Οι “κηπουροί” διαχρονική αξία του πολιτικού συστήματος

Οι “κηπουροί” διαχρονική αξία του πολιτικού συστήματος
Greek Parliament to vote on refugee bill on Apr. 1, 2016 / . 1 2016 SOOC

Στην Ελλάδα των χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών, των εκατομμυρίων εγκλωβισμένων φορολογούμενων και της συνεχούς υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, άλλα θα έπρεπε να είναι τα κριτήρια ώστε να θεωρείται επιτυχημένος ένας πρωθυπουργός

Κάποτε ο Παναγιώτης Πιπινέλης- για τους νεώτερους διπλωμάτης και πολιτικός που ευτύχησε(δυστυχώς για τους άλλους) να διοριστεί από τον βασιλιά πρωθυπουργός(για δύο μήνες και κάτι μέρες) και από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο υπουργός Εξωτερικών- είχε πει το καταπληκτικό ότι ο βασιλιάς έχει το δικαίωμα να διορίζει πρωθυπουργό, ακόμη και τον κηπουρό του. Ύστερα κύλησε ο καιρός και η ιστορία, ο βασιλιάς ασχολήθηκε με την… κηπουρική και αρκετοί “κηπουροί” έγιναν πρωθυπουργοί. Ωστόσο η αντίληψη περί διορισμών με… αξιοκρατικά κριτήρια δεν άλλαξε. 

Το μόνο που άλλαξε ήταν ότι οι πρωθυπουργοί δεν διορίζονται από τους βασιλείς, αλλά έχοντας πλέον το προνόμιο που είχαν οι βασιλείς μπορούν να διορίζουν τους κηπουρούς τους-και μαζί τις γλάστρες τους- είτε υπουργούς είτε σε θέσεις συμβούλων ώστε δια της παρουσίας τους να κοσμούν-ενίοτε και να διακοσμούν- το Μαξίμου ή άλλα κυβερνητικά κτήρια. Ο σημερινός πρωθυπουργός της Αριστεράς, παρά τα όσα είχαν διαρρεύσει περί του αντισυμβατικού χαρακτήρα του, επέδειξε τον προσήκοντα σεβασμό στην παράδοση. Επιπλέον, προκειμένου να τονισθεί η προοδευτική προέλευσή του, συμπεριέλαβε στη λίστα πέραν των κηπουρών και άλλα επαγγέλματα.

Προφανώς στις προθέσεις μου δεν είναι η ταύτιση του Αλέξη Τσίπρα με τον Παναγιώτη Πιπινέλη. Μια τέτοια ταύτιση, εκτός από ανιστόρητη,  θα ήταν και προσβλητική τόσο στη μνήμη του Πιπινέλη όσο και στο αντιμνημονιακό προφίλ που με προσπάθεια ετών έχτισε ο Αλέξης Τσίπρας. Ωστόσο το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις επιλογές του πρωθυπουργού έγιναν με κριτήρια που παραπέμπουν στο “παλιό”, κατέστησαν αναπόφευκτη τη σύγκριση με γεγονότα που εξέθρεψε ο παλαιοκομματισμός έστω κι αν αυτά αδικούν τον συγκρινόμενο με αυτά. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να είχε καλές προθέσεις αλλά δεν έκανε καλές επιλογές. Από την επιλογή του κυβερνητικού του εταίρου μέχρι των στενών του συνεργατών και των περισσοτέρων μελών του υπουργικού συμβουλίου.

Στην Ελλάδα αυτά συμβαίνουν θα πει κάποιος και επικαλούμενος τους προηγούμενους θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι και εκείνοι επέλεγαν συμβούλους και υπουργούς “κηπουρούς” να κάνουν τη δουλειά. Με αυτό το κριτήριο ο Αλέξης Τσίπρας έχει προοπτικές στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Μόνο που με αυτό το κριτήριο δεν έχει προοπτικές η χώρα. Στην Ελλάδα των χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών, των εκατομμυρίων εγκλωβισμένων φορολογούμενων και της συνεχούς υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, άλλα θα έπρεπε να είναι τα κριτήρια ώστε να θεωρείται επιτυχημένος ένας πρωθυπουργός. Όπως για παράδειγμα να υλοποιεί τις δεσμεύσεις του και να εφαρμόζει το κυβερνητικό πρόγραμμα, να συντονίζει και να “τρέχει” τους υπουργούς, να κλείνει γρήγορα και αποφασιστικά τις εκκρεμότητες και να επιλέγει με αξιοκρατικά κριτήρια τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν. Η δικαιολογία “και οι άλλοι τα ίδια έκαναν” δεν αποτελεί κυβερνητική πρόταση.

Συνεπώς, δεν ξέρω αν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης υπό συνθήκες κοινωνικής πίεσης και εξάντλησης του πολιτικού χρόνου. Ενδεχομένως ο πρωθυπουργός αφού ξεπεράσει την αξιολόγηση και κερδίσει λίγο χρόνο, να ξεπεράσει τον εαυτό του και να ασχοληθεί με την αξιολόγηση των υπουργών του. Προς το παρόν οι επιδόσεις τόσο του ίδιου όσο και των υπουργών του, δεν αποτελούν εχέγγυο σταθερότητας και σωστής λειτουργίας των κανόνων που διέπουν ένα κράτος δικαίου. Και μη μου πείτε “και οι άλλοι τα ίδια έκαναν”, γιατί οι “άλλοι” είναι στην αντιπολίτευση αφού δεν μπόρεσαν να αλλάξουν και να “τα αλλάξουν όλα” όπως είχαν υποσχεθεί.

ΦΩΤΟ: sooc.gr

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα