Καμιά φορά η Αριστερά δεν είναι παρά η Αριστερά

Καμιά φορά η Αριστερά δεν είναι παρά η Αριστερά
Τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου Eurokinissi

"Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να ρίξουν «Γέφυρα» για να διέλθουν οι ψευδαισθήσεις τους, όσο κι αν μοχθούν κάποιοι άλλοι να βρουν άλλοθι στις αυταπάτες τους, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Αριστερά που φαίνεται και δεν χρειάζεται ψυχανάλυση"

«Καμιά φορά ένα πούρο δεν είναι παρά ένα πούρο» είχε πει ο πατέρας της ψυχανάλυσης, θέλοντας έτσι να καταστήσει σαφές ότι δεν χρειάζεται ψυχανάλυση για να δει κάποιος αυτό που φαίνεται και είναι.

Προφανώς ο Σίγκμουντ Φρόυντ δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι η ελληνική Αριστερά- κυβερνώσα πλέον λόγω του απόλυτου συντονισμού των συνδρόμων της ηγεσίας της με όσους τη ψήφισαν- θα προσπαθούσε επί τέσσερα χρόνια να αποδείξει ότι ένα πούρο δεν είναι πούρο.

Εν προκειμένω η Αριστερά που βλέπουμε είναι η Αριστερά που δεν χρειάζεται ψυχανάλυση. Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να ρίξουν «Γέφυρα» για να διέλθουν οι ψευδαισθήσεις τους, όσο κι αν μοχθούν κάποιοι άλλοι να βρουν άλλοθι στις αυταπάτες τους, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Αριστερά που φαίνεται και δεν χρειάζεται ψυχανάλυση.

Πέραν όμως των αναγκών της και της αγωνιώδους προσπάθειας που καταβάλλει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να κατευθύνει την επαφή της με τον κόσμο, όπως συμβαίνει με κάθε μορφής σύνδρομο, τα πεπραγμένα της τετραετούς διακυβέρνησης είναι τόσο εμφανή ώστε να μην επιδέχονται ιδιαίτερης ερμηνείας. Όπως το πούρο έτσι και η Αριστερά δεν είναι παρά η Αριστερά.

Όλοι καταλαβαίνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπήκε στο κόπο να κάνει την «απεύθυνση» στις αυτοπροσδιοριζόμενες προοδευτικές δυνάμεις κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο. Κι αυτό είναι κάτι που δεν χρήζει ψυχανάλυσης, όχι τόσο γιατί φαίνεται από μακριά, αλλά γιατί στο πολύ κοντινό μέλλον η έννοια της Αριστεράς ταυτιζόμενη με το ΣΥΡΙΖΑ θα προκαλεί δυσάρεστους συνειρμούς.

Δεν ξέρω αν ο λαός δεν θα ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά, αλλά υποθέτω ότι όταν η μνήμη θα ανακαλεί παραστάσεις τότε όλοι θα θυμούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με ή χωρίς το φερετζέ της «αυτοπροσδιοριζόμενης» κεντροαριστεράς, ήταν η κυβέρνηση που με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και υπουργό Άμυνας τον Πάνο Καμμένο ταλαιπώρησαν επί έξι μήνες μια χώρα προκειμένου να φέρουν ένα τέταρτο μνημόνιο και να επιβάλλουν κεφαλαιακούς ελέγχους που ισχύουν μέχρι και σήμερα.

Σίγουρα, πάντως, δεν θα θυμάται κανείς τον «δεκάλογο του συνεπούς αριστερού» δια χειρός Θανάση Καρτερού στην ΑΥΓΗ, όπου μεταξύ άλλων έγραφε ότι ένας συνεπής αριστερός «διακηρύσσει ότι η ΔΗΜΑΡ και η ΑΝΕΛ(οι πασόκοι περιλαμβάνονται στο 1) αποτελούν μια πολιτικά επικίνδυνη λοιμώδη νόσο». Στο πρώτο χαρακτηριστικό γνώρισμα του συνεπούς αριστερού έγραφε «Καταδικάζει τον πασόκο απ’ όπου κι αν προέρχεται, ιδιαίτερα αν απέρχεται από ‘κει που ήταν και προσέρχεται εκεί που είμαστε. Θεωρεί όμως ευπρόσδεκτο τον απλό υπό μετακίνηση πασόκο, χωρίς τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε ακόμα 3%».

