Το Pranic Healing της Κυβέρνησης πασών των Ρωσιών

(Φωτογραφία: Sooc.gr)

Όπως κάθε ανασχηματισμός, έτσι και αυτός που ανακοινώθηκε το βράδυ της Παρασκευής έχει βασικά έναν σκοπό. Να θεραπεύσει τις όποιες αρρυθμίες της Κυβερνητικής λειτουργίας. Πολλές από τις οποίες εδράζονται στην αλλαγή των ισορροπιών τις οποίες ο Πρωθυπουργός οφείλει να διατηρεί. Έτσι και έκανε σε γενικές γραμμές, επιχειρώντας να ικανοποιήσει τους πάντες, ώστε να διώξει τα κακά τσάκρα που είχαν πολλαπλασιαστεί τις προηγούμενες εβδομάδες μετά τις συνεχείς ήττες στα διάφορα μέτωπα.

Την απομάκρυνση του Ν. Φίλη ήταν εύκολο να την ερμηνεύσει κανείς με όρους power game. Ο Πρωθυπουργός στάθμισε ότι τον συμφέρει να τα βάλει με τον δεύτερο δημοφιλέστερο άνθρωπο στο κόμμα, παρά με την εκκλησία. Η σημερινή συνάντηση του νέου Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με τον αρχιεπίσκοπο, πριν ακόμη καλά καλά αναλάβει τα νέα καθήκοντά του, διαλύει και τις τελευταίες αμφιβολίες περί τούτου.

Το ίδιο ξεκάθαρη είναι και η τήρηση των ισορροπιών σε σχέση με τους ΑΝΕΛ. όχι μόνο λόγω της καρατόμησης Φίλη, αλλά κυρίως διότι ο Πρωθυπουργός φρόντισε να ενισχύσει την παρουσία τους στο κυβερνητικό σχήμα, διατηρώντας αλώβητη ακόμη και την παρουσία της Μαρίας Κολλια-Τσαρούχα στο Μακεδονίας-Θράκης ενώ την “πλαισίωσε” με τον εθνικιστή-αρχαιολάτρη-αθυρόστομο-φιλόσοφο-παοκτζή κο. Κ. Ζουράρι. Ο Καμμένος στηρίζει εν λευκώ τον πρωθυπουργό ζητώντας μικρά ανταλλάγματα. Είναι μια σχέση που κανείς από τους δύο δεν θέλει να διαταραχθεί.

Εξόχως ισορροπιστική ήταν και η “μετακίνηση” του κ. Ν. Παππά. Η μετατροπή του σε “ψηφιακό υπουργό” και η διατήρηση των αρμοδιοτήτων για τα ΜΜΕ, καταδεικνύει τη στήριξη του πρωθυπουργού στο πρόσωπό του. Του δίνει μάλιστα και μια ευκαιρία να αλλάξει λίγο την ατζέντα. Οι αρμοδιότητές του πλέον περιλαμβάνουν ένα πολύ ευρύ και ενδιαφέρον φάσμα δραστηριοτήτων. Ουσιαστικά όμως ο πιο στενός από τους στενούς συνεργάτες του Πρωθυπουργού θα συνεχίσει να συμμετέχει στον πρωινό καφέ ενώ θα διατηρήσει το γραφείο του και στο μέγαρο Μαξίμου.

Ικανοποιημένοι θα πρέπει να είναι και οι τροικανοί. Με εξαίρεση τον κο. Χ. Σπίρτζη που παραμένει στη θέση του, όλοι οι υπουργοί που έσκουζαν κατά των αλλαγών, μετακινήθηκαν ή αποπέμφθηκαν. Ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο κέρδος και για τον Πρωθυπουργό, ο οποίος στο παρελθόν αναγκάστηκε να σβήνει εσωκομματικές φωτιές που ανάβαν οι υπουργοί του κατά των κεντρικών επιλογών του. Η νέα -τρίτη- κυβέρνηση Τσίπρα έχει έναν βασικό προσανατολισμό: Την ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης που θα σηματοδοτήσει και την γενικότερη πολιτική στροφή προς πιο κεντρώες απόψεις.

