Ώρα εθνικής ευθύνης

Ώρα εθνικής ευθύνης

Οι δύσκολοι πρώτοι μήνες μετά τις εκλογές, οπότε και η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να "τρέξει" για να εφαρμόσει πιστά το τρίτο Μνημόνιο. Το βάρος δημιουργίας κυβερνητικού σχηματισμού και η απροθυμία συνεργασίας

Σε λίγα 24ωρα θα έχουν ανοίξει οι κάλπες και όλοι θα γνωρίζουμε το νέο συσχετισμό δυνάμεων και βέβαια τι μέλλει γενέσθαι. Μέχρι τότε σε ένα κλίμα ασάφειας θέσεων, με ορατή την αμέριμνη δυστυχία από τα σύννεφα που σκεπάζουν την κοινωνία και το λαό μας, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν έχει λήξει η υπόθεση της πρωτιάς. Δεν έχει λήξει η υπόθεση της τρίτης θέσης. Όλα παίζουν. Τα πάντα ρει. Αν κάτι είναι σίγουρο, είναι μόνο τι κυβερνητική πολιτική θα έχουμε, τι πρόγραμμα θα εφαρμοστεί και δεν είναι τίποτα άλλο από το τρίτο, βαρύ, επαχθές Μνημόνιο που διαπραγματεύτηκε, υπέγραψε και εισηγήθηκε στη Βουλή ο κ. Αλέξης Τσίπρας.

Ότι ακούμε επομένως είναι για πέταμα στον κάλαθο των αχρήστων και αυτό φρόντισε να μας θυμίσει τόσο ο Γιούνκερ, όσο και ομόφωνα στο Eurogroup. Εν ολίγοις μας είπαν: «Κάντε ότι θέλετε, εκλέξτε ότι Κυβέρνηση θέλετε, μην ξεχνάτε να εφαρμόσετε το Πρόγραμμα που υπέγραψε η προηγούμενη Κυβέρνηση και που ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία η Βουλή». Σοφόν το σαφές. Όλα τα άλλα επομένως που ακούγονται και ιδιαίτερα από την πλευρά του π. Πρωθυπουργού είναι συνήθη παραπλανητικά ρητορικά σχήματα, ψεύδη και λαϊκισμός για να σωθεί ό,τι σώζεται. Όλα όσα ακούγονται περί νέας διαπραγμάτευσης(!), περί παράλληλου προγράμματος (κάτι σαν το παράλληλο νόμισμα) είναι λόγια δίχως καμία απολύτως σημασία. Διατυπώνονται για να συσπειρώσουν το κομματικό ακροατήριο το οποίο αισθάνεται ήδη προδομένο και πολύ σύντομα – αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ – θα αισθανθεί εκ νέου προδομένο. Ο κύριος «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ» μπορεί να χρησιμοποιεί τον όρο εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, όμως θέλει δε θέλει αυτός είναι που υπέγραψε τα πάντα.

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ή δε θέλουν να καταλάβουν ακόμα για λόγους πολιτικούς, ψυχολογικούς ή και προσήλωσης σε μύθους και παραμύθια οι επόμενοι μήνες των εκλογών θα είναι ιδιαιτέρως δύσκολοι. Η νέα Κυβέρνηση θα πρέπει να αρχίσει να τρέχει για να εφαρμόσει πιστά το τρίτο Μνημόνιο, ξεκινώντας από την γρήγορη ψήφιση των εφαρμοστικών Νόμων και να προετοιμάσει την επιτυχία στην πρώτη αξιολόγηση, η οποία πήγε ήδη ένα μήνα πίσω με ότι σημαίνει αυτό για τη ρευστότητα. Θα πρέπει να προχωρήσει τάχιστα, μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου, στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, γιατί διαφορετικά θα νιώσουν όσοι έχουν καταθέσεις, τι σημαίνει κούρεμα.

Οφείλει να δει τι θα κάνει με το «μεγάλη έγκλημα» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δηλαδή με τα capital controls σαν αποτέλεσμα της ανεκδιήγητης απόφασής της για δημοψήφισμα και κλείσιμο των τραπεζών. Τι θα κάνει δηλαδή με το στραγγάλισμα της εθνικής οικονομίας. Την ίδια περίοδο, από την επόμενη των εκλογών μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου «θα προσγειωθούν» στα σπίτια μας ραβασάκια ύψους 12,5 δις ευρώ, ενώ 63.000 επιχειρήσεις αναμένεται να κλείσουν και η ανεργία να φτάσει στο 30%!

