Στην ψυχή του Γιάννη

Τα αδέρφια Αντεντοκούνμπο θα μπορούσαν να γίνουν η καρικατούρα του αμερικανικού ονείρου. Από την ανέχεια των Σεπολίων βρέθηκαν, σχεδόν από τη μία μέρα στην άλλη, να ταξιδεύουν με ναυλωμένο τζετ. Ο δε Γιάννης, ο ψηλός που πουλούσε CD και ρολόγια στο Μοναστηράκι, έγινε ο πιο διάσημος, εν ζωή, Ελληνας. Τι πιο λογικό από το να φουσκώσουν τόσο τα μυαλά τους ώστε μέσα τους να μείνει το απόλυτο κενό;

Δεν θα ήταν και κάτι αφύσικο. Την ιστορία τους μπορούν να διηγηθούν και πολλοί άλλοι αστέρες του ΝΒΑ που έφυγαν από τα γκέτο και ύστερα γέμισαν το σώμα τους με tatoo και χρυσές καδένες. Και φορτωμένοι με έπαρση, φυσάνε τον καπνό του πούρου στα πρόσωπα εκείνων που, κάποτε, τους αντιμετώπισαν με περιφρόνηση.

Ο Γιάννης και τα αδέρφια του θα μπορούσαν να γυρίσουν την πλάτη σε μία πατρίδα που δεν τους ήθελε ή τους έβλεπε με μισό μάτι. Και φόβο. Δεν το έκαναν για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή είχαν την τύχη να γεννηθούν από καλούς ανθρώπους. Και δεύτερον, επειδή η ζωή στο περιθώριο της κοινωνίας ενίσχυσε την ανάγκη τους να ενσωματωθούν, να ανήκουν κάπου, να δεθούν με μία πατρίδα. Ομως πρώτα είναι η οικογένεια. Οι Αντεντοκούμπο, παρά τις δυσκολίες, ήταν μία ευτυχισμένη οικογένεια. Για αυτό και ο Γιάννης αντιγράφει το καλούπι στη δική του. Πολλά παιδιά, περισσότεροι δεσμοί, μεγαλύτερη αγάπη.

Να με συγχωρείτε, αλλά όσο απίθανη και αν είναι η ιστορία του Γιάννη, τόσο δύσκολο ήταν να παραμείνει προσγειωμένος, ταπεινός και με ένα χαμόγελο που φωτίζει το πρόσωπο του με παιδικότητα. Τα δάκρυα και η χαρά του, μετά την κατάκτηση του μεταλλίου, μας δείχνουν έναν άνθρωπο που πρώτα κυνηγάει το όνειρο και μετά τα εκατομμύρια. Η συγκρότηση που έχει του επιτρέπει να διατηρεί συνεχώς ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. Οταν αναφέρεται στα Σεπόλια και στο ξεκίνημα του, απευθύνεται κυρίως προς τον εαυτό του. Λες και ο ίδιος δυσκολεύεται, ακόμα, να το πιστέψει.

Και εδώ προκύπτει το μεγάλο ερώτημα. Πώς προχωράς στη ζωή σου όταν έχεις φτάσει πολύ πιο μακριά από όσο φαντάστηκες ή πόθησες; Αν θέλετε να ευχηθείτε κάτι σε αυτόν τον άνθρωπο, πείτε του να έχει πάντα τη ψυχή του γεμάτη από όνειρα.