1982: Μπαίνει στη ζωή του Έλληνα ο πολιτικός γάμος

Αν έχετε γεννηθεί από το 1990 και μετά (είστε δηλαδή το πολύ 29, 30 ετών) θα είναι προφανώς δύσκολο να πιστέψετε ότι μέχρι το 1982, έτος στο οποίο “ακουμπά” αυτό το Σάββατο η εκπομπή του Θανάση Κρεκούκια “Μία φορά και έναν καιρό” στον News24/7 στους 88,6, ο πολιτικός γάμος στην Ελλάδα απαγορευόταν (για την ακρίβεια δεν προβλεπόταν καν από το νομικό μας σύστημα).

Τα πράγματα μέχρι τότε αντικατόπτριζαν την πλήρη κυριαρχία της εκκλησίας στα δημόσια πράγματα. Αν ήθελες να παντρευτείς και ο γάμος να έχει την αναγνώριση του κράτους θα έπρεπε να το κάνεις με το θρησκευτικό τρόπο, πίστευες ή όχι στο κυρίαρχο δόγμα της ορθοδοξίας.

Υπό αυτήν την έννοια η ψήφιση και η καθιέρωση του πολιτικού γάμου από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου συνιστούσε πράξη σχεδόν επαναστατική για τα τότε ήθη. Η επαρχία -θυμίζουμε- παρέμενε δέσμια των ιδιαίτερα συντηρητικών απόψεών της ενώ και στα μεγάλα αστικά κέντρα υπήρχε κόσμος που πίστευε ότι δεν νοείται γάμος χωρίς να τον ευλογήσει ο παπάς της (όποιας) ενορίας.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας καταψήφισε το σχετικό σχέδιο νόμου που ήρθε προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων στις 17 Φεβρουαρίου του 1982. Πρόεδρος του κόμματος ήταν εκείνη την εποχή ο αείμνηστος (πολύ συντηρητικός στα πιστεύω του) Ευάγγελος Αβέρωφ.

Ακόμα όμως και όταν έγινε νόμος του κράτους, ο πολιτικός γάμος δεν συγκίνησε τα πλήθη. Ο θρησκευτικός είχε ξεκάθαρα το πάνω χέρι στις προτιμήσεις είτε λόγω συντηρητισμού είτε και για λόγους εντυπωσιασμού αφού ειδικά μετά το 1980 ο ελληνικός θρησκευτικός γάμος έγινε και λίγο glamorous. Φανταχτερές διακοσμήσεις στην εκκλησία, πολυτελή αυτοκίνητα στη διάθεση της νύφης, δεξιώσεις εκατομμυρίων δραχμών (ή χιλιάδων ευρώ) στη συνέχεια. Στήθηκε στην Ελλάδα της ευμάρειας μία ολόκληρη βιομηχανία γύρω από το γάμο.

Η κρίση αλλά και η αλλαγή των απόψεων στους νέους (την εποχή του internet πια) είχε ως συνέπεια την πλήρη μεταστροφή των προτιμήσεων. Τα νέα ζευγάρια, που δεν ήθελαν ή δεν είχαν πια να ξοδέψουν πολλά απλά και μόνο για να ενώσουν τις ζωές τους άρχισαν να προτιμούν μαζικά τον πολιτικό γάμο αφήνοντας κατά μέρος τις παραδόσεις των γονέων τους.

Το 2012 πέρασε στην ιστορία ως το πρώτο έτος στην ιστορία του ελληνικού κράτους που οι πολιτικοί γάμοι ξεπέρασαν σε αριθμό τους θρησκευτικούς. Από εκεί και πέρα πορευόμαστε μ’ αυτήν την παγιωμένη, πλέον, τάση.

Σ’ αυτό το κομμάτι, η Ελλάδα έστω και αργά εκσυγχρονίστηκε. Ετσι και αλλιώς ήταν θέμα σεβασμού στις θρησκευτικές ελευθερίες για ένα κράτος δικαίου. Εστω και 200 χρόνια μετά τη γαλλική επανάσταση. Ποιος είπε ότι η πρόοδος έρχεται γρήγορα στα βαλκάνια;