Αυτά τα ολίγα και ευτυχή λοιπόν, τα οποία αν δεν πραγματοποιηθούν μαζί με μία σειρά μέτρα για το ασφαλιστικό, τις συντάξεις, τους αγρότες, τις ιδιωτικοποιήσεις θα μας επιστρέψουν τάχιστα μπροστά στον κίνδυνο του GREXIT. Πιστεύει κανείς ότι μία Κυβέρνηση ενός κόμματος ή δύο κομμάτων θα μπορεί να φέρει σε πέρας αυτό το έργο; Δε νομίζω ότι λογικός άνθρωπος το πιστεύει. Να λοιπόν γιατί αυτονοήτως η γρήγορη συγκρότηση Κυβέρνησης ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής στήριξης αποτελεί εθνική αναγκαιότητα και προϋπόθεση υλοποίησης του Προγράμματος, άρα και εξόδου της χώρας από την κρίση και όχι «προσπάθεια παγίδευσης του ΣΥΡΙΖΑ». Γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα οδηγηθούμε πιθανότατα σε grexit και στην δραχμή, δικαιώνοντας την πρόβλεψη του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη. Αυτό λογικά θα έπρεπε να το γνωρίζει ο κ. Α. Τσίπρας. Η συνέχιση επίκλησης της άγνοιας δεν τον τιμά.

Όλη όλη η ευθύνη για το αν επιτευχθεί η υλοποίηση μιας Κυβέρνησης πέφτει στους ώμους του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τα άλλα κόμματα δέχονται λίγο ή πολύ μια τέτοια ιδέα. Θα πρέπει να αφήσουν την αμεριμνησία, την ανευθυνότητα, τα άνευ ουσίας συνθήματα, τις ασκήσεις μη διασάλευσης των εσωκομματικών ισορροπιών. Αρκετά πληρώσαμε τον ανόητο διαχωρισμό σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, τα ψεύτικα «Προγράμματα Θεσσαλονίκης», τις δεσμεύσεις ότι θα τα κάνουμε όλα άνω κάτω ωαλλά μέσα στο ευρώ, τις ψεύτικες υποσχέσεις για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τόσα άλλα, το ψευδεπίγραφο – εγκληματικής έμπνευσης- τυχοδιωκτικό – διχαστικό Δημοψήφισμα, την «υπερήφανη διαπραγμάτευση» που μας οδήγησε σε νέο Μνημόνιο με μέτρα 14 δις ευρώ και 90 δις νέο δανεισμό. Ας μην πληρώσουμε και πάλι την αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας, την εγωπάθεια και τον αμοραλισμό του π. Πρωθυπουργού. Σε τελευταία ανάλυση, ας μην ξεχνάει ο κ. Τσίπρας: ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ ψήφισαν παρέα το τρίτο Μνημόνιο. Γιατί άραγε δεν μπορούν να το υλοποιήσουν από κοινού, διασφαλίζοντας σταθερότητα-σιγουριά-προοπτική;

Μόνο ο Α. Τσίπρας γνωρίζει την απάντηση για τη νέα ανευθυνότητα που δείχνει καταφεύγοντας σε ωεύτικους διαχωρισμούς ΠΑΛΙΩΝ-ΝΕΩΝ. Για τα επικίνδυνα για τη Δημοκρατία συνθήματα του τύπου «Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Για την ανόητη παραπομπή στις παρεμβάσεις του Παλατιού πριν τη Χούντα! Μιλάμε για ασυναρτησίες και για πολιτική σχιζοφρένεια. Αν μεν εκφραζόταν άλλες εποχές, ίσως να ήταν μικρό το κακό. Αυτή την ώρα όμως, κανείς «εθνικός κανακάρης» δεν μπορεί να απειλεί ότι θα τα κάψει όλα. Πολύ περισσότερο όταν αυτός είναι ο μόνος υπεύθυνος για την κατρακύλα της χώρας, τουλάχιστον το τελευταίο 8μηνο.

Σε τελευταία ανάλυση ας σκεφτούν οι εγκέφαλοι του Μαξίμου, ότι χωρίς πειστικό και ειλικρινή απολογισμό 8μηνου, με μηδενικό έως και αρνητικό κυβερνητικό έργο σε μία σειρά τομείς (Παιδεία, Μεταναστευτικο, Υγεία κ.α.), χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις και ασφαλώς χωρίς κυβερνητική πρόταση δεν μπορούν να ζητούν ψήφους από τους Έλληνες. Προφανώς δε ζητούν ψήφους, ραντεβού στα τυφλά ζητούν. Μόνο που όλοι –ακόμα και όσοι υποκρίνονται- ξέρουν που οδήγησε το πρώτο ραντεβού στα τυφλά. Ας αναλάβουν λοιπόν τις ευθύνες τους. Διαφορετικά χάσουν, κερδίσουν θα είναι ηττημένοι, απομονωμένοι, χωρίς προοπτική και τότε ίσως θυμηθούν πως «ότι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο». Ας αφήσουν λοιπόν τον νεποτισμό και την αλαζονεία.

Τώρα είναι ώρα εθνικής ευθύνης!

Αν δεν είναι έτοιμοι, η ζωή θα δώσει τις δικές της απαντήσεις!

* Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός Αναλυτής, στέλεχος της Εταιρείας δημοσκοπήσεων OPINION POLL. Έχει πλούσια αρθρογραφία για θέματα Αυτοδιοίκησης, Ανάπτυξης, ανανέωσης του πολιτικού συστήματος κ.λ.π. Είναι συγγραφέας δύο βιβλίων.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα