Οι εξελίξεις σε Ιταλία και Ισπανία προετοιμάζουν το ελληνικό φθινόπωρο

Οι εξελίξεις σε Ιταλία και Ισπανία προετοιμάζουν το ελληνικό φθινόπωρο

Εξελίξεις, ανακατατάξεις και αναβρασμός σε όλη την Ευρώπη, με φόντο το Brexit, τις εκλογές στην Ισπανία και τα αποτελέσματα των δημοτικών αναμετρήσεων στην Ιταλία

Οι Ιταλοί ψηφοφόροι έστειλαν προχθές στις Βρυξέλλες ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Όσοι πήγαν να ψηφίσουν -περίπου το ήμισυ του εκλογικού σώματος- ψήφισαν αντιπολιτικά και κυρίως αντισυμβατικά. Το κίνημα του Γκρίλο και οι λίστες των πολιτών, ήταν οι νικητές των δημοτικών εκλογών.

Η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά-ενόψει μάλιστα και του κρίσιμου δημοψηφίσματος του Οκτωβρίου- εμφανώς εισπράττουν το κόστος της λιτότητας. Κάτι ανάλογο πιθανότατα θα συμβεί σε λίγες ημέρες και στην Ισπανία, όπου ενώ το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα- σύμφωνα με τα ευρήματα της πρόσφατης δημοσκόπησης της GAD για την εφημερίδα ABC- υπερβαίνει οριακά(30,3%) το ψυχολογικό όριο του 30%, εν τούτοις ο συνασπισμός των κομμουνιστών με το Podemos έχει εκτοπίσει από τη δεύτερη θέση τους σοσιαλιστές με ποσοστό 24,6%.

Με δεδομένο ότι η αύξηση της κεντροδεξιάς σε σχέση με τις εκλογές του Δεκεμβρίου δεν μεταφράζεται σε περισσότερες έδρες στη βουλή, σε συνδυασμό με τη καθήλωση των σοσιαλιστών του PSOE και της μικρής ανόδου των κεντρώων Ciudadanos(Πολίτες), εμφανίζει τον συνασπισμό υπό τον Pablo Iglesias περισσότερο κοντά σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τους σοσιαλιστές. Κι εδώ, όπως και στην Ιταλία, το εκλογικό σώμα θεωρεί ότι με τη ψήφο του θα στείλει ένα σαφές μήνυμα διαμαρτυρίας στις Βρυξέλλες. Διότι με βάσει τα ποιοτικά ευρήματα στις δύο χώρες η ψήφος αποδοκιμασίας προφανώς στρέφεται κατά των λεγομένων συστημικών κομμάτων, αλλά ο στόχος δεν είναι παρά η πολιτική λιτότητας που έχει τη σφραγίδα του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενδεχομένως η κατάσταση στην Ευρώπη να εξελισσόταν σε δραματική στην περίπτωση που δεν σωριαζόταν νεκρή στο οδόστρωμα, από τις σφαίρες του παρανοϊκού εθνικιστή, η βουλευτής του Εργατικού Κόμματος. Ωστόσο όποιο κι αν είναι η απόφαση των Βρετανών στο δημοψήφισμα, η επόμενη ημέρα για την Ευρώπη κρύβει πολλές δυσκολίες. Με πρώτη τις απρόβλεπτες διαστάσεις που μπορεί να πάρει ένα αποτέλεσμα στην Ισπανία που θα βάλει στο “παιχνίδι” τον συνασπισμό της Αριστεράς των Unidos Podemos. Κι αυτό γιατί αν ο συνασπισμός “τα βρει” με τους σοσιαλιστές τότε με την προσθήκη και κάποιων άλλων ίσως να υπάρξει η μεγάλη ανατροπή.

Μεταξύ Unidos Podemos και το PSOE θα έχουν 46% των ψήφων και 168 βουλευτές στο Κογκρέσο, όπου η απόλυτη πλειοψηφία ανέρχεται σε 176. Αυτό το μπλοκ αριστεράς και λαϊκιστών γίνεται ισχυρότερο, αφού τον Δεκέμβριο αριθμούσε 161 βουλευτές. Η πιθανότητα συνεργασίας του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος και των κεντρώων Πολιτών, που θα έχει το 44,7%  και 164 έδρες, δεν μπορεί να εμποδίσει  τη κυβερνητική συνεργασία του αριστερού- ριζοσπαστικού μπλοκ με τους σοσιαλιστές. Σύμφωνα με τα στοιχεία του βαρόμετρου ο επόμενος πρωθυπουργός θα είναι ο Mariano Rajoy ή ο Pablo Iglesias, ενώ φαίνεται να απομακρύνεται η πιθανότητα να ηγηθεί κυβέρνησης συνασπισμού ο ηγέτης των σοσιαλιστών Pedro Sanchez.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο Rajoy μπορεί να ηγηθεί ενός μεγάλου συνασπισμού-  Λαϊκό Κόμμα (PP) και Σοσιαλιστών (PSOE)- με τη συμμετοχή και του Albert Rivera των Πολιτών. Η άλλη επιλογή είναι με επικεφαλής τον Pablo Iglesias να συνεργασθεί με το PSOE. Σ’ αυτή την περίπτωση Θα χρειαστεί μόνο η αποχή από την εθνικιστικές Καταλανούς στη δεύτερη ψηφοφορία για να δει την επιθυμία του να γίνει πρωθυπουργός να εκπληρώνεται. Σε κάθε περίπτωση και σε ό,τι μας αφορούν οι εξελίξεις, αργά ή γρήγορα, θα αποτελέσουν ένα ιδιαιτέρως διδακτικό μάθημα για τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα