Το θέμα είναι τώρα τι λες

Ο ποιητής βέβαια, είχε στο μυαλό του την Αριστερά, αυτή ήταν η έγνοια του, αυτήν προσπαθούσε να βγάλει από τα αδιέξοδα. Οι στίχοι του όμως, όπως όλοι οι σημαντικοί στίχοι, παραμένουν επίκαιροι και επειδή χτυπάνε στο κέντρο του στόχου, μας αφορούν όλους.

Στις μέρες μας μάλιστα αποκτούν οικουμενική σημασία. Γιατί όταν μιλούν οι εκπρόσωποι του πολιτικού μας προσωπικού, για οποιοδήποτε από τα πολλά θέματα που μας καίνε, αυτό που μένει είναι μια αβάσταχτη ελαφρότητα, η αίσθηση ότι άλλη μια φορά το προσχηματικό εξοβελίζει την ουσία και οι λύσεις που παρουσιάζονται σαν πανάκεια όχι μόνο δεν είναι επαρκείς αλλά συχνά είναι απλώς ο… φερεντζές που προσπαθεί να κρύψει ένα ακόμα πρόβλημα.

Χρειάστηκαν, για παράδειγμα, εβδομάδες κινητοποιήσεων και ένα σωρό μπλόκα στους πιο βασικούς κόμβους της χώρας για να εγγραφεί στο ημερολόγιο του Μεγάρου Μαξίμου η δυνατότητα συναντήσεων με τους αγρότες. Κάτι δηλαδή που έπρεπε να είχε γίνει πριν από μήνες όταν ο Κατρούγκαλος ανακοίνωνε ότι έχει καταλήξει σε “δίκαιη και βιώσιμη λύση” για το Ασφαλιστικό.

Τότε όμως περίσσευε η βεβαιότητα της κυβέρνησης ότι δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις και δεν θα ανοίξει ούτε… ρουθούνι. Και έτσι όλοι οι “αρμόδιοι” οχυρώθηκαν στην άνεση των γραφείων τους και περίμεναν να έρθει η… δικαίωση! Όταν αυτή δεν ήρθε, όταν δηλαδή έπεσαν άλλη μια φορά έξω στους υπολογισμούς τους, αντί να δουν το προφανές αδιέξοδο άρχισαν απλώς να ροκανίζουν τον χρόνο, ελπίζοντας ότι μια ωραία πρωία θα ξυπνήσουν από τη μακαριότητα και το πρόβλημα θα έχει λυθεί ως δια μαγείας.

Οι κυβερνητικοί βουλευτές λόγου χάριν, σε μια εντυπωσιακή καταδήλωση του τι δεν πρέπει να κάνει ένας βουλευτής, αντί να βρεθούν στα μπλόκα και να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο με τους ψηφοφόρους τους, περιορίστηκαν να κοιτούν από μακριά τις εξελίξεις. Στην καλύτερη περίπτωση βγήκαν σε ένα δυο κανάλια για να παραστήσουν ότι ενδιαφέρονται, θεωρώντας ότι οι τηλεοπτικές εμφανίσεις και οι όποιες δηλώσεις στα ΜΜΕ, αντικαθιστούν την ουσιαστική, απευθείας επαφή με τους πολίτες. Έκαναν δηλαδή αυτό που ως Σύριζα υποτίθεται ότι καταγγέλλουν!

Σε άλλες συνθήκες βέβαια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τέλος καλό όλα καλά. Αλλά πλέον, σε αυτόν τον τόπο και σε αυτές τις συνθήκες, το ενδεχόμενο να υπάρξει ουσιαστικός διάλογος και να καταλήξει κάπου, είναι απειροελάχιστο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μόλις χτες “κυβερνητικοί κύκλοι” τόνιζαν ότι “σε καμία περίπτωση ο πρωθυπουργός δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες (πχ στο ασφαλιστικό) χωρίς το πράσινο φως της ευρωπαϊκής πλευράς”.

Πράσινο φως όμως, που θα σήμαινε τροποποίηση των μνημονιακών δεδομένων και αλλαγή των θεμελιακών στοιχείων του “ελληνικού πειράματος”, είναι αδύνατο να υπάρξει. Αντίθετα, στο φόντο της συνάντησης του πρωθυπουργού με τους αγρότες διακρίνεται πλέον καθαρά η επερχόμενη νέα μείωση των συντάξεων, κύριων και επικουρικών και βεβαίως των εφάπαξ. Πριν δηλαδή υπάρξει στοιχειώδης συζήτηση με τους πολίτες που θίγονται, το “βιώσιμο” σχέδιο Κατρούγκαλου είναι έτοιμο να ξανατροποποιηθεί επί τα χείρω, πολλαπλασιάζοντας τις αντιδράσεις.

Το κοκτέιλ είναι εκρηκτικό και γίνεται χειρότερο με τους εγκλωβισμένους στην “ουδέτερη ζώνη” Ελλάδας – FYROM να αυξάνονται και την Αυστρία να ετοιμάζεται να στήσει νέα… σύνορα πολύ πριν περάσει το 15θήμερο που “κέρδισε” ο Αλέξης Τσίπρας.

Προβλήματα χωρίς λύση, λαϊκή δυσαρέσκεια, κυβέρνηση “δεσμευμένη” στους δανειστές και αντιπολίτευση άφωνη επί της ουσίας, που δεν έχει κάτι να αντιπροτείνει, με την… βελόνα της κολλημένη στην Οικουμενική.

Σαν να αρκεί ο σχηματισμός “μεγαλύτερης κυβέρνησης του ευρωπαϊκού τόξου” για να βρεθούν με σχέδιο “εξόδου από την κρίση” όλοι αυτοί που δεν έχουν σχέδιο ούτε για το πώς θα αποφύγουν ένα απλό συνηθισμένο μποτιλιάρισμα της κυκλοφορίας, Δευτέρα πρωί στην Ομόνοια!

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας