Προσφυγικό 2016: Ο ‘Μέσι’ από το Μάλι, ο ‘Ρουβάς’ του Ιράν, ο ‘CEO’ της Συρίας
Προσφυγικό 2016. Ελαιώνας. Οι ιστορίες 4 νέων ανθρώπων: Ο " Μέσι " από το Μάλι , ο "Ρουβάς" του Ιράν, ο CEO της Συρίας. Αναλυτικό ρεπορτάζ σε συνεργασία του NEWS247 με το eirinika.gr, για το μεγάλο θέμα του προσφυγικού (Pics)
- 06 Φεβρουαρίου 2016 16:49
Ρεπορτάζ στον Ελαιώνα του NEWS247 σε συνεργασία με το eirinika.gr
Της Ειρήνης Νικολοπούλου
Ώρα 2 μμ. Στα γραφεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Η ενημέρωση. Η Μαριέττα Προβοπούλου είναι το λεγόμενο “οία η μορφή τοιάδε και η ψυχή”.
Έχεις μπροστά σου ένα καλομαθημένο κορίτσι που διάλεξε να κάνει την ζωή της – προσφορά στους “καταραμένους της γης” αντί να φτιάχνει τα νύχια της σε nail bar.
Γενική Διευθύντρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα, αφού άφησε την καρέκλα που θα γινόταν πολυθρόνα στην Τράπεζα με “μπάρμπα στην Κορώνη “τον ίδιο της τον πατέρα, “στρατεύτηκε”: Αφγανιστάν, Πακιστάν, Περού εκεί που, αν δεν έχεις καρδιά από σίδερο και μυαλό ξυράφι, δεν γλυτώνεις, ας πούμε, μία απαγωγή.
Πάμε λοιπόν. Γιατί τα γράφω αυτά; Γιατί όταν άρχισε να μας ενημερώνει δεν μασούσε “τσίχλα”: “Ποτέ δεν πίστευα ότι στην Ευρώπη θα έβλεπα ανθρώπους να πεθαίνουν, στην Ευρώπη της αλληλεγγύης. Τι θα πούμε στα παιδιά μας, τι θα λέω στα δύο μου παιδιά; Γράφεται Ιστορία στα νησιά μας, μια δραματική ιστορία συνανθρώπων μας με μελανά χρώματα. Ντρέπομαι. Πού είναι η απόφαση εδώ και τόσους μήνες; Γιατί καθυστερεί; Δεν βλέπουν ότι πνίγονται; Γιατί δεν ναυλώνονται πλοία κανονικά για να τους μεταφέρουν; Γιατί δίνονται τόσο χρήματα για φύλαξη συνόρων ενώ έπρεπε να διατεθούν για να μεταφέρουμε τα καραβάνια που φτάνουν στην πόρτα μας με ασφάλεια και αξιοπρέπεια; Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κορωνίδα και το θεμέλιο των αξιών μας ως Ευρωπαίοι, βυθίζονται μαζί με τις βάρκες; ” Η Ευρώπη τι λέει: ισχυρίζεται ότι δεν έγινε ακόμη ΗΠΑ κι έτσι οι 28 δεν έχουν μία φωνή & αργούν να λάβουν τις αποφάσεις για το τι μέλει γενέσθαι.
Η Μαριέττα έδωσε τον τόνο. Ανεξίτηλο στην μνήμη μου το σοβαρό, καθαρό, φωτογενές από την εσωτερική της λάμψη πρόσωπο. Δεν χαμογελάει εύκολα η Μαριέττα. Η μάλλον δεν αστειεύεται όταν παραθέτει αριθμούς: 1016 νεκροί σε ένα χρόνο!
“Θα περάσουν ακόμη πιο πολλοί, ήδη φτάσαμε να υποδεχθούμε 25 φορές περισσότερους από τον Ιανουάριο του 2015”, μου είπε χθες το τηλέφωνο και ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου στο Δήμο της Λέσβου, ο Μάριος Ανδριώτης.
Ελαιώνας ώρα 3.30: Η κακοκαιρία μοιάζει με το παρελθόν των ανθρώπων που ζουν στα κοντέϊνερς. Παγωνιά, βροχή & γκρίζος ουρανός.
Λιγοστοί οι πρόσφυγες & μετανάστες που βρήκαμε εκείνη την ώρα. Χαμογελαστά τα Ελληνόπουλα στην υποδοχή και έμπειρα, μου φάνηκαν.
Μαζί μου οι “Γιατροί χωρίς Σύνορα”, ο Ανέστης Μποζογλανιάν, η Χάρρις Γαζή και η Αντιγόνη Ζυμπερδίκα και η Αμερικανίδα φίλη μας η Denise Hengst .
Ο παιγνιδότοπος, μια άδεια τέντα δυστυχώς. Το ζωντάνευε η παρέα με τα παιδάκια που έδειχναν να μην έχουν όμως τίποτε μα τίποτε για να παίξουν. Τι να βάλουμε εκεί μέσα;
Το ίδιο άδεια κρύα και η ” τραπεζαρία”. Εδώ κάνω την πρώτη μου γνωριμία. Τα γαλλικά για πολλοστή φορά στην καριέρα μου, το διαβατήριο για να ανοίξω την καρδούλα του νεαρού μαύρου που πρώτα με “κοίταζε” η πλάτη του.
Μιλάω αγγλικά μου απαντάει γαλλικά, Alors dis moi!
Άφησα μητέρα και αδελφή, είμαι ορφανός από πατέρα. Περιμένουν να στείλω χρήματα για να τις βοηθάω.
Σπούδασα λογιστής αλλά μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Ίσως μία μέρα γίνω σαν τον Μέσι!!!
Έχει όμως χώρο για μπάσκετ και για ποδόσφαιρο. Εδώ χτύπησε και ο φιλαράκος μου από το Μαλί το δάκτυλο του ποδιού του προσπαθώντας να κλωτσήσει την τύχη του πιο ψηλά, να φτάσει τον Μέσι και τα όνειρα του.
Στρίβω στον διάδρομο με τα κοντέινερς. Να, κάτι μεγάλα χαμόγελα μας περιμένουν Ένας τόσο γλυκός και ωραίος κύριος με τον γιό του έφηβο- άγγελο στο πρεβάζι και την γυναίκα του να μας κοιτάζει με μεγάλη συστολή από μέσα.
Είχε μαντήλα αφημένη στα μαλλιά. Το πρόσωπο μιας γυναίκας γύρω στα 30 που παντρεύτηκε νωρίς. “Ήμουν CEO σε εταιρεία ενέργειας στη Συρία. Θέλω να πάμε στην Γερμανία, εκεί θα δουλέψουμε όλοι εκεί θα είμαστε well. “Τα αγγλικά του στοιχειώδη αλλά δείχνει χαρούμενος με την γλώσσα του σώματος. Να είναι η ανακούφιση ότι έφυγε μακριά από την κόλαση του πολέμου; Να είναι η χαρά ότι σώθηκε κι αυτός και η γυναίκα και ο όμορφος έφηβος γιός του; Nα είναι η δύναμη του ονείρου που τον κρατάει ευδιάθετο ανοικτό, μια αγκαλιά. Έλα πάρε στην αγκαλιά σου το εγγονάκι του φίλου μου. Δεν ρώτησα πού είναι οι γονείς της πιτσιρίκας. Εκεί δεν ήταν”.
Ο “Σάκης Ρουβάς ” του Ιράν, δραπέτης, ζητάει πολιτικό άσυλο.
Shapoor Mohamedi: Έχει φανταστικά πράσινα μάτια. Μύτη λίγο γαμψή αλά Σάκη.
Γόης της Περσίας. Με αλυσίδα στο λαιμό, V μπλούζα και στενό σακάκι τζιν με ζώνη , δείχνει ένας μοντέρνο νέος άνδρας .
Ταλαιπωρημένος αλλά ανήσυχος.
Έρχεται μόνος του να μου μιλήσει. Με ρωτάει πως με λένε και αρχίζει αμέσως με τα ελάχιστα, μα ελάχιστα αγγλικά του. ” Είμαι δραπέτης .Είμαι συγγραφέας. Έγραψα κατά του καθεστώτος και με απείλησαν με φυλακή. Ήρθαν στην πόρτα μου. To είχα ήδη σκάσει. Έτρεμα από φόβο αλλά τα κατάφερα. Είμαι παιδοψυχολόγος αλλά άρχισα να γράφω και τότε ήμουν έτοιμος για να πετάξω εδώ στην ελευθερία. Σας παρακαλώ, θέλω πολιτικό άσυλο”.
Ο Αφγανός καθηγητής Αγγλικών ζητάει πολιτικό άσυλο
Εδώ παρεμβαίνει ο Ανέστης και η Χάρις από τους ΓΧΣ και αμέσως του φέρνουν τον κατάλληλο άνθρωπο για να προχωρήσει με την αίτηση του για πολιτικό άσυλο.
Ανακούφιση! Μας ευχαριστεί, δακρύζει, μας συγκινεί . Δεν κάναμε κάτι σπουδαίο. Γι’ αυτόν το επόμενο βήμα . Κατάλαβα από τον Αφγανό φίλο του ότι ήταν νεόφερτος ο Shapoor. Μόλις 24 ώρες στην Ελλάδα.
Ο Αφγανός καθηγητής Αγγλικών ζητάει πολιτικό άσυλο
Faridoon Hotaki: “Έφυγα, κυρία μου από το χωριό μου γιατί οι Ταλιμπάν με κυνηγούσαν Δεν ήθελαν να διδάσκω Αγγλικά. Εγώ ήρθα για να μάθω καλύτερα Αγγλικά να σπουδάσω κι άλλο. Είμαι από το Charbagh Torkha ενα χωριό στην επαρχία Herat. Γεμάτο Ταλιμπάν φανατικούς και πανίσχυρους. Δεν μας αφήνουν να είμαστε κανονικοί άνθρωποι.
Έχω όνειρα. Έχω όρεξη να γίνω καλύτερος να προχωρήσω μακριά από την πατρίδα μου. Δεν ζεις εκεί πια. Πλήρωσα 800 δολάρια για να μπω στην βάρκα. Ευχαριστώ το θεό που βγήκα ζωντανός .
Τίμος Χαλιαμάλιας: Συντονιστής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον Ελαιώνα
Ενας project manager με χαρίσματα μοναδικά Ειλικρινά το λέω Παρακολουθώντας τον να καθοδηγεί την ομάδα του μέσα στον Ελαιώνα να έχει δέκα μάτια και 20 αυτιά για να περιθάλψει να στείλει κάποιους στο νοσοκομείο η στο μαιευτήριο , θαύμασα το μειλίχιο στυλ και το ψύχραιμο βλέμμα :” είχαμε πολλές γέννες από τον Σεπτέμβριο εδώ στην Ελλάδα από έγκυες στον μήνα τους γυναίκες.