Η κα. Αχτσιόγλου, μπορεί να στερείται εργασιακής εμπειρίας αλλά, σίγουρα έχει την έγκριση των θεσμών. Σε όλο το προηγούμενο διάστημα, αυτή κρατούσε την επαφή με τους δανειστές, οι οποίοι είχαν απαυδήσει με τον κο. Κατρούγκαλο και τις επικοινωνιακές ακροβασίες του μεταξύ TINA* και κομουνισμού.

Τα συμφέροντα της επενδυτικής κοινότητας συμβαδίζουν σε έναν βαθμό με αυτά της τρόικας. Με τον κο. Π. Κουρουμπλή στο Υπ. Ναυτιλίας, η σχέση με την Cosco εικάζεται ότι θα βελτιωθεί και αυτό μόνο oφέλη μπορεί να αποφέρει για τη χώρα. Η δε τοποθέτηση του κου. Στ. Πιτσιόρλα σε μια κομβική για τις επενδύσεις θέση, είναι ξεκάθαρο σήμα. Για πολλούς ήταν σαφής εδώ και μήνες ο προσανατολισμός του Πρωθυπουργού. Τώρα έγινε ξεκάθαρος. Μέσα ο Πιτσιόρλας, έξω ο Δρίτσας και “στο πλάι” ο Σκουρλέτης.

Ο τελευταίος δεν μπορεί παρά να είναι ικανοποιημένος με την εξέλιξη. Διατηρεί το ρόλο του Μαρίνου Αντύπα της Πτολεμαίδας, αλλά ουσιαστικά απομακρύνεται διά της αναβαθμίσεως. Ο Πρωθυπουργός εφαρμόζει πιστά το δόγμα “κράτα τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου κοντύτερα”. Ο κος Σκουρλέτης ευρισκόμενος στον στενό πυρήνα, ουσιαστικά παροπλίζεται. Αν κάνει οποιαδήποτε κίνηση θα είναι κίνηση ρήξης και θα απαιτεί τεράστια περισυλλογή πριν το κάνει.

Χρειάστηκε σχεδόν 50 υπουργικές θέσεις για να τηρήσει τις ισορροπίες. Έδωσε έναν μικρό αέρα ανανέωσης στην Κυβέρνησή του που κινήθηκε εξαρχής με όρους παλαιοκομματισμού. Κυρίως όμως τοποθέτησε σε θέσεις κλειδιά, ανθρώπους “ταλιμπάν της αξιολόγησης”. Γνωρίζει εδώ και μήνες ότι δεν έχει άλλη επιλογή και πράττει έστω και με καθυστέρηση αυτό που θα έπρεπε εξαρχής να έχει κάνει αλλά έμοιαζε δύσκολο. Υπήρχαν αντιδράσεις για την στροφή προς το ρεαλισμό. Φαινόταν όμως από την επόμενη ημέρα των εκλογών του Σεπτέμβρη…

Έχει τον τρόπο του όμως ο Αλέξης Τσίπρας και μοιάζει προς στιγμή να τα καταφέρνει. Με τον ανασχηματισμό, έκλεισε -έστω και με κυνισμό και ωμότητα- μέτωπα που έμοιαζαν βαρίδια για την κυβέρνησή του. Όσο το “καφενείο” θα εξαπολύει σεξιστικές επιθέσεις στις υπουργούς και θα νομίζει ότι “γλεντάει” με το Pranic healing της Κονιόρδου, ο Τσίπρας θα κοιτάξει να κλείσει την αξιολόγησή και να ενισχύσει την εμπιστοσύνη των δανειστών. Αν όχι; Υπάρχουν και οι τοποθετήσεις -όπως αυτή του Βερναρδάκη, αλλά και του Σκουρλέτη- που ικανοποιούν την ισορροπία μεταξύ διακυβέρνησης και εκλογικής προετοιμασίας. Είναι μια κυβέρνηση “πασών των Ρωσιών”…

*ΤΙΝΑ: There is no alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική, ίσως το αγαπημένο σλόγκαν της Margaret Thatcher

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).