Το plan B, η αντιπολίτευση και οι παρωπίδες

Με την Ευρωζώνη να τρικλίζει και τον Ντράγκι να διαπιστώνει “υψηλή αβεβαιότητα” ο σίγουρος δρόμος για τον... γκρεμό είναι η δαιμονοποίηση των εναλλακτικών σχεδίων
- 11 Ιουλίου 2016 06:14
Επειδή η σοβαρότητα είναι ολοφάνερα πλέον είδος εν ανεπαρκεία στη χώρα και επειδή παραέγινε αυτή η τάχα μου έκπληξη διαφόρων κομμάτων της αντιπολίτευσης για το Plan X, τον Βαρουφάκη, και τον Γκαλμπρέιθ, είναι καιρός να ξαναπιάσουμε το νήμα της συζήτησης από τα βασικά.
Εν αρχή λοιπόν: Υπάρχει έστω και ένας πολιτικός που να πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις και τα κόμματα (ακόμα και ο… ίδιος, στον μικρόκοσμό του) εκπονούν κάποια στιγμή ένα πρόγραμμα κι από εκεί και πέρα αγνοούν ό,τι συμβαίνει γύρω τους και μένουν κολλημένοι σε αυτό, σαν τα… μουλάρια που φορούν παρωπίδες;
Και δεν χρειάζεται να πάμε στα περσινά για να καταδειχτεί η ανάγκη συγκρότησης εναλλακτικών σχεδίων, μας αρκούν τα πρόσφατα. Λίγο πριν από το Brexit, ο Μάριο Ντράγκι ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών του Ευρωκοινοβουλίου, έκανε λόγο για “υψηλή αβεβαιότητα λόγω της εύθραυστης κατάστασης της παγκόσμιας οικονομίας και των γεωπολιτικών εξελίξεων”, δηλώντας ταυτοχρόνως, ο Ντράγκι και όχι ο… Βαρουφάκης ή ο Γκαλμπρέιθ, “έτοιμος για όλα τα σενάρια όσον αφορά στο Brexit”.
Η ΕΚΤ λοιπόν και ο πολύς Μ. Ντράγκι έχουν, και το ανακοινώνουν δημοσίως, και plan A και plan B και plan X και plan… δεν συμμαζεύεται, και ουδείς κομισάριος εκπλήσσεται, και καμιά κυβέρνηση της Ευρωζώνης δεν εξανίσταται και καμιά… Νέα Δημοκρατία και κανένα Παόκ δεν ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι και την συγκρότηση… Εξεταστικής Επιτροπής!
Την ίδια ώρα, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι παρακολουθούν στοιχειωδώς το διαδίκτυο, αλλά και αυτοί που απλώς ρίχνουν μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στο περίπτερο, οι ιταλικές τράπεζες είναι… κατακόκκινες και το μανόμετρο έτοιμο να σπάσει, και όλοι, οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες, μελετούν σενάρια και αναζητούν λύσεις, διαμορφώνοντας πλάνα επί πλάνων για να μην γίνει η έκρηξη, ή αν γίνει να μην πάνε καλιά τους.
Και σε πείσμα όλων των καθ’ ημάς “ειδικών”, που δαιμονοποιούν κάθε σκέψη για εναλλακτικά σχέδια, η “υψηλή αβεβαιότητα” για την οποία μίλησε ο Ντράγκι δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με το brexit και τις ιταλικές τράπεζες που τρικλίζουν αλλά έχει πολλές πλευρές ακόμη που τις κρύβει το κυνήγι του Βαρουφάκη και του Γκαλμπρέιθ.
Η Deutsche Bank λόγου χάριν, που οι Γερμανοί παράγοντες προσπαθούν να μάς πείσουν ότι είναι “ακέραιος βράχος”, δεν έχει μόνο προβληματικούς ισολογισμούς και δεν είναι απλά “ανοιχτή” σε τοξικά προϊόντα αλλά και πολλαπλώς εκτεθειμένη στα ομόλογα των… ιταλικών τραπεζών που τραβάνε ντουγρού την κατηφόρα την μεγάλη. Οπότε, ουδείς αυτή τη στιγμή γνωρίζει πού θα οδηγούσε το ντόμινο που μπορεί να ξεκινήσει από ένα -απολύτως πιθανό πλέον- ιταλικό τραπεζικό μπλακ άουτ.
Οπότε, φτου ξανά μανά από την αρχή, τα σενάρια που εκπονήθηκαν ακόμη και πριν από λίγους μήνες ανατρέπονται και ζητούνται νέες μελέτες για να διαμορφωθούν καινούργια πλάνα. Όλοι οι “άλλοι” δηλαδή θεωρούν λογικό, και αναγκαίο, και απαραίτητο, αυτό που εδώ επιχειρείται να ριχτεί στο πυρ το εξώτερον προς δόξαν των “Θεσμών” που έχουν και plan A και plan B και plan C και ό,τι άλλο κρίνουν προσφορότερο σε κάθε συγκυρία.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.