Χωρίς εντολή

Εργασιομανής δήλωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στο Bloomberg, αποκαλύπτοντας πως διαθέτει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης στον υπολογιστή του, ένα ημερολόγιο με τις υποχρεώσεις και τα χρονοδιαγράμματα των υπουργείων και πως εάν δει πως δεν τα έχουν τηρήσει τηλεφωνεί στους υπουργούς ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα.

Με… ηλεκτρονική εντολή Σαμαρά, δηλαδή επιβλέπονται οι υπουργοί. Όλα άλλωστε σύμφωνα με τη ρητορική του Μαξίμου γίνονται με εντολή Σαμαρά. Εκτός εάν πρόκειται για συνομιλίες του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή ή για ο,τιδήποτε αρνητικό, οπότε ο πρωθυπουργός εξαφανίζεται από το επικοινωνιακό κάδρο.

Για την εργασιομανία του πρωθυπουργού μας έχουν “ενημερώσει” πολλές φορές από το περιβάλλον του Μαξίμου. Ο κ.Σαμαράς πηγαίνει χαράματα στο γραφείο του και φεύγει τελευταίος. Δεν διακόπτει τους εξωφρενικούς του ρυθμούς, παρά μόνον όταν οι ιατροί τον προειδοποιούν πως το έχει παρακάνει. Είναι πανταχού παρών, από τα χέρια του περνούν όλα και πρέπει να παρεμβαίνει για να λυθούν τα κακώς κείμενα.

Η ανάδειξη αυτή του εργασιομανή πρωθυπουργού , δίχως τον οποίο τίποτε δε λειτουργεί σε αυτή τη διαλυμένη χώρα, εντάσσεται βέβαια στη στρατηγική του Μαξίμου που συνοψίζεται στη φράση “Σαμαράς ή χάος”. Απευθύνεται δε στη βαθύτερη ανάγκη όλων ημών των ατελών ανθρώπινων όντων, που φέρουμε την ιδιότητα του πολίτη, για ένα “πατέρα”, ένα “σωτήρα”, έναν ηγέτη που θα κυβερνήσει επιτέλους αυτό τον τόπο.

Πρόκειται για ένα μηχανισμό που γνώριζαν πολύ καλά εδώ και χρόνια καθεστώτα που ανέδειξαν “πατερούληδες” και ο οποίος συνιστά παγίδα γιατί απευθύνεται σε μία ανάγκη που ποτέ δεν πραγματώνεται επί της ουσίας. Είναι η ίδια λογική που κρύβεται πίσω από τις διαρροές πως ο πρωθυπουργός, ο υπουργός, ο πολιτικός δεν θα πάει διακοπές, λες και δεν είναι ανθρώπινο ον, αλλά ο προσωπικός μας υπερήρωας σε μία ομολογία της αποτυχίας του κράτους που δε λειτουργεί χωρίς “μπαμπούλα”.

Εάν όμως από τέσσερα χρόνια μνημονίων, στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα, χρειάζεται να τηλεφωνήσει ο πρωθυπουργός στον υπουργό για να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει (που παρεπιπτόντως ο κ.Σαμαράς δεν διευκρίνισε τι ακριβώς αφορά), τότε αποδεικνύεται πως κανένα ουσιαστικό βήμα δεν έχουμε κάνει ως μικρή ψωροκώσταινα. Πολύ απέχουμε ακόμη από ένα κράτος, το οποίο λειτουργεί θεσμικά και ανεξάρτητα, όπως το Βέλγιο που έσπασε ρεκόρ ακυβερνησίας χωρίς να σταματήσει ο κρατικός μηχανισμός να εργάζεται.

Εάν χρειάζεται εντολή κάποιου “σωτήρα” ή “πατέρα” για να υλοποιηθούν πράγματα αυτονόητα ή να διορθωθούν αστοχίες στη φορολογία ή να λυθούν προβλήματα, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά.

Η δουλειά του πρωθυπουργού άλλωστε δεν είναι να δίνει εντολές. Είναι να φροντίσει να δομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης, το οποίο να μην έχει ανάγκη την εντολή του για να λειτουργήσει. Όπως ένα καλό εστιατόριο αποδίδει άψογα ακόμη και χωρίς ο σεφ να βρίσκεται όλη την ώρα στην κουζίνα. Όπως ένας καλός μάνατζερ, ελέγχει την επιχείρηση, αλλά δεν ασχολείται προσωπικά με όλα. Όπως ένας σωστός πατέρας μεγαλώνει το παιδί του ώστε να γίνει αυτόνομo χωρίς να φοβάται πως μετά δεν θα τον αγαπά γιατί δεν θα τον χρειάζεται.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε στο Τμήμα Δημοσιογραφία και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ως πολιτική συντάκτρια καλύπτει για το News247.gr το χώρο της κεντροδεξιάς.