Η σταθερότητα επιβάλλει συνεργασία ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ

Τώρα που αυτή η σεμνή τελετή οδεύει στο τέλος της- κι ενώ απομένουν μερικές ώρες μέχρι να μάθουμε ποιοί θα “ξεμπερδέψουν” από ποιούς- η αβεβαιότητα και τα ερωτηματικά για την επόμενη ημέρα υπερβαίνουν τα διλήμματα της προεκλογικής περιόδου.

Είναι αυτονόητο πως όσα ακούστηκαν από τους πολιτικούς αρχηγούς έχουν σχετική σημασία, αφού το πρωί της Δευτέρας όλοι- με τα ποσοστά τους παραμάσχαλα- θα υποχρεωθούν να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που ανέλαβαν έναντι της ευρωζώνης και του ΔΝΤ.

Και αυτή τη φορά δεν υπάρχουν ούτε τα χρήματα, πολύ περισσότερο δεν υπάρχει ο χρόνος, για να συνεχίσουν την “πλάκα” από εκεί που την άφησαν. Οι πολιτικές δυνάμεις που στήριξαν την ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της χώρας, κατά κύριο λόγο η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν τα περιθώρια για να συνεχίσουν την ανούσια αντιπαράθεση.

Από Δευτέρα, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μεϊμαράκης, οφείλουν να καθίσουν στο τραπέζι υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να συμφωνήσουν πως θα βγούμε από την κρίση το συντομότερο δυνατόν.

Να ξεχάσουν τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους, να συνειδητοποιήσουν ότι οι εκ των υστέρων βολές κατά της συμφωνίας με τους θεσμούς θα περιπλέξουν την κατάσταση, και να συμφωνήσουν στο σχηματισμό κυβέρνησης που θα εξασφαλίσει σταθερό πλαίσιο διακυβέρνησης για να εφαρμοσθεί η συμφωνία.

Είναι γεγονός ότι, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, τα κόμματα που ψήφισαν τη συμφωνία είπαν τη μισή αλήθεια στον ελληνικό λαό. Την άλλη μισή, που είναι η καθορισμένη πορεία της χώρας, έχουν εθνικό καθήκον να τη διασφαλίσουν.

Συνεπώς, επαναλαμβάνω με όποιο αποτέλεσμα, χρειάζεται κυβέρνηση πλήρους θητείας. Χρειάζεται κυβέρνηση ευρείας αποδοχής και πρωθυπουργό πλήρους απασχόλησης. Κυβέρνηση που δεν θα εξαρτάται από τα συνεργαζόμενα κόμματα και με πρωθυπουργό που δεν θα ζητάει την άδεια των αρχηγών των κομμάτων για να κάνει τη δουλειά του. Μια κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας που θα εφαρμόσει τη συμφωνία, αναθεωρώντας όρους που  δημιουργούν αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, υπό την αίρεση ότι θα εξευρίσκονται τα αντίστοιχα ισοδύναμα.

Σ’ αυτή την κυβέρνηση ευρείας αποδοχής, δεν είναι απαραίτητο να συμμετέχουν μόνο βουλευτές, ούτε είναι υποχρεωτικό να εκπροσωπούνται τα κόμματα με κριτήριο τα ποσοστά τους.

Τα συνεργαζόμενα κόμματα μπορούν να υποδείξουν ικανούς ανθρώπους, που με γνώση και εμπειρία θα εφαρμόσουν την κυβερνητική πολιτική και θα υλοποιήσουν τους στόχους της.

Καθήκον των πολιτών είναι να ψηφίσουν λυτρωτικά προς το πολιτικό σύστημα- αλλά και προς τους εαυτούς τους- ώστε να αναγκάσουν τα κόμματα, πρωτίστως Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, να αποδεχθούν τα  νέα δεδομένα που συνθέτουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Να τα βοηθήσουν να υπερβούν νοοτροπίες και στερεότυπα που τα κατέστησαν συνώνυμα της κρίσης.

Μιας κρίσης που θα συνεχίσει να αναπαράγει ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, εφόσον με τη ψήφο τους “διευκολύνουν” τις ηγεσίες  να παραμείνουν εγκλωβισμένες στις ιδεολογικοπολιτικές εμμονές τους.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος