Έχει ονοματεπώνυμο το κυπριακό θαύμα

Το θαύμα των Χριστουγέννων ήρθε για την Κύπρο μερικούς μήνες νωρίτερα. Κι αυτός που το έφερε δεν ήταν ο Αϊ Βασίλης, αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης που σε τρεις εβδομάδες περίπου διεκδικεί την επανεκλογή του στο προεδρικό αξίωμα.

Προφανώς πολλά οφείλονται σε πνεύμα συναίνεσης και εθνικής συνεννόησης όλων των κυπριακών πολιτικών δυνάμεων, παρά τις πολιτικές διαφορές και τις διαφορετικές προσεγγίσεις σε επιμέρους πολιτικές. Αλλά και γι αυτό χρειάζεται ο πολιτικός που δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να υπάρξει η συναίνεση και η συνεννόηση. Κι αυτός είναι ο σημερινός πρόεδρος, που παρέλαβε τη χώρα σχεδόν στα πρόθυρα της άτακτης χρεοκοπίας και με σκληρή δουλειά την επανέφερε στο δρόμο της ανάπτυξης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν ανέλαβε ο Νίκος Αναστασιάδης το δημόσιο δεν είχε χρήματα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, ενώ τα άδεια ταμεία δημιουργούσαν συνθήκες πλήρους διάλυσης. Παρ’ όλα αυτά δεν κατέφυγε στην «πεπατημένη» της επίρριψης ευθυνών στους προηγούμενους. Έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έκαναν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας. Κατ’ αυτό τον τρόπο εντός 20 μηνών η Κύπρος βγήκε ξανά στις αγορές και σήμερα δανείζεται με επιτόκιο 1,8%. Το χαμηλότερο της δεκαπενταετίας. Στα τέσσερα χρόνια της προεδρίας Αναστασιάδη μειώθηκε η ανεργία στο 10,3% και τώρα οι ρυθμοί ανάπτυξης, για τρίτη συνεχή χρονιά, τρέχουν με 3,5%. Η Κύπρος επί μια διετία πέτυχε, χωρίς φόρους και περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις, πρωτογενή πλεονάσματα και τους καλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νίκος Αναστασιάδης όχι μόνο δεν επέβαλλε φόρους, αλλά σε πολλές περιπτώσεις τους μείωσε και κατά τη διάρκεια του προγράμματος θεσμοθέτησε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Η Προεδρία Αναστασιάδη πήρε δύσκολες αποφάσεις με μεγάλο πολιτικό κόστος. Άλλωστε οι εκατοντάδες μεταρρυθμίσεις που πέτυχε, αρκετές παρά τις αντιδράσεις των κομμάτων μηδέ εξαιρουμένου και του κεντροδεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Εκ του αποτελέσματος, όμως, απεδείχθησαν χρήσιμες για τη δημιουργία του κατάλληλου επενδυτικού κλίματος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για τα θετικά αποτελέσματα ήταν καθοριστική η συμβολή των κυπρίων πολιτών. Θυμάμαι την εικόνα έξω από τις τράπεζες, με τον κόσμο να σχηματίζει ατέλειωτες ουρές στα ATM, και την αξιοπρέπεια με την οποία απαντούσαν οι ερωτώμενοι στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα περιμένοντας χωρίς σπρωξίματα και τσακωμούς να κάνουν ανάληψη. Αναμφίβολα ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας του Νίκου Αναστασιάδη πιστώνεται στους κυπρίους.

Ασφαλώς εν όψει της προεκλογικής περιόδου, που επίσημα ξεκίνησε πριν από δύο ημέρες, θα διατυπωθούν προτάσεις για το τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε,  θα εξαγγελθούν υποσχέσεις που ενδεχομένως να βελτιώνουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα, αλλά εκείνο που δεν μπορεί παρά να πιστωθεί στα υπέρ της προεδρίας Αναστασιάδη είναι ότι επί των ημερών του η Κύπρος επέστρεψε στην κανονικότητα. Και ανεξάρτητα των λαθών που έγιναν, γιατί σίγουρα θα έγιναν, το γεγονός ότι σε συνθήκες οικονομικού χάους η Κύπρος σηκώθηκε και στάθηκε όρθια λέει πολλά. Όταν μάλιστα αυτά που έγιναν εκεί τα συγκρίνει κανείς με όσα δεν έγιναν εδώ, δεν μπορεί κανείς παρά να αισθάνεται μελαγχολία για τις ευκαιρίες που χάθηκαν στα οκτώ χρόνια των «ελληνικών» μνημονίων. Θα πείτε άλλο Κύπρος και άλλο Ελλάδα, άλλο πρόβλημα εκεί και άλλο εδώ. Σύμφωνοι, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση τη διαφορά δεν την κάνουν οι προθέσεις. Τη διαφορά την κάνει η αποφασιστικότητα. Το δίδαγμα στην περίπτωση της Κύπρου είναι ότι δεν αρκεί η αποφασιστικότητα. Χρειάζεται και η συναίνεση μπροστά στο εθνικό συμφέρον. Ο Νίκος Αναστασιάδης απέδειξε αυτά τα χρόνια ότι, πέραν της συναίνεσης και της συνεννόησης στο βαθμό του δυνατού με τις πολιτικές δυνάμεις την σε πολλές περιπτώσεις πέτυχε, θα αξιολογηθεί και θα κριθεί για τις αποφάσεις που έλαβε και όχι για τις τύψεις που συνόδευαν μερικές από αυτές.    

(Φωτογραφία: Sooc)  

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος