Δημoτικό Θέατρο Πειραιά: Μαρτυρία παιδιού- “Νιώσαμε σαν μας ρουφάει κάτι -Είχαμε καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά”

Δημoτικό Θέατρο Πειραιά: Μαρτυρία παιδιού- “Νιώσαμε σαν μας ρουφάει κάτι -Είχαμε καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά”
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Eurokinissi

Παιδί του Μουσικού Σχολείου του Πειραιά που βίωσε την πολύ δύσκολη συνθήκη του ατυχήματος την περασμένη εβδομάδα στο Δημοτικό Θέατρο αφηγείται στο NEWS 24/7 την περιπέτειά του και αποκαλύπτει ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες είχαν αντιληφθεί ότι κάτι δεν λειτουργούσε καλά στη σκηνή.

Την περασμένη Δευτέρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τέσσερις, τουλάχιστον, μαθητές και μαθήτριες του Μουσικού Σχολείου του Πειραιά είδαν το χάρο με τα μάτια τους.

Δεν πρόκεται περί υπερβολής. Οταν η σκηνή ουσιαστικά κατέρρευσε κατά τη διάρκεια πρόβας για βραδινή παράσταση, όλοι σκέφτηκαν το χειρότερο. Το γεγονός ότι τελικά οι τραυματισμοί δεν αποδείχθηκαν ιδιαίτερα σοβαροί (αν και ταλαιπωρούν ακόμα τους παθόντες και τις παθούσες) δεν ακυρώνει σε καμία περίπτωση τη σημασία του γεγονότος και τις ευθύνες των ιθυνόντων.

Το NEWS 24/7 σάς παρουσιάζε σήμερα μαρτυρία ενός από τα παιδιά που υπέστησαν τραυματισμό και η οποία προσθέτει νέα δεδομένα για τη σοβαρή αυτή υπόθεση. Το παιδί μάς μιλά για την ανησυχία που είχε το ίδιο και οι συμμαθητές/συμμαθητρίες του για τη σταθερότητα της σκηνής πριν συμβεί το ατύχημα αλλά και για τις διαβεβαιώσεις που πήραν όταν έκαναν σχετική ερώτηση. Η ταυτότητα του μαθητή/μαθήτριας βρίσκεται στη διάθεση του NEWS 24/7 και για τη δημοσίευση της μαρτυρίας έχει εξασφαλιστεί η ρητή συγκατάθεση των γονέων.

“Ρωτήσαμε πριν καταρρεύσει η σκηνή και μάς είπαν να μην ανησυχούμε”

“Φύγαμε από το σχολείο λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι και φτάσαμε στο Δημοτικό Θέατρο μετά τις 12:30. Περίπου στις τρεις παρά τέταρτο μπήκε το σύνολο για να τραγουδήσει. Ενα τέταρτο αργότερο ακούστηκε η εισαγωγή για το μπάλλο και τα παιδιά του χορού βγήκαμε για να χορέψουμε. Η χαρά μας ήταν μεγάλη, είχαμε προετοιμαστεί σκληρά γι’αυτό. Ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα νιώσαμε ότι χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, ήταν σαν να μας ρουφάει κάτι προς τα κάτω”.

“Δέκα λεπτά πριν συμβεί αυτό, αντιληφθήκαμε ότι η σκηνή κουνιόταν όταν περπατήσαμε πάνω της για να πάμε στην πλατεία του θεάτρου. Ανησυχήσαμε ελαφρώς και ρωτήσαμε κάποιους από τους τεχνικούς που βρίσκονταν εκεί. Μάς διαβεβαίωσαν ότι όλα πήγαιναν καλά. Φίλη μου μού είπε “ελπίζω να μην σκοτωθούμε σήμερα”.

Μετά την πτώση μας, επικράτησε πανικός. Σταμάτησαν να παίζουν τα όργανα, ένα βιολί έσπασε. Χτύπησα πάνω σ’ ένα θεωρείο. Φωνάζαμε “βοήθεια, πονάμε”. Εσπευσαν οι καθηγητές μας και ο πρόεδρος του 15μελους που επιχείρησαν να μας ηρεμήσουν. Ανθρωπο από το θέατρο τα πρώτα λεπτά δεν είδαμε. Οι υπόλοιποι μάς συμβούλευαν να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο”.

Εν συνεχεία, μόλις καθίσαμε στην πλατεία, εμφανίστηκαν και οι άνθρωποι του θεάτρου. Μάς έδωσαν μπενταντίν και βαμβάκι, έφεραν και λίγο πάγο για να μας ανακουφίσουν. Λυθήκαμε στα κλάματα. Εμένα μέ έπιασε ένα είδος κρίσης πανικού. Κλαίγαμε όλοι πάρα πολύ από το σοκ αλλά κανένας δεν μας έφερε ένα μπουκάλι νερό.


Πήγαμε στα καμαρίνια και στη συνέχεια βγήκαμε έξω στα μεγάλα σκαλιά του θεάτρου για ηρεμήσουμε, να διαπιστώσουμε τι μας συμβαίνει. Μάς πλησίασε μία κυρία και μας είπε: “Σας καταλαβαίνω αλλά και εμείς έχουμε πρόβα και είναι πιο σοβαρό. Δύο γρατζουνιές έχετε.

Δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα έτσι όπως αποδείχθηκε. Μία κοπέλα νοσηλεύτηκε για δύο ημέρες, ένα αγόρι ζαλιζόταν μέρες μετά. Με πολύ ζόρι, λόγω των πόνων που νιώθαμε, φτάσαμε στα πούλμαν για να επιστρέψουμε στο σχολείο μας. Ενημερώσαμε τους γονείς μας χρησιμοποιώντας τα κινητά μας τηλέφωνα. Οταν επιστρέψαμε, το περιστατικό είχε ήδη μαθευτεί και τα μηνύματα που μας έστελναν ήταν εκατοντάδες”.

Το παιδί λέει καθαρά ότι το ίδιο και οι συμμαθητές του είχαν αντιληφθεί ότι κάτι στη σκηνή δεν λειτουργούσε καλά. Και ότι δέκα λεπτά μετά τις σχετικές διαβεβαιώσεις συνέβη το κακό του οποίου οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι, όπως ήδη τονίστηκε, πιο σοβαρές από αυτές που καταγράφησαν τελικά.

Αναζητώντας απαντήσεις από την πλευρά του Δημοτικού Θεάτρου απευθυνθήκαμε στον πρόεδρο του ΟΠΑΝ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού Νεολαίας Δήμου Πειραιά) Ιωσήφ Βουράκη.


Ο κ. Βουράκης μάς τόνισε τα εξής: “Δυστυχώς την περασμένη Δευτέρα έγινε ένα ατύχημα στο δημοτικό θέατρο το οποίο προφανώς και δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί. Θα ήθελα άλλη μία φορά να ζητήσω συγνώμη οχι μόνο από τα παιδιά που τραυματίστηκαν αλλά και από τα παιδιά που ήταν στο θέατρο εκείνη τη στιγμή αλλά και από τους γονείς τους.

Ήδη από την Τετάρτη το πρωί έχω καταθέσει εγώ ίδιος στην Εισαγγελία Πειραιά σχετικά με το γεγονός και κατέθεσα και μήνυση κατά της εταιρίες παραγωγής όπου με ανακοίνωσή τους αναλαμβάνουν την ευθύνη του ατυχήματος. Θα ήθελα να αναφέρω για άλλη μια φορά αυτό που είπα από την πρώτη στιγμή. Οποιοσδήποτε έχει ατομική ή ποινική ευθύνη γι’ αυτό που έγινε στο δημοτικό θέατρο Πειραιά θα έχει ανάλογες κυρώσεις.

Όσον αφορά την καταγγελία που μου αναφέρετε, πραγματικά είναι η πρώτη φορά που ακούω κάτι τέτοιο και μου κάνει εντύπωση καθώς όλες αυτές τις μέρες έχω μιλήσει με πάρα πολύ κόσμο που ήταν παρών κατά την διάρκεια της πρόβας των παιδιών.

Συγκεκριμένα την Πέμπτη με επισκέφτηκε αντιπροσωπεία των μαθητών και των καθηγητών που ήταν παρόντες την ώρα του ατυχήματος αλλά και εκπρόσωποι του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του μουσικού σχολείου Πειραιά , ο πρόεδρος συλλόγων γονέων και κηδεμόνων Ελλάδος μουσικών σχολείων κι άλλοι καθηγητές του σχολείου.

Σε μία κουβέντα που κράτησε παραπάνω από 40 λεπτά μού ανέφεραν λεπτομέρειες. Για το τι έγινε πριν κατά τη διάρκεια αλλά και μετά από το ατύχημα. Έχω την εντύπωση ότι κάποιος από τους παρευρισκόμενους που ήταν και παρών την ημέρα του ατυχήματος (μαθητές ή καθηγητές) Θα μου ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνάντησης μας κάποια τόσο σημαντική λεπτομέρεια. Αντιθέτως μου καταγγείλανε ότι στο θέατρο ήτανε μόνοι τους χωρίς κανέναν άνθρωπο του θεάτρου παρόντα. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της συνάντησης μας μου ζητήσανε την άδεια να ηχογραφούν την κουβέντα μας κάτι το οποίο δέχτηκα.

Όπως σας είπα και πριν το θέμα εκτός από τον εσωτερικό έλεγχο που γίνεται, έχει πάει και στην δικαιοσύνη! Θα πρότεινα λοιπόν σε όλους (με δεδομένο ότι εμπλέκονται παιδιά ) σοβαρότητα και προσοχή για οτιδήποτε γράφεται και λέγεται για το συγκεκριμένο περιστατικό!

Ο κ. Βουράκης έχει δίκιο, πράγματι χρειάζεται προσοχή. Γι’ αυτό και αναζητήσαμε την αλήθεια μιλώντας με τους ίδιους τους “πρωταγωνιστές” αυτού του πολύ άσχημου περιστατικού που θα μπορούσε να πάρει απρόβλεπτες και ιδιαίτερα σοβαρές διαστάσεις.

Τα συμπεράσματα ανήκουν, όπως πάντα, στον αναγνώστη.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα