Ο Τραμπ και η Μέρκελ σπρώχνονται κι εμείς παραπατάμε
Το ΔΝΤ μελετά σήμερα το “ελληνικό πρόβλημα”. με τον Τραμπ να θέλει παντού... exit, την Μέρκελ να ζητά πλέον, όπως ο Σόιμπλε, Ευρώπη πολλών ταχυτήτων και στη μέση εμάς που δεν ξέρουμε από πού μας έρχεται
- 06 Φεβρουαρίου 2017 07:32
Αυτό που έχει σημασία στη σημερινή συνεδρίαση της διοίκησης του ΔΝΤ είναι ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα ανοίξει τα χαρτιά της για το ελληνικό ζήτημα, για πρώτη φορά από όταν ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ ανέλαβε τα καθήκοντά του και λίγες ημέρες μετά τη συνάντησή του με την Βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι.
Σκιαγραφώντας τις θέσεις του, που θα καθορίσουν εν πολλοίς την εικόνα των διαπραγματεύσεων Ελλάδας – δανειστών, ο Ντόναλντ Τραμπ εκθείασε το Brexit που “θα είναι μια θαυμάσια εξέλιξη για τη Βρετανία” και απευθυνόμενος απευθείας στην Τερέζα Μέι αλλά εμμέσως στην Άγκελα Μέρκελ τόνισε ότι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης «θα αποκτήσετε την δική σας ταυτότητα και θα μπορείτε να κλείνετε τις δικές σας εμπορικές συμφωνίες χωρίς την εποπτεία κανενός».
Διόλου τυχαία βέβαια, στο πρόσφατο παρελθόν, ο Αμερικανός πρόεδρος, που δήλωσε ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνει “δουλειές” και να κλείσει συμφωνίες με μια “κοινοπραξία χωρών”, έχει τονίσει επανειλημμένα ότι “πολλές χώρες της Ευρωζώνης θα σπεύσουν να μιμηθούν το έξυπνο παράδειγμα της Βρετανίας”.
Άλλωστε, στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος, ενός ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με την “γερμανική Ευρώπη”, ο κορυφαίος σύμβουλος του Τραμπ Πίτερ Ναβάρο έχει χαρακτηρίσει -και μάλιστα από τις στήλες των Financial Times- “μεταμφιεσμένο γερμανικό μάρκο” το ευρώ, το οποίο “χρησιμοποιείται από τη Γερμανία για να εκμεταλλεύεται τους Ευρωπαίους εταίρους της και την Αμερική”.
Και ενώ -με όλα αυτά στο φόντο- η Άγκελα Μέρκελ άρχισε να βαδίζει φανερά στο δρόμο του Σόιμπλε, μιλώντας για την ανάγκη μιας “Ευρώπης πολλών ταχυτήτων”, χωρίς αναφορές στην “ευρωπαϊκή ολοκλήρωση” και αφήνοντας στις άκρη τις “κοινές ευρωπαϊκές αξίες”, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Αλέξης Χαρίτσης, σαν Τσακαλώτος στη θέση του Τσακαλώτου, τονίζει ότι “δεν πρέπει να μπούμε σε μια διαδικασία μακράς διαπραγμάτευσης”, εκτιμώντας ότι “βρισκόμαστε σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο, όπου πρέπει τα πράγματα να ξεκαθαρίσουν”.
Σε αυτό το “ξεκαθάρισμα” έσπευσε να… συνδράμει και ο άνθρωπος που έχει επιλέξει ο Ντόναλντ Τραμπ για τη θέση του πρεσβευτή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σημειώνοντας ότι “Δεν θέλω να μιλήσω εκ μέρους των Ελλήνων, όμως κατά πάσα πιθανότητα, από την οπτική γωνία ενός οικονομολόγου, υπάρχει πολύ ισχυρός λόγος για την Ελλάδα να βγει από το ευρώ”.
Νάτο λοιπόν πάλι το Grexit, αλλά αυτή τη φορά όμως όχι “εχθρικά”, μέσω δηλώσεων ή διαρροών του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε επιλεγμένα ΜΜΕ, αλλά “φιλικά”, από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Εννοείται, βέβαια, ότι ο οικονομολόγος Τεντ Μάλοχ είναι -όπως και ο Τραμπ- έντονα “σκεπτικιστής” και για την ευρωπαϊκή ενοποίηση αλλά και για τις προοπτικές του κοινού νομίσματος.
Ενόψει, πάντως, της σημερινής συνεδρίασης του ΔΝΤ αξίζει να κρατήσουμε τον “προβληματισμό” του Μάλοχ για το “εάν θα πρέπει να υπάρχει” πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα αλλά και ποιος θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την χρηματοδότησή του, κάτι που προλειαίνει το έδαφος για την παραμονή του ΔΝΤ ως τεχνικού συμβούλου και ωθεί στην ανάληψη όλου του κόστους του ελληνικού προγράμματος από την “αγία” ευρωπαϊκή τριάδα των Θεσμών, Κομισιόν, ΕΚΤ και τελευταίο αλλά όχι έσχατο, τον ESM, που κανοναρχεί απολύτως ο Σόιμπλε.
Είτε με τους τέσσερις όμως, είτε με τους τρεις, το βασικό πρόβλημα που εξακολουθούμε να κρύβουμε κάτω από το χαλί, κάνοντας ότι δεν βλέπουμε όσα έγιναν όλα αυτά τα χρόνια και πολύ περισσότερο αυτά που μας έρχονται “συστημένα”, είναι ποιος θα μας σώσει από τους… φύλακες.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
