Το ‘μπάζωμα’ του Ποταμιού ελλοχεύει κινδύνους

Ένα Ποτάμι, ένα Περιστέρι(χώρος διεξαγωγής του πρώτου συνεδρίου του κόμματος) και ζητείται το Άγιο Πνεύμα ώστε να τους φωτίσει, γιατί καθώς φαίνεται οι “παραπόταμοι”- περισσότεροι του ενός- εκτρέπουν τη ροή του.  Ορισμένοι πιστεύουν ότι, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, ένα μικρό κόμμα του Κέντρου αποτελεί είδος πολυτελείας. Θεωρούν ότι είναι προτιμότερο τα… νερά του να ποτίζουν τις “αυλές”. Σ’ αυτό το σημείο υπεισέρχεται ο λόγος του Μάο παραφρασμένος. “Αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν”, είχε πει ο “μεγάλος τιμονιέρης”. Μη μπαζώνετε τα ποτάμια, λέω εγώ, γιατί καραδοκούν οι πλημμύρες.

Παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στις όχθες του Ποταμιού, όπως και τις δίνες που δημιουργούνται. Κατανοώ τον προβληματισμό που προκαλούν τα δημοσκοπικά ευρήματα και την εύλογη ανησυχία που εκφράζουν τα στελέχη του. Είναι γεγονός ότι το Ποτάμι δεν έχει τη δυναμική που είχε όταν ξεκίναγε πριν από δύο χρόνια. Έγιναν λάθη που κόστισαν ίσως υπερβολικά σε σχέση με τη σημασία τους. Συμβαίνει όμως σε κόμματα που προσπαθούν εν μέσω πόλωσης να διατηρήσουν την αυτονομία τους. Και επιπλέον όταν αυτά τα κόμματα καλούνται να παίξουν ρυθμιστικό ρόλο.

Δεν ξέρω αν πρόκειται για παιδική ασθένεια που θα ιαθεί στο συνέδριο, αλλά τα συμπτώματα οφείλουν όλοι να τα εξετάσουν σοβαρά. Κυρίως τα στελέχη του Ποταμιού, που έχουν και την ευθύνη, αλλά θα έλεγα και τα όμορα κόμματα που στο κάτω- κάτω χρειάζονται τη συμβολή ενός μετριοπαθούς πολιτικά φιλελεύθερου κόμματος για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνάψει “σύμφωνο συμβίωσης” με τους ΑΝΕΛ και λαμβάνοντας υπόψη τις λοξές ματιές που ρίχνει προς τα αριστερά η Φ. Γεννηματά, προφανώς το κόμμα που χρειάζεται το Ποτάμι είναι η Νέα Δημοκρατία.

Το χρειάζεται όμως ενισχυμένο και όχι αποδυναμωμένο. Το χρειάζεται γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που ενδεχομένως να συνέβαινε αν δεν υπήρχε. Διότι, θα ήταν ολέθριο λάθος να πιστεύουν ότι η διάλυση του Ποταμιού θα υποχρεώσει τους ψηφοφόρους να επιστρέψουν. Προπαντός η Νέα Δημοκρατία δεν χρειάζεται μεμονωμένες προσχωρήσεις οι οποίες, εκτός του ότι θα τραυματίσουν τη σχέση της μ’ ένα μετριοπαθές κοινό, θα διευκολύνουν ένα κομμάτι του κεντρώου χώρου να στραφεί προς την Κεντροαριστερά.

Ασφαλώς τον πρώτο λόγο έχουν τα στελέχη και η ηγεσία για να αποφασίσουν στο συνέδριο επί όλων αυτών. Αν δηλαδή θα εμπλακούν σε ατέρμονες συζητήσεις για την επανένωση της Κεντροαριστεράς, την οποία καιροφυλακτεί για να χειραγωγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή θα διατηρήσουν ένα κεντρώο αυτόνομο χαρακτήρα που θα καταστήσει το Ποτάμι προνομιακό εταίρο μιας δημοκρατικής φιλοευρωπαϊκής κυβερνητικής συμμαχίας με τη συμμετοχή κι ενός τμήματος της σοσιαλδημοκρατίας.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος