εκπροσώπηση των πολιτών και έτσι η δημιουργία μερικών νέων κομμάτων για να έχουν οι πολίτες το δικαίωμα της επιλογής ήταν θέμα χρόνου. Μέσα σε λίγα 24ωρα και ενώ οι κάλπες μοιάζουν ακόμη μακρινές, ανακοινώθηκαν τα νέα μοντέλα. Κόμματα “διά πάσα νόσο” που υπόσχονται όσα δεν πρόλαβαν να υποσχεθούν οι προηγούμενοι. Το μόνο δύσκολο είναι να εντοπίσει κανείς τις διαφορές μεταξύ τους.

Διότι πώς ακριβώς να ξεχωρίσεις τις ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων της αριστεράς για παράδειγμα; Σε έναν χώρο που κυριαρχεί πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ και παραδοσιακά το ΚΚΕ κρατά τις δυνάμεις του, υπάρχουν ήδη αρκετά κόμματα με ελάχιστες αποκλίσεις στην ιδεολογική τους τοποθέτηση. Από τη Ζωή και τον Λαφαζάνη μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ (μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ (που πλέον βρήκαν βάση συνεργασίας), μπορείς να είσαι όσο αριστερός θέλεις. Τώρα οι επιλογές θα γίνουν ακόμη περισσότερες. Από το κόμμα του Αλαβάνου μέχρι αυτό του Βαρουφάκη, όλοι θα δηλώνουν αριστεροί. Κάπου ανάμεσα ακούγεται ότι θα κάνει κόμμα και ο Ρουβίκωνας.

Τα ίδια συμβαίνουν και στην Δεξιά, τον παραδοσιακό χώρο που καταλάμβανε η ΝΔ. Δεξιοί όμως είναι και οι ΑΝΕΛ, όπως και ο Τζήμερος αλλά και ο Κρανιδιώτης ενώ για τους μερακλήδες υπάρχουν δυστυχώς και πιο ακραίες προτάσεις. Το νέο κόμμα του “τρελού στρατηγού” θα είναι μια επιλογή για ιδιότροπους που δεν αρκούνται στις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές.

Δεδομένου ότι για να κάνεις κόμμα χρειάζονται πρωτίστως λεφτά, είναι εύλογη η απορία αν όλοι αυτοί έχουν λεφτά για πέταμα. Διότι δεν πιστεύει κανείς ότι ο “με ένα ν” θα κερδίσει τον Τσίπρα. Ούτε ότι ο υπερπατριώτης-κομάντο θα ρίξει τον Κυριάκο κάτω από το 3%. Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί τους έπιασε πρεμούρα να κάνουν όλοι κόμμα.

Μια λογική απάντηση εδράζεται στον νέο εκλογικό νόμο. Σε αυτόν που θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, αν εν’ τω μεταξύ δεν μπορέσει να τον αλλάξει η ΝΔ. Με την απλή αναλογική ο καθένας ελπίζει ότι μπορεί να μπει στη βουλή και να γίνει ρυθμιστής. Να deal-άρει δηλαδή τη συμμετοχή του σε κάποια συμμαχία, μέθοδος που δείχνει εξαιρετικά επικερδής.

Μια δεύτερη λογική απάντηση θα μπορούσε να σχετίζεται με τους εκλογικούς σχεδιασμούς των “μεγάλων”. Ένα -ακόμη- κόμμα στα δεξιά της ΝΔ θα μπορούσε να ανακόψει την δυναμική που μοιάζει να διατηρεί παρά τις παροχές της Κυβέρνησης. Παρομοίως η δημιουργία κόμματος από τον μέντορα του Τσίπρα ή τον εγωκεντρικό Γιάνη, θα μπορούσε να στερήσει ψήφους από τον ανθεκτικό ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δεν στηρίζει ανοιχτά τέτοιες πρωτοβουλίες αλλά πάντοτε υπάρχουν υπόγειοι τρόποι για να ενισχύσει κανείς ένα νέο κόμμα.

Μια τρίτη απάντηση προϋποθέτει την κλιμάκωση της πόλωσης που μοιάζει αυτονόητη όσο πλησιάζουμε προς το τέλος της τετραετίας. Οι Δεξιοί θα γίνονται δεξιότεροι και οι αριστεροί αριστερότεροι. Κάπου εκεί ίσως ορισμένοι να λοξοδρομήσουν σε πιο “ορθόδοξες” ή καθαρές επιλογές χωρίς “επιμιξίες” με το κέντρο. 
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπάρχουν προτάσεις για μετριοπαθή, κεντρώα ή φιλελεύθερα κόμματα. Όλοι όσοι ενδιαφέρονται να διεκδικήσουν την ψήφο μας, πολώνονται πέριξ των άκρων. Κανείς δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται για έναν χώρο που έχει ξεμείνει με τα περιορισμένα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ και τον Λεβέντη. Ομοίως και στο χώρο των φιλελευθέρων, το μόνο κόμμα που υπήρχε στην Ελλάδα, η Δράση, έχει προσχωρήσει στη ΝΔ αλλά κανείς δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να εκμεταλλευτεί το κενό. 
Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού μοιάζει να είναι μια έκφραση πολυφωνίας και δημοκρατίας. Ο κίνδυνος όμως να μετατραπεί το πολιτικό σκηνικό σε ένα απέραντο τραπέζι πόκερ είναι ορατός. Οι κομματάρχες που θα ντηλάρουν και θα εκβιάζουν για τη στήριξη τους είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο τόπος.

Αυτός είναι ενδεχομένως και ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για την χρησιμότητα της απλής αναλογικής όπως και για το ενδεχόμενο αλλαγής του ορίου για την είσοδο στη Βουλή. Είναι σε πρώιμο στάδιο αλλά δείχνουν ότι η λογική δεν έχει εκλείψει εντελώς σ’ αυτόν τον τόπο…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα