Το πολιτικό ντέρμπι των ‘αιωνίων’

Το πολιτικό ντέρμπι των ‘αιωνίων’
Greek Prime Minister Alexis Tsipras, answering questions about criminality, at the parliament plenum, in Athens, on Feb. 17, 2017 / , 17 , 2017 SOOC

Αν υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα διεξάγεται ένα ντέρμπι ανάμεσα στην κυβερνητική ομάδα των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τη Νέα Δημοκρατία, θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να γνωρίζαμε πόσοι παρακολουθούν το παιχνίδι

Έχω την εντύπωση ότι εάν οι πολιτικοί μας είχαν γνώσει των ποδοσφαιρικών συστημάτων, έστω εάν οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν ακουμπήσει το τόπι, ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα για τον κόσμος και για τους ίδιους. Δυστυχώς οι πλειονότητα είναι “άμπαλοι”, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων οπαδοί που βλέπουν ποδόσφαιρο χωρίς όμως να γνωρίζουν τι βλέπουν. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που στην Ελλάδα όλοι είναι “προπονητές” και φυσικά όλοι βάζουν γκολ από τους καναπέδες τους. Αυτό έμαθαν από τους πολιτικούς και έτσι θα συνεχίσουν εφόσον οι πολιτικοί δεν διδαχθούν ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα παιχνίδι όπου 22 ποδοσφαιριστές κυνηγάνε μια μπάλα για να τη βάλουν στα δίχτυα. Εν ολίγοις και επειδή το ποδόσφαιρο συνδέεται διαχρονικά με την πολιτική, όχι μόνο σε επίπεδο προσώπων και ομάδων αλλά και ως θεωρία, θα όφειλαν οι πολιτικοί να μάθουν από αυτό.

Αν υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα διεξάγεται ένα ντέρμπι ανάμεσα στην κυβερνητική ομάδα των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και τη Νέα Δημοκρατία, θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να γνωρίζαμε πόσοι παρακολουθούν το παιχνίδι. Εικάζω ότι είναι περισσότεροι αυτοί που το παρακολουθούν από τις τηλεοράσεις από όσους αγόρασαν εισιτήριο για να πάνε στο γήπεδο. Είναι βέβαιο ότι ο κόσμος δεν συγκινείται τα τελευταία χρόνια από… τη μπάλα που παίζουν τα πολιτικά κόμματα. Όπως είναι βέβαιο επίσης ότι τα κόμματα δεν έχουν “παίκτες” επιπέδου Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και “παικτών” που δεν διεκδικούσαν πρωτάθλημα όπως ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Λεωνίδας Κύρκος. Ακόμα και οι πάγκοι των κομμάτων διέθεταν “παίκτες” που στα κόμματα σήμερα θα έπαιζαν βασικοί.

Συνεπώς όταν δεν υπάρχει το πάθος της εξέδρας για να σπρώξει τις ομάδες, δεν υπάρχουν οι “παίκτες” που θα ξεσηκώσουν τον κόσμο, αλλά και τα κόμματα δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για το θέαμα παρά μόνο για το αποτέλεσμα, είναι εξηγήσιμο γιατί ο κόσμος αδιαφορεί για όσα συμβαίνουν στα γήπεδα της πολιτικής. Αυτό που συμβαίνει πρέπει να το κατανοήσει το πολιτικό σύστημα και πρωτίστως να το αντιληφθούν τα κόμματα που διεκδικούν το πρωτάθλημα. Στην κυβέρνηση θα έλεγα ότι ο τρόπος που αμύνεται, συχνά με αντιαθλητικά φάουλ υπουργών, ούτε έξυπνος ούτε και αποτελεσματικός. Οι ομάδες που κλείνονται είναι βέβαιο ότι θα δεχθούν το γκολ και θα χάσουν. Στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση παίζει καθυστερήσεις, δίνει χώρο στη Νέα Δημοκρατία και περιμένει την ευκαιρία να κάνει μια οργανωμένη αντεπίθεση. Από την πλευρά της η Νέα Δημοκρατία παίζει τη κυβέρνηση στο μισό γήπεδο αλλά πρέπει το κέντρο της να βάλει κάτω τη μπάλα αντί να παίζει με σέντρες.

Θα κλείσω το… σχολιασμό του ντέρμπι που παρακολουθούμε με την άποψη ενός κορυφαίου της μπάλας- άγνωστου στους περισσότερους ποδοσφαιρόφιλους- του Κάρλος Φαμπιάν Μαλντονάδο, που είχε πει πως οι νεαροί παίκτες τρέχουν, όμως οι “γέροι” ξέρουν να τρέχουν. Θα προσέθετα και για ποιο λόγο τρέχουν. Πολύ απλά για να ανέβει το επίπεδο και επιτέλους να δούμε τα κόμματα να παίζουν μπάλα χρειάζεται κάτι περισσότερο από ταχύτητα. Χρειάζεται τεχνική και εμπειρία.

(Φωτό: Sooc)

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα