Ιταλική Κεντροαριστερά: 30 χρόνια διασπάσεις και… ITALIA VIVA

Το καλοκαίρι τελειώνει στην Ιταλία και έρχονται καταιγίδες. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι μετεωρολόγοι. Εν τω μεταξύ την ώρα (Τρίτη βράδυ) που ο Ματέο Ρέντσι ανακοίνωνε το όνομα το νέου κόμματος στην εκπομπή του Μπρούνο Βέσπα, η Νάπολι κέρδιζε τη Λίβερπουλ στον πρώτο αγώνα του Champions League και την δημοφιλή εκπομπή του πλέον γνωστού ιταλού δημοσιογράφου. Σ’ αυτά τα δύο γεγονότα εστίασε το ενδιαφέρον της κοινής(τηλεοπτικής) γνώμης όπως διαπίστωσα τα δύο 24ωρα που βρίσκομαι στην Ιταλία. Με εξαίρεση το Sky tg24, το TGCOM24  και τη RAI24NEWS.

Δεν ξέρω αν ο Ματέο Ρέντσι θα έπιανε τον σφυγμό των ιταλών αν σκεφτόταν αντί να ονομάσει το κόμμα του ITALIA VIVA  να το ονόμαζε VIVA ITALIA, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι ιταλοί γενικώς έχουν βαρεθεί τα πολλά κόμματα και κυρίως έχουν κουραστεί να ακούν σε διαφορετικές εκδοχές την ίδια πρόταση. Βέβαια ο Ματέο Ρέντσι υπόσχεται ότι το νέο κόμμα δεν θα είναι μια από τα ίδια, αλλά μέχρι να πειστούν οι ιταλοί θα κερδίζουν το ενδιαφέρον τους οι μετεωρολόγοι και το ποδόσφαιρο. Άλλωστε τα τελευταία 30 χρόνια η Κεντροαριστερά έχει διασπαστεί τόσες φορές ώστε έχει χαθεί το μέτρημα. Ασφαλώς η Κεντροδεξιά δεν πάει πίσω, αλλά εκεί ο Σαλβίνι φαίνεται ότι αξιοποιεί στο έπακρο την ολική κατάρρευση της Χριστιανοδημοκρατίας.

Όλα ξεκίνησαν πριν από 30 χρόνια, όταν ο Ακίλε Οκέττο ανακοίνωνε την αλλαγή στο όνομα του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Μπολόνια. Το ημερολόγο έγραφε 12 Νοεμβρίου 1989 όταν το κόμμα του Μπερλιγκουέρ ολοκλήρωνε τον ιστορικό του κύκλο. Κάτι πήγε να κάνει ο Κοσούτα με την Κομμουνιστική Επανίδρυση, αλλά όχι σπουδαία πράγματα. Δύο χρόνια μετά ιδρύθηκε το Κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Έκτοτε δοκιμάστηκαν πολλά σχήματα μέχρι να φθάσουμε την Ελιά και στο Δημοκρατικό Κόμμα που η ψυχή του ήταν δισυπόστατη. Καθολικοί και Αριστεροί μαζί.    

Η πρώτη σημαντική απώλεια του Δημοκρατικού Κόμματος, μόλις δύο χρόνια μετά από την ίδρυσή του, ήταν η αποχώρηση του Φραντσέσκο Ρουτέλι. Το 2009 ο δημοφιλής δήμαρχος της Ρώμης ιδρύει τη «Συμμαχία για την Ιταλία». Μαζί του κι ένα κορυφαίο στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Μπρούνο Ταμπάκι. Ακολούθησε μια μακρά περίοδος ηρεμίας μέχρι το 2015, όταν έφυγε ο Τζουζέπε Τσιβάτι που ήταν αντίπαλος του Ματέο Ρέντσι στη διεκδίκηση της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος. Λίγους μήνες αργότερα αποχωρεί ο Π. Φασίνα για να ιδρύσει το κίνημα Το μέλλον στα Αριστερά (“Futuro a Sinistra”).

Πριν από δύο χρόνια ο πρωθυπουργός πλέον Ματέο Ρέντσι, που εν τω μεταξύ έχει οδηγήσει στην έξοδο τον προηγούμενο πρωθυπουργό Λέττα, μετά την ήττα στο δημοψήφισμα, συγκρούεται μετωπικά με την Αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος. Ουσιαστικά εκείνη η σύγκρουση σηματοδοτεί την πορεία της διάσπασης. Το κόμμα εγκαταλείπουν δύο πρώην επικεφαλής του και κορυφαία στελέχη της Αριστερής πτέρυγας. Ο Μπερσάνι και ο Ντ’ Αλέμα. Τότε ο Ματέο Ρέντσι δηλώνει: «Μόνο ο εκβιασμός είναι χειρότερος από το χωρισμό». Λίγο μετά αποχωρεί από την ηγεσία και καθίσταται περίπου «παρατηρητής» των εξελίξεων και των συγκρούσεων μεταξύ της Κεντρώας και της Αριστερής πτέρυγας του κόμματος. Εν τω μεταξύ έχει αποχωρήσει ο Γκράσο που έχει ιδρύσει το «Liberi e Uguali» και ο Ρομπέρτο Σπεράντσα που ιδρύει το κίνημα «Άρθρο 1» τα οποίο θα συγχωνευθεί με το κόμμα του Γκράσο. Αυτό το κόμμα στις εκλογές του 2018 απέσπασε το 3,4% του εκλογικού σώματος. Ο Τζινγκαρέτι εκλέγεται νέος γραμματέας του κόμματος ενώ ο Ρέντσι καταλαμβάνει μια θέση στη Γερουσία. Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο περά τις προσπάθεις του κυβερνήτη του Λάτιο, αδελφού του Λούκα Τζινγκαρέτι που υποδύεται τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο του Αντρέα Καμιλλέρι.

Όλα θα πάρουν το δρόμο όταν το Δημοκρατικό Κόμμα αποφασίζει να πάρει τη θέση της Λέγκα του Σαλβίνι και να συνεργασθεί με τους λαϊκιστές του Κινήματος των 5Αστέρων. Μετά από τη συμφωνία αποχωρεί ένα από τα πλέον δημοφιλή στελέχη του, ο Κάρλο Καλέντα, για να ιδρύσει το κόμμα «Είμαστε Ευρωπαίοι». Και βέβαια πριν από 48 ώρες στον μακρύ κατάλογο των διασπάσεων προστίθεται και αυτή του Ματέο Ρέντσι. Ακούγεται ειρωνικό αλλά θα φανεί στο προσεχές μέλλον γιατί ο πρώην πρωθυπουργός ενώ έσπρωξε το Δημοκρατικό Κόμμα να στηρίξει την κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε, αποχώρησε μετά τη συμφωνία ώστε να κρατήσει την Ιταλία… ζωντανή (ITALIA VIVA).