Γιατί το εκλογικό σενάριο θα μείνει (;) στα χαρτιά

Γιατί το εκλογικό σενάριο θα μείνει (;) στα χαρτιά
Meeting between the Prime Minister of Greece, Alexis Tsipras, and the President of the European Council Donald Tusk, in Athens, on March 3, 2016 / , , 3 , 2016 SOOC

Όσοι προεξοφλούν ότι «ο Τσίπρας ετοιμάζει κάλπες» δεν προσμετρούν κρίσιμες πολιτικές, οικονομικές και γεωπολιτικές διαστάσεις της σημερινής κατάστασης

Το παιχνίδι της κάλπης μοιάζει γενικά με το τανγκό: για να χορέψεις, χρειάζονται (τουλάχιστον) δύο. Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές εμφανίζεται – και τυπικά είναι – προνόμιο των κυβερνώντων, στην πραγματικότητα υπάρχουν… συνεργοί. Παράγοντες, δηλαδή, που με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους φέρνουν τις εκλογές κοντύτερα ή τις απομακρύνουν.

Η αναζωπύρωση της κόντρας κυβέρνησης – Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μετά τη δημοσιοποίηση των διαλόγων Τόμσεν – Βελκουλέσκου, επανέφερε στο τραπέζι και εκλογικά σενάρια. Υπάρχει μία μερίδα αναλυτών, που, συνεπικουρούμενη από στελέχη της αντιπολίτευσης, επιμένει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μεθόδευσε την κρίση με το Ταμείο. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο αφήγημα, πρόθεσή της είναι να οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο – κατά το διαπραγματευτικό παράδειγμα του 2015 –  και για να αποφύγει το πολιτικό κόστος του πακέτου των μέτρων που έρχονται, να επιχειρήσει ηρωική έξοδο μέσω πρόωρων εκλογών.

Η συγκεκριμένη εκτίμηση υπακούει στη δημοφιλή αντίληψη, που αντιμετωπίζει τον Τσίπρα ως έναν δαιμόνιο τακτικιστή, που αιφνιδιάζει ακόμα και τους συνεργάτες του. Βασίζεται, ωστόσο, σε δύο προβληματικές παραδοχές:

Η μία είναι ότι ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να αποδράσει από τις δυσκολίες για να περισώσει το πολιτικό κεφάλαιο του, επιστρέφοντας στη θαλπωρή των εδράνων της αντιπολίτευσης. Πρόκειται για άποψη που παραγνωρίζει τη στροφή που συντελέστηκε το περασμένο καλοκαίρι και τα αποτελέσματα που επέφερε. Ο δρόμος που επέλεξε ο κ. Τσίπρας, αποδεχόμενος τη στρατηγική σημασία που έχει για τα συμφέροντα της χώρας η παραμονή στην τροχιά της ευρωζώνης, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υποδυθεί πλέον ούτε τον Παναγιώτη Λαφαζάνη ούτε να ακυρώσει την ευρωπαϊκή στροφή που ο ίδιος επιχείρησε.

Η δεύτερη παραδοχή πάνω στην οποία βασίζεται η εκτίμηση ότι «ο Τσίπρας ετοιμάζει κάλπες» υιοθετεί την αντίληψη που διακινείται τις τελευταίες μέρες, κυρίως από αγγλοσαξονικά έντυπα, και, σύμφωνα με την οποία, το μπλοκ των δανειστών είναι αρραγές και θα αποδεχθεί τελικά τις θέσεις που εκφράζει το ΔΝΤ. Πρόκειται για μισή αλήθεια. Γιατί όσο ισχύει ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες επιθυμούν την παραμονή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα για λόγους πολιτικούς, οικονομικούς και λειτουργικούς, άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη, με τις προσφυγικές ροές σε έκρηξη, δύσκολα θα αποσταθεροποιούσε την Ελλάδα, οδηγώντας την αξιολόγηση σε ναυάγιο, και θα τραβούσε το χαλί κάτω από τα πόδια της σημερινής κυβέρνησης.

Προφανώς, στην πολιτική δεν είναι σπάνιες οι φορές που δικαιώνεται το απρόβλεπτο και δοξάζονται οι πάσης φύσεως αιφνιδιασμοί. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ενδέχεται να συμβεί και τώρα… Υπό ομαλές συνθήκες, ωστόσο, η φορά των πραγμάτων και η συνεκτίμηση των παραγόντων που συνθέτουν τη σημερινή εξαιρετικά ρευστή κατάσταση, δεν πείθουν ότι το Μαξίμου έχει βάλει μπρος τις εκλογικές μηχανές.

Δεν το επιθυμεί κανείς, άλλωστε. Ούτε καν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που μπορεί να εκφωνεί το αίτημα για «εκλογές εδώ και τώρα», αλλά που δεν θα ήθελε να είναι αυτός που θα κρατήσει στα χέρια του τις καυτές πατάτες της αξιολόγησης και της άμεσης διαχείρισης των εκρηκτικών προβλημάτων του προσφυγικού. Πόσω, μάλλον, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, που αντιλαμβάνονται ότι η πρόωρη προσφυγή στην κάλπη, σε συνθήκες όπως οι σημερινές, θα ενίσχυε τον διπολισμό και θα συμπίεζε τον ενδιάμεσο χώρο…

*Ο Χρήστος Μαχαίρας είναι δημοσιογράφος.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα