Τζάμπα μάγκες

Οι προπηλακισμοί και οι βιαιοπραγίες κατά πολιτικών, έγιναν μόδα την εποχή των μνημονίων για να συνοδεύουν τις μούτζες και τα συνθήματα περί πυρπόλησης της Βουλής.

Από το 2010 μέχρι σήμερα, είδαμε πολλές φορές το ίδιο έργο, πάντα μπροστά σε κάμερες, πάντα πολλοί με έναν ή λίγους.

Πέρα από το άνανδρο του θεάματος, πολλοί να χτυπούν έναν, η βιαιοπραγία δεν έχει καμία δικαιολογία και δεν αποτελεί πολιτική.

Υπάρχουν τιμωρίες για τους πολιτικούς, που αθέτησαν τις υποσχέσεις τους. Η πιο σκληρή, είναι η απαξίωση και ο δια της ψήφου εξοστρακισμός από την πολιτική ζωή του τόπου.

Οι θλιβερές εικόνες με υπουργούς να τρέχουν και διάφορους να τους βρίζουν και να τους χτυπούν, δεν έχουν σχέση με τους κοινωνικούς αγώνες, απλώς τους αμαυρώνουν.

Και αυτό καλό είναι να το θυμούνται όλοι και σε κάθε περιόδο. Διότι η μόδα, θα μπορούσε να είχε σταματήσει, αν η καταδίκη από τα πολιτικά κόμματα, δεν ήταν λειψή, αναλόγως με ποιος τις τρώει κάθε φορά.

Δεν γίνεται όταν τις τρώει ο αντίπαλος, να είναι ο κόσμος “αγανακτισμένος” και “να έχει τα δίκια του” και όταν τις τρώμε εμείς να πρόκειται για “τραμπούκους” και “αγανακτισμένους”.

Επίσης δεν γίνεται να υπάρχουν χαιρέκακες δηλώσεις για τους τραμπουκισμούς, από βουλευτές και υπουργούς, που στο παρελθόν ήταν οι ίδιοι θύματα.

Ή θα απομονωθούν οι τραμπούκοι ή θα παίζουμε το παιχνίδι των χρυσαυγιτών. Δεν έχει σημασία αν αυτοί που κάνουν τα επεισόδια είναι χρυσαυγίτες ή όχι. Την αισθητική τους προβάλλουν και τις πρακτικές τους αντιγράφουν.

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247