Αυτά υπέγραφε ο υπεύθυνος του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού τον Δεκέμβριο του 2013, και κανείς δεν θα τα θυμάται. Θα θυμούνται όμως όλοι ότι «Κουβελώθηκε» (κατά το κουβαλήθηκε) σύμπασα η ΔΗΜΑΡ στη κυβέρνηση, συνεργάσθηκε και συνεργάζεται ακόμα με τους επικίνδυνα «νοσούντες» Παπαχριστόπουλο, Κουντουρά, Κόκκαλη κλπ, αλλά και με όλους τους «μετακινούμενους» πασόκους τύπου Ραγκούση και Μωραΐτη.

Αυτή η… συνεπής Αριστερά δεν χρειάζεται ντιβάνι. Είναι αυτό που βλέπει κανείς και σίγουρα θα μείνει αξέχαστο. Όπως αξέχαστη θα μείνει η αδυναμία της να αντιληφθεί τα στοιχειώδη σε μια δημοκρατία. Τη διάκριση των εξουσιών, την ισοπεδωτική αντίληψη για τα εθνικά θέματα, την οπισθοδρομική αντίληψη για τις ατομικές ελευθερίες, τη φαντασιακή πραγματικότητα που η ίδια δημιούργησε για να γράψει την ιστορία, αλλά και τις πρακτικές που χρησιμοποίησε προκειμένου οι λέξεις να χάσουν τη σημασία τους.

Για όλα αυτά η Αριστερά θα μείνει βαθιά χαραγμένη στις μνήμες ακόμα και εκείνων που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι κάπου υπάρχει μια Αριστερά καλύτερη από αυτή την «αποτυχημένη» Αριστερά του Σαββόπουλου. Διότι πολύ απλά η Αριστερά μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα, αλλά στο συλλογικό ασυνείδητο περιέχει αρχέτυπα που είναι κοινά και δεν αλλάζουν επειδή ο Αλέξης Τσίπρας ανακάλυψε το… νόημα της ζωής, ή αν θέλετε η πολιτική ανακυττάρωση του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται στην κεντροαριστερά.

Αυτή ήταν πάντα η Αριστερά και οφείλει πολλές ευχαριστίες στον Αλέξη Τσίπρα που την έκανε γνωστή και πέραν του μικρόκοσμου στον οποίον ζούσε κρυπτόμενη, ώστε να μάθουν όλοι ποια ήταν πραγματικά. Γιατί κακά τα ψέμματα χωρίς αυτόν, όλοι αυτοί, στην καλύτερη περίπτωση θα… έλυναν τα προβλήματα της χώρας στα κεφενεία πέριξ της Κουμουνδούρου.

Και για να τελειώνουμε κάποια στιγμή με την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, την εν πολλές δυσκολίες και κατατρεγμένη από τα συμφέροντα παράταξη που νοιάζεται για τον λαό αλλά τα ΜΜΕ δεν την αφήνουν να δείξει το ευσπλαχνικό της πρόσωπο, όταν επέλθει το μοιραίο στις εκλογές θα έχει άπλετο χρόνο να ασχοληθεί με την ανασυγκρότηση του προοδευτικού μετώπου έχοντας… καθαρό μέτωπο.

Γιατί όταν τελειώσει αυτή η φάρσα και γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες για τις μεθόδους άσκησης της εξουσίας, θα θυμηθούμε και εκείνους που πρόσφεραν «τεχνογνωσία» στο Μαξίμου στήνοντας σκευωρίες σε διάφορες υποθέσεις «σοβατίσματος» πολιτικών αντιπάλων.

Και τότε πράγματι η Αριστερά θα χρειάζεται ψυχανάλυση…

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα