Παιχνίδια κάτω από το τραπέζι για ΔΟΛ

Η διάσωση θέσεων εργασίας αυτήν την εποχή, με την ανεργία στα ύψη και τον Τόμσεν να προβλέπει μείωσή της από την επόμενη 20ετία, είναι ευχής έργον. Πολύ περισσότερο στον κλάδο των ΜΜΕ όπου στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης προστίθενται και  οι συνέπειες της κρίσης του Τύπου και γενικότερα των παραδοσιακών μέσων.

Υπό αυτό το πρίσμα, κάθε προσπάθεια για να μην μπει λουκέτο σε μια επιχείρηση σαν τον ΔΟΛ με τους περισσότερους από 500 εργαζόμενους, είναι θετική και αξίζει να συζητείται. Αναγκαία και ικανή όμως προϋπόθεση για να έχουν οι προσπάθειες διάσωσης επιτυχία είναι να γίνονται με διαφάνεια, πάνω από το τραπέζι, και με ξεκάθαρες τοποθετήσεις όλων των εμπλεκομένων.

Δεν ωφελούν λοιπόν, ούτε στην κατάρτιση σχεδίων λύσης ούτε στις αναγκαίες για αυτό ευρύτερες συναινέσεις, οι εν κρυπτώ αποφάσεις, οι αδιαφανείς επιλογές, οι προσχηματικές αιτιάσεις και οι αντιφατικές τοποθετήσεις. Και αυτό σημαίνει ότι όπως ο αντιπολιτευτικός οίστρος δεν μπορεί να εξαφανίζει κάθε έγνοια για τους εργαζόμενους στον ΔΟΛ, έτσι και η κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλά για διατήρηση θέσεων επιλεκτικά, θετικά για τον ΔΟΛ λόγου χάριν και αρνητικά για το MEGA.

Αυτό συνεπάγεται ότι όλες οι πολιτικές πτέρυγες οφείλουν σε τέτοια ζητήματα να ξεπερνούν τις συνήθεις πρακτικές τους και την κατά κόρον χρήση των κλισέ, δίνοντας μια ευκαιρία στην ουσία για να μην πνιγεί στις εντυπώσεις που δημιουργούν οι ατάκες κρότου λάμψης.

Απλά πράγματα: Ο μέχρι προχτές πρόεδρος του ΔΣ της “Αυγής” και μέχρι πρότινος υπεύθυνος του Τομέα Ενημέρωσης του Σύριζα κ. Μουλόπουλος, που έκανε την “προσωπική επιλογή” να αποδεχτεί την πρόσκληση του κ. Ψυχάρη και να αναλάβει την προσπάθεια διάσωσης του ΔΟΛ, μιλώντας για την ανάγκη ευρύτερων συγκλίσεων αναφέρθηκε στο αγγελιόσημο καθώς όπως είπε “μετά την κατάργησή του κινδυνεύουν όλες οι εφημερίδες”, οπότε “το πρόβλημα αφορά όλους”.

Το πρόβλημα όμως -στο οποίο δεν αναφέρθηκε ο κ. Μουλόπουλος- είναι ότι η κατάργηση του αγγελιόσημου έγινε εδώ και μερικούς μήνες, χωρίς ο ίδιος ή άλλο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος να νιώσει την ανάγκη να μιλήσει για αυτό, ή να ζητήσει ευρύτερες συγκλίσεις για την αντιμετώπισή του. Και, βέβαια, η κατάργηση του αγγελιόσημου δεν έγινε από… θεού, αλλά με κυβερνητική απόφαση, οπότε, όπως φαίνεται, τότε, η κυβέρνηση αδιαφόρησε για τις εφημερίδες και το άδηλο μέλλον τους.

Προφανής η αντίφαση. Και δεν είναι η μόνη. Ο κ. Μουλόπουλος -όπως επίσης δήλωσε- πηγαίνει στον ΔΟΛ για τον “συντονισμό του δημοσιογραφικού”. Οπότε γεννώνται νέες απορίες όταν -για να αρθούν οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης για την τοποθέτηση και τον ρόλο του- δηλώνει ότι  μπορούν να ελθουν να βοηθήσουν “ένα στέλεχος από το ΠΑΣΟΚ, ένα από τη Νέα Δημοκρατία, τους περιμένω”.

Τι σόι “συντονισμός δημοσιογραφικού έργου” μπορεί να είναι αυτός που γίνεται από… διακομματική επιτροπή και πόσο φερέγγυα μπορεί να είναι μια τέτοια πρόταση που προφανώς γίνεται κατόπιν ενστάσεων και αδυναμίας να απαντηθούν ουσιαστικά; Και το χειρότερο: πόσες πιθανότητες επιτυχίας μπορούν να έχουν “σχέδια” που στηρίζονται σε έωλες τοποθετήσεις αυτού του είδους;

Άλλωστε, όπως διαπιστώνει και ο ίδιος, το πρόβλημα του ΔΟΛ είναι τα δάνεια του οργανισμού που δεν εξυπηρετούνται. Και αυτό δεν λύνεται με αλλαγές στο “δημοσιογραφικό”, εκτός κι αν δεχτούμε ότι οι τράπεζες κοκκινίζουν και ξεκοκκινίζουν δάνεια ανάλογα με το ύφος, το στιλ και την ουσία της αρθρογραφίας των διαφόρων εντύπων. Αυτό όμως κανείς (με καμιά κυβέρνηση!) δεν μπορεί να το υποστηρίξει δημοσίως.

Όλες αυτές οι αδιαφανείς κινήσεις λοιπόν, οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, που διαψεύδονται μεν αλλά όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι έγιναν και συνεχίζονται, αντί να λύνουν, συντηρούν και μεγεθύνουν το πρόβλημα του ΔΟΛ και γενικότερα του Τύπου. Γιατί υπό αυτές τις συνθήκες κανείς δεν συζητά τι πραγματικά θα μπορούσε να γίνει και τίποτε επί της ουσίας δεν γίνεται, καθώς οι πάντες -περιστρεφόμενοι διαρκώς- μένουν εκεί που βρίσκονταν!

Και εκεί που βρίσκονταν -και εξακολουθούν να βρίσκονται- ήταν και είναι το πρόβλημα και όχι η λύση του.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος