Άβυσσος η ψυχή της Φώφης

Είναι εντυπωσιακό να παρατηρεί κανείς την αντίδραση ενός ανθρώπου που απειλείται, ή νομίζει ότι απειλείται. Η αντίδραση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι χαρακτηριστική. Η Φώφη Γεννηματά, πριν καλά- καλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλάβει επισήμως τα νέα του καθήκοντα, έσπευσε να δηλώσει ότι τη χωρίζει άβυσσος με τις απόψεις του. Εν συνεχεία του προσήψε νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που… εφαρμόζονται καθημερινά από την κυβέρνηση.

Κατανοώ απολύτως το φόβο αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τον πανικό. Και επειδή  έχουν ήδη ενημερωθεί για τις δηλώσεις οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές, προφανώς θα αναζητούν λογικά επιχειρήματα ώστε να τεκμηριώσουν την άβυσσο που χωρίζει τη σοσιαλδημοκρατία με το φιλελεύθερο κέντρο. Άβυσσος, όμως, δεν υφίσταται μεταξύ κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς. Άβυσσος είναι η ψυχή της Φώφης. Κι αυτό είναι ένα ζήτημα που δεν βοηθάει το ΠΑΣΟΚ.

Όπως δεν βοηθάει κατά την ίδια έννοια τη Νέα Δημοκρατία, που όπως είναι ευνόητο η ανανέωση και η ανασυγκρότηση της αφορούν το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Υπό την έννοια αυτή η διεύρυνση που θα επιχειρήσει προσεχώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι εύλογο να προκαλεί αμηχανία στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και προβληματισμό στο Ποτάμι. Ωστόσο η αποψίλωση αυτών των κομμάτων δεν αποτελεί στόχο της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Διότι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά με κεντρώο πολιτικό στίγμα, χρειάζεται μια σύγχρονη ευρωπαϊκή κεντροαριστερά.

Ευτυχώς τόσο στο ΠΑΣΟΚ- όσο και στο Ποτάμι- υπάρχουν μετριοπαθείς πολιτικές προσωπικότητες που δεν συμμερίζονται τις απόψεις της Φώφης Γεννηματά. Απόψεις που πέραν των άλλων, πέραν δηλαδή της περιθωριοποίησης που νομοτελειακά θα επέλθει εφόσον καταστούν κυρίαρχες, εξυπηρετούν το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ περί της “νεοφιλελεύθερης” Νέας Δημοκρατίας. Όμως ένα τέτοιο πολιτικό αφήγημα μπορεί να φέρνει πιο κοντά το ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το απομακρύνει από την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.

Εν προκειμένω η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αντί να δαιμονοποιεί την πρόθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη να διεισδύσει στον κεντρώο χώρο- στον οποίο δεν απέκρυψε ότι ανήκει αναλαμβάνοντας και το ρίσκο αυτής της επιλογής- όφειλε να αντιδράσει με ψυχραιμία, όπως έπραξε ο Σταύρος Θεοδωράκης, επιδοκιμάζοντας τη στροφή “σε πιο προοδευτικές όχθες”. Διότι η ανάδειξη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, εκτός της αλλαγής συσχετισμών που επιφέρει, δημιουργεί προϋποθέσεις συμπόρευσης και συνεργασίας όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων απέναντι στον λαϊκισμό της κυβέρνησης.

Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση σύντομα θα προχωρήσει στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, αλλά και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εδραιωμένη πλέον στη συνείδηση των πολιτών κουλτούρα συνεργασιών, τα κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και η Νέα Δημοκρατία του φιλελεύθερου κέντρου οφείλουν να συγχρονίσουν τα βήματά τους. Σ’ αυτή τη βάση θα εργασθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και προς αυτή την κατεύθυνση δείχνουν να κινούνται ο Σταύρος Θεοδωράκης και ένα μεγάλο τμήμα στελεχών του ΠΑΣΟΚ.

*O Